Pojezierze Międzychodzko-Sierakowskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Pojezierze Międzychodzko-Sierakowskie – potoczna nazwa obszaru położonego nad Wartą. Region turystyczny z licznie występującymi jeziorami zwany Krainą 100 Jezior.

Położenie administracyjne[edytuj | edytuj kod]

Na Pojezierzu Międzychodzko-Sierakowskim leży 10 gmin, w tym w całości cztery gminy powiatu międzychodzkiego, położonego w woj. wielkopolskim (Chrzypsko Wielkie, Kwilcz, Międzychód oraz Sieraków), będące osią pojezierza. Poza tym zaliczane są tu także dwie[a] gminy woj. lubuskiego: Przytoczna i Pszczew. Wschodnią granicę regionu wyznaczają zachodnie krańce gmin Pniewy oraz Wronki. Za południową granicę pojezierza uznaje się północną granicę gminy Lwówek. Są to granice umowne, tak jak umowna jest nazwa pojezierza (oraz druga, używana synonimicznie - Kraina Stu Jezior). Obszary, które ze względu na niewielkie akweny można zaliczyć do jednego terenu pojezierza, są także w zachodniej części gminy Pniewy (okolice Nojewa obejmuje Sierakowski Park Krajobrazowy), na zachodzie gminy Wronki (wsie Pakawie i Chojno) oraz na północy gminy Lwówek (Linie, Konin i Zgierzynka).

Położenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Jeziora pojezierza
Jezioro Chrzypskie, największe jezioro na Poj. Międzychodzko-Sierakowskim, 10 na Poj. Poznańskim
Głęboczek we wsi Grobia, najmniejszy z 3 Głęboczków na Pojezierzu
Jez. Godziszewskie, popularne jezioro do leśnego biwakowania w okolicy przysiółku Lesionki
Jezioro Jaroszewskie, najbardziej eksploatowane pod względem turystycznym jezioro pojezierza
Jezioro Kubek położone w Puszczy Noteckiej objęte ochroną Natura 2000
Jezioro Lutomskie, najdłuższe jezioro pojezierza
Wielkie Szeken, jedno z jezior położonych w Puszczy Noteckiej
Wielkie, jedno z 7 jezior położonych w obrębie sołectwa Góra

Południowa część tego obszaru wchodzi w skład Pojezierza Poznańskiego. Pofalowana, na skutek zlodowaceń, rzeźba terenu oraz liczne jeziora typu polodowcowego, powodują, że jest to bardzo ciekawy krajobrazowo teren Wielkopolski.

Północna część obejmuje dolinę Warty i położony na jej północnym brzegu obszar wydmowy, porośnięty Puszczą Notecką. Zgodnie z aktualnym podziałem fizycznogeograficznym kraju, jest to fragment Kotliny Gorzowskiej, wchodzącej w skład większej jednostki – Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej. Na tym z kolei bardzo suchym terenie, występują płytkie jeziora typu wytopiskowego.

Ochrona przyrody[edytuj | edytuj kod]

Jest to atrakcyjny teren krajoznawczo-turystyczny, słabo zaludniony, w dużej mierze zalesiony. To rejon bardzo wartościowy pod względem przyrodniczym.
Z tego powodu utworzono tutaj 13 rezerwatów przyrody:

nazwa rezerwatu przyrody typ rezerwatu gmina rok utworzenia powierzchnia
(ha)
Buki nad jez. Lutomskim leśny Sieraków 1958 55,17
Bukowy Ostrów krajobrazowy Kwilcz 2006 77,92
Cegliniec leśny Sieraków 1960 4,31
Czaple Wyspy faunistyczny Sieraków 1957 7,14
Dolina Kamionki florystyczny Międzychód 2004 59,18
Jakubowo leśny Pniewy 1959 4,02
Jeziora Gołyńskie florystyczny Pszczew 1972 3,10
Jezioro Wielkie wodny Trzciel 1991 236,30
Kolno Międzychodzkie leśny Międzychód 1959 14,77
Las Grądowy nad Mogilnicą leśny Pniewy 1959 7,35
Rezerwat przyrody Mszar nad jeziorem Mnich torfowiskowy Sieraków 1967 6,04
Bolesława Papi na Jez. Zgierzynieckim faunistyczny Lwówek 1974 71,43
Wielki Las leśny Lwówek 1959 78,96

oraz 2 parki krajobrazowe:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Włodzimierz Łęcki, Pojezierze Międzychodzkio-Sierakowskie-przewodnik wycieczkowy, Poznań, Wyd. Poznańskie, 1963
  • Powiat międzychodzki – mapa turystyczna „Krainy Stu Jezior”, Wydawnictwo LoboSoft II sp. z o.o, wydanie II, Kraków 2009, ISBN 978-83-60764-95-4

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Czasem zaliczane są 3; także gmina Trzciel.