Payback (2017)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Payback (2017)
Motyw muzyczny

„Born for Greatness” ~ Papa Roach[1]

Informacje
Promocja

WWE

Brandy

Raw

Data

30 kwietnia 2017

Widownia

13 694

Hala

SAP Center

Miejsce

San Jose, Kalifornia

Gale WWE Network – chronologicznie
WrestleMania 33 Payback (2017) NXT TakeOver: Chicago
Payback – chronologicznie
Payback (2016) Payback (2017) Payback (2020)

Payback (2017) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE dla wrestlerów z brandu Raw. Odbyła się 30 kwietnia 2017 w SAP Center w San Jose w Kalifornii[2]. Emisja była przeprowadzana na żywo za pośrednictwem WWE Network oraz w systemie pay-per-view. Była to piąta gala w chronologii cyklu Payback.

Na gali odbyło się osiem walk, w tym jedna podczas pre-show. W walce wieczoru Braun Strowman pokonał Romana Reignsa. Prócz tego Bray Wyatt pokonał Randy’ego Ortona w House of Horrors matchu, zaś Seth Rollins spowodował pierwszą porażkę Samoa Joe w głównym rosterze federacji. Chris Jericho zdobył WWE United States Championship poprzez pokonanie Kevina Owensa i stał się członkiem brandu SmackDown, podczas gdy Alexa Bliss zdołała pokonać Bayley i zdobyć WWE Raw Women’s Championship, wskutek czego stała się pierwszą mistrzynią kobiet obu brandów w WWE[3].

Produkcja[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz też: Wrestling.

Payback oferowało walki profesjonalnego wrestlingu z udziałem różnych wrestlerów z brandu Raw z istniejących oskryptowanych rywalizacji i storyline’ów, które są kreowane na tygodniówkach Raw oraz ekskluzywnej dla dywizji cruiserweight 205 Live. Wrestlerzy są przedstawieni jako heele (negatywni, źli zawodnicy i najczęściej wrogowie publiki) i face’owie (pozytywni, dobrzy i najczęściej ulubieńcy publiki), którzy rywalizują pomiędzy sobą w seriach walk mających budować napięcie. Kulminacją rywalizacji jest walka wrestlerska lub ich seria[4][5]. Z powodu wyników „Superstar Shake-up”, na gali odbyły się dwie walki, których scenariusz był również rozpisywany na tygodniówce SmackDown Live[6].

Rywalizacje[edytuj | edytuj kod]

Osobistości telewizyjne
Rola: Osoba:
Komentatorzy Michael Cole
Corey Graves
Booker T
Konferansjerka JoJo
Sędziowie Chad Patton
Darrick Moore
John Cone
Rod Zapata
Przeprowadzająca wywiady Charly Caruso
Panel pre-show Renee Young
Jerry Lawler
Sam Roberts

Na WrestleManii 33, Kevin Owens pokonał Chrisa Jericho i odebrał mu WWE United States Championship[7]. Następnej nocy na tygodniówce Raw zostało ogłoszone, że zawalczą ponownie w rewanżu na gali Payback. Jericho i Seth Rollins mieli zawalczyć z Owensem i Samoa Joe w walce wieczoru odcinka, lecz na zapleczu antagoniści zaatakowali byłego mistrza. Jericho został zastąpiony przez powracającego Finna Bálora, który został kontuzjowany latem zeszłego roku. Ostatecznie Rollins i Bálor pokonali Owensa i Joe[8]. W walce wieczoru przyszłotygodniowego Raw, Owens zawalczył z Intercontinental Championem Deanem Ambrosem, który został przeniesiony do rosteru Raw w trakcie Superstar Shake-up. Owens przegral z Ambrosem, zaś po walce został zaatakowany przez Jericho[6]. Następnej nocy podczas SmackDown Live, Kevin Owens został przeniesiony do rosteru SmackDown. Generalny menadżer SmackDown Daniel Bryan ogłosił, że jeśli Jericho pokona Owensa na gali Payback, to Jericho zastąpi Owensa w rosterze SmackDown[9]. Od tej pory budowano rywalizację pomiędzy nimi na odległość na osobnych show[10][11][12].

Podczas pre-show WrestleManii 33, Neville pokonał Austina Ariesa i obronił WWE Cruiserweight Championship[13]. Dwa dni później na tygodniówce 205 Live, Aries ponownie stał się pretendentem do tytułu poprzez zwyciężenie Fatal 4-way matchu[14]. 10 kwietnia na Raw ogłoszono, że rewanż odbędzie się na gali Payback. Walkę Ariesa z TJ Perkinsem komentował Neville, który odwrócił uwagę swojego rywala i spowodował porażkę Ariesa. Po walce, Aries został zaatakowany przez Perkinsa, który stał się antagonistą[6]. 18 kwietnia podczas tygodniówki 205 Live, Aries pokonał Perkinsa, lecz po walce został zaatakowany przez duo[15]. 24 kwietnia na Raw, Aries i Gentleman Jack Gallagher wspólnie pokonali Neville’a i Perkinsa[12].

Na WrestleManii 33, Randy Orton pokonał Braya Wyatta i po raz dziewiąty w karierze zdobył WWE Championship[7]. Dwa dni później podczas tygodniówki SmackDown Live, Wyatt wyzwał Ortona do "House of Horrors" matchu; mistrz przyjął wyzwanie. Wyatt i powracający Erick Rowan przegrali z Ortonem i Lukiem Harperem w Tag Team matchu[16]. Podczas "Superstar Shake-up" odbywającego się na Raw z 10 kwietnia, Wyatt został przeniesiony do rosteru Raw, lecz pomimo tego jego walka z Ortonem została zatwierdzona na galę Payback[6]. Dobę później podczas SmackDown Live, Orton zawalczył z Rowanem w singlowym pojedynku. Na telebimie pojawił się Wyatt, który rozproszył Ortona, po czym Rowan zaatakował rywala stalowymi schodkami i spowodował dyskwalifikację[9]. Przez kolejne tygodnie podczas gal Raw i SmackDown, Wyatt skupiał się na rywalizacji przy pomocy występów w filmikach emitowanych na telebimie[10][11][12].

Na WrestleManii 33, The Hardy Boyz Jeff i Matt Hardy) powrócili do WWE, gdzie zostali dodani do Fatal 4-way ladder matchu o WWE Raw Tag Team Championship. Bracia Hardy wygrali pojedynek oraz tytuły[7]. Następnej nocy podczas Raw pokonali Luke’a Gallowsa i Karla Andersona w rewanżu. Tej samej nocy, Cesaro i Sheamus pokonali Enzo Amore i Big Cassa stając się nowymi pretendentami do tytułów[8]. 10 kwietnia na Raw zatwierdzono walkę pretendentów z mistrzami na galę Payback, zaś we współpracy wspólnie pokonali Gallowsa i Andersona oraz The Shining Stars (Primo i Epico)[6]. 17 kwietnia podczas odcinka Raw, Jeff pokonał Cesaro w singlowym pojedynku, po czym obie drużyny uścisnęły dłonie w geście szacunku[10]. Tydzień później Matt pokonał Sheamusa, lecz obie drużyny ponownie zdecydowały się na uściśnięcie dłoni[12].

30 stycznia podczas tygodniówki Raw zadebiutował Samoa Joe, który będąc po stronie Triple H zaatakował Setha Rollinsa[17]. Z powodu ataku nawróciła się kontuzja kolana Rollinsa, przez którą nie występował w walkach do WrestleManii 33[18][19]. Mimo tego Rollins zdołał pokonać Triple H w non-sanctioned matchu[7]. Następnej nocy na Raw, Rollins i powracający Finn Bálor pokonali Joe i Kevina Owensa w tag-team matchu[8]. Tydzień później podczas "Supestar Shake-up" pozostali w rosterze brandu Raw, co potwierdził nowy generalny menadżer Kurt Angle. Tuż po ogłoszeniu informacji, Rollins został zaatakowany przez Joe[6]. 17 kwietnia podczas Raw oficjalnie ogłoszono walkę pomiędzy nimi na galę Payback[20]. Podczas ostatniej tygodniówki Raw przed Payback, Rollins, Enzo Amore i Big Cass mieli zmierzyć się z Joe, Lukiem Gallowsem i Karlem Andersonem, lecz Gallows i Anderson zaatakowali Enzo, przez co ten został zastąpiony przez Finna Bálora. Drużyna protagonistów pokonała Joego, Gallowsa i Andersona[12]. Dobę później ogłoszono walkę Enzo i Cassa z Gallowsem i Andersonem podczas pre-show gali Payback[21].

Podczas styczniowej gali Royal Rumble, w walce Owensa i Romana Reignsa o WWE Universal Championship zainterweniował Braun Strowman, który spowodował porażkę Reignsa[22]. Reigns zrewanżował się Strowmanowi i pokonał go w pojedynku na gali Fastlane[23]. Po WrestleManii powrócono do rywalizacji pomiędzy nimi; 10 kwietnia podczas odcinka Raw, Strowman brutalnie zaatakował Reignsa, przez co ten musiał być hospitalizowany. Przed odwiezieniem go do szpitala, Strowman przewrócił ambulans z Reignsem będącym w środku[6]. Tydzień później generalny menadżer Kurt Angle potwierdził walkę Strowmana z Reignsem na gali Payback. Strowman zawalczył z Big Showem w walce wieczoru gali. Zakończyła się ona bez rezultatu po tym jak Strowman wykonał superplex z wysokości, co skończyło się zniszczeniem ringu[10]. Tydzień później, Strowman zmierzył się i przegrał z Kalisto w dumpster matchu, po czym brutalnie zaatakował zamaskowanego zapaśnika, zamknął w śmietniku i wyrzucił z wysokości[12].

Na WrestleManii 33, Bayley obroniła Raw Women’s Championship w walce z Charlotte Flair, Sashą Banks i Nią Jax w Fatal 4-way elimination matchu[7]. 10 kwietnia podczas tygodniówki Raw, Banks zamierzała wyzwać Bayley do walki o mistrzostwo, lecz segment został przerwany przez Alexę Bliss, która wskutek "Superstar Shake-up" została przeniesiona do rosteru brandu Raw. W międzyczasie Mickie James również została przeniesiona do brandu Raw[6], zaś Charlotte do brandu SmackDown[9]. 17 kwietnia, Bliss pokonała Banks, James oraz Jax w czteroosobowej walce o miano pretendentki do tytułu Bayley na gali Payback[10].

10 kwietnia podczas draftu, The Miz i jego żona Maryse zostali przeniesieni do rosteru Raw[6]. Dwa tygodnie później zostało potwierdzone, że podczas pre-show gali Payback odbędzie się segment Miz TV, którego gościem będzie Finn Bálor[12][24].

Wyniki walk[edytuj | edytuj kod]

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1P Enzo Amore i Big Cass pokonali Luke’a Gallowsa i Karla Andersona Tag Team match[25] 6:35
2 Chris Jericho pokonał Kevina Owensa (c) poprzez submission Singles match o WWE United States Championship
Jeśli Jericho wygra, zostanie przeniesiony do rosteru SmackDown[26] 		17:55
3 Austin Aries pokonał Neville’a (c) przez dyskwalifikację Singles match o WWE Cruiserweight Championship[27] 11:20
4 The Hardy Boyz (Matt Hardy i Jeff Hardy) (c) pokonali Cesaro i Sheamusa Tag Team match o WWE Raw Tag Team Championship[28] 12:45
5 Alexa Bliss pokonała Bayley (c) Singles match o WWE Raw Women’s Championship[29] 11:15
6 Bray Wyatt pokonał Randy’ego Ortona House of Horrors match[30] 17:10[a]
7 Seth Rollins pokonał Samoa Joe Singles match[31] 15:55
8 Braun Strowman pokonał Romana Reignsa Singles match[32] 11:50
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
P – walka miała miejsce w pre-show

Wydarzenia po gali[edytuj | edytuj kod]

Po gali odbył się talk-show Raw Talk, podczas którego ukazano Romana Reignsa zabieranego do pobliskiego szpitala. Pojawił się Braun Strowman, który z rozbiegu nie trafił w rywala i ułamał drzwiczki karetki, zaś następnie został nimi zaatakowany przez Reignsa[33]. Następnej nocy podczas tygodniówki Raw, generalny menadżer Kurt Angle ogłosił, że obaj są kontuzjowani, lecz nie zakończyli swojej rywalizacji[34].

Nowa posiadaczka Raw Women’s Championship pojawiła się w ringu podczas swojej koronacji w obecności rosteru kobiet. Obraziła Mickie James, Sashę Banks i Bayley, co doprowadziło do ośmioosobowego tag team matchu kobiet, który wygrała ona, Nia Jax, Emma i Alicia Fox[34].

Jeff Hardy podczas walki na gali Payback stracił ząb[35]. Na Raw, Cesaro i Sheamus wytłumaczyli swój atak po walce frustracją wobec fanów, którzy „żyją przeszłością i cieszą się z braci Hardy, którzy ukradli im zwycięstwo na WrestleManii”. Bracia pojawili się na arenie i przegonili duo z ringu. Prócz tego, w singlowym pojedynku Luke Gallows pokonał Enzo Amore. Po rozmowie z The Golden Truth (Goldustem i R-Truthem), Kurt Angle ogłosił tag team turmoil o miano pretendentów do pasów tag-team na przyszłotygodniową galę Raw[34].

Seth Rollins powiedział w ringu, że zakończył rywalizację z Samoa Joe. Skupił uwagę na zdobyciu Universal Championship od Brocka Lesnara, lecz po chwili w ringu pojawił się Finn Bálor, który również chciał zawalczyć o ten tytuł. Pojawił się Intercontinental Champion Dean Ambrose, który skrytykował Lesnara za brak występów od początku kwietnia, a także stwierdził, że jest obecnie posiadaczem najważniejszego tytułu w brandzie Raw. The Miz stwierdził, że powinien zawalczyć o tytuł Ambrose'a. Walką wieczoru był trzyosobowy pojedynek pomiędzy Mizem, Bálorem i Rollinsem o miano pretendenta do tytułu Ambrose'a. Po interwencjach Joego atakującego Rollinsa i Braya Wyatta atakującego Bálora, Miz wygrał pojedynek i stał się pretendentem[34].

WWE Cruiserweight Champion Neville i TJ Perkins (występujący już jako TJP) kontynuowali rywalizację z Austinem Ariesem. Pokonał on TJP-ego podczas tygodniówki Raw, lecz TJP zaatakował zwycięzcę po walce i próbował go skontuzjować[34].

Podczas tygodniówki SmackDown Live z 2 maja, Kevin Owens pokonał Chrisa Jericho w rewanżu i odzyskał United States Championship. Po walce brutalnie go zaatakował, co stanowiło wypisanie Jericho z najbliższych scenariuszy i umożliwienie przejścia na przerwę i występów na trasie koncertowej z zespołem Fozzy[36].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Na czas składa się nagrany wcześniej pojedynek w domu oraz odbyty bezpośrednio w ringu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ "Born For Greatness" by Papa Roach is an official theme song of WWE Payback. WWE. [dostęp 2017-04-15].
  2. ↑ WWE Payback 2017 tickets available now. s. WWE. [dostęp 2017-02-20].
  3. ↑ Alexa Bliss becomes first Superstar to win both Raw and SmackDown Women’s Titles. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2017-04-30].
  4. ↑ Ed Grabianowski: How Pro Wrestling Works. [w:] HowStuffWorks, Inc. [on-line]. Discovery Communications. [dostęp 2012-03-05].
  5. ↑ Live & Televised Entertainment. WWE. [dostęp 2012-03-21].
  6. ↑ a b c d e f g h i Wade Keller: KELLER’S WWE MONDAY NIGHT RAW 4/10: Superstar Shakeup begins with two Smackdown wrestlers coming to the ring, full report. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2017-04-10].
  7. ↑ a b c d e Jason Powell: Powell's WrestleMania 33 live review: Undertaker vs. Roman Reigns, Goldberg vs. Brock Lesnar for the WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Shane McMahon, Seth Rollins vs. Triple H in an unsanctioned match. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-04-02].
  8. ↑ a b c Wade Keller: KELLER’S WWE MONDAY NIGHT RAW 4/3: The most remarkable opening ten minutes of Raw in history, perhaps, as crowd berates Reigns. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2017-04-03].
  9. ↑ a b c Wade Keller: KELLER’S WWE SMACKDOWN REPORT 4/11: Superstar Shake-up Night 2 details. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2017-04-11].
  10. ↑ a b c d e Wade Keller: KELLER’S WWE RAW REPORT 4/17: Post-Superstar Shake-up edition including follow-up on Roman-Braun beatdown angle. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. April 17, 2017. [dostęp 2017-04-17].
  11. ↑ a b Wade Keller: KELLER’S WWE SMACKDOWN REPORT 4/18: Six-Way Contenders Match, Naomi vs. Charlotte, Styles vs. Corbin. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. April 18, 2017. [dostęp 2017-04-19].
  12. ↑ a b c d e f g Wade Keller: KELLER’S WWE RAW REPORT 4/24: Braun vs. Kalisto in a dumpster match, Jericho transitions to Miz TV with Ambrose, more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. April 24, 2017. [dostęp 2017-04-24].
  13. ↑ Jason Powell: Powell's WrestleMania 33 Kickoff Show live review: Neville vs. Austin Aries for the WWE Cruiserweight Championship, Andre the Giant Memorial Battle Royal. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-04-02].
  14. ↑ Jason Namako: WWE 205 Live Results – 4/4/17 (4-Way No. 1 Contenders Match). [w:] WrestleView [on-line]. April 4, 2017. [dostęp 2017-04-10].
  15. ↑ Joey Galizia: 4/18 205 LIVE REPORT: One of the worst episodes yet, headlined by sloppy TJP vs. Aries match, plus Nese vs. Tozawa, Ali vs. Daivari. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. April 19, 2017. [dostęp 2017-04-24].
  16. ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE SMACKDOWN REPORT 4/4: WrestleMania 33 fallout including celebration interview with Orton, rematches, Miz & Maryse, and some NXT call-ups!. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. April 4, 2017. [dostęp 2017-04-10].
  17. ↑ Wade Keller: KELLER'S WWE RAW REPORT 1/30: Ongoing coverage of Royal Rumble fallout including Owens celebration cut short by ominous Strowman news. s. pwtorch.com. [dostęp 2017-01-30].
  18. ↑ James Wortman: Seth Rollins injured by Samoa Joe during Raw. [w:] WWE [on-line]. February 1, 2017. [dostęp 2017-02-01].
  19. ↑ Colin Vassallo: Seth Rollins out for a minimum of 8 weeks. [w:] Wrestling Online [on-line]. February 2, 2017. [dostęp 2017-02-04].
  20. ↑ WWE announces a new Payback match. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-04-17].
  21. ↑ Adam Martin: New segment and Kickoff Show match added to WWE Payback this Sunday. [w:] WrestleView [on-line]. [dostęp 2017-04-25].
  22. ↑ Jason Powell: 1/29 Powell’s WWE Royal Rumble 2017 live review: AJ Styles vs. John Cena for the WWE Championship, Kevin Owens vs. Roman Reigns in a No DQ match for the WWE Universal Championship with Chris Jericho in a shark cage. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-01-29].
  23. ↑ Jason Powell: 3/5 Powell’s WWE Fastlane Live Review: Kevin Owens vs. Goldberg for the WWE Championship, Roman Reigns vs. Braun Strowman, Bayley vs. Charlotte for the Raw Women’s Championship, Samoa Joe vs. Sami Zayn. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-03-05].
  24. ↑ Michael Burdick: “Miz TV” with special guest Finn Bálor (Payback Kickoff). [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2017-04-25].
  25. ↑ James Wortman: Enzo Amore & Big Cass def. Luke Gallows & Karl Anderson (Kickoff Match). [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2017-04-30].
  26. ↑ James Wortman: Chris Jericho def. United States Champion Kevin Owens. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2017-04-30].
  27. ↑ Jeff Laboon: Austin Aries def. WWE Cruiserweight Champion Neville by Disqualification. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2017-04-30].
  28. ↑ Michael Burdick: Raw Tag Team Champions The Hardy Boyz def. Sheamus & Cesaro. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2017-04-30].
  29. ↑ Jeff Laboon: Alexa Bliss def. Bayley to become the new Raw Women’s Champion. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2017-04-30].
  30. ↑ Michael Burdick: Bray Wyatt def. Randy Orton in a House of Horrors Match. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2017-04-30].
  31. ↑ Jeff Laboon: Seth Rollins def. Samoa Joe. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2017-04-30].
  32. ↑ Jeff Laboon: Braun Strowman def. Roman Reigns. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2017-04-30].
  33. ↑ Roman Reigns is assaulted backstage by Braun Strowman: Raw Talk, April 30, 2017 (WWE Network Exclusive). [w:] WWE.com [on-line]. April 30, 2017. [dostęp 2017-05-03].
  34. ↑ a b c d e Wade Keller: KELLER’S WWE RAW REPORT 5/1: Coverage of live post-Payback event including latest with Alexa, Braun, Reigns. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. May 1, 2017. [dostęp 2017-05-02].
  35. ↑ Nick Schwartz: WWE star Jeff Hardy lost a tooth at Payback. [w:] Fox Sports [on-line]. April 30, 2017. [dostęp 2017-05-01].
  36. ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE SMACKDOWN REPORT 5/2: Jericho joins Smackdown, Shane takes belt from Jinder, Jinder vs. Sami. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. May 2, 2017. [dostęp 2017-05-03].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

2016 ← Gale WWE Network 2017 → 2018
WWE
WWE NXT
WWE NXT UK
Gale pay-per-view i WWE Network federacji WWE
Obecne
Dawne
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Payback_(2017)&oldid=70791264”