Przejdź do zawartości

Scooch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Scooch
Ilustracja
Scooch podczas występu w 52. Konkursie Piosenki Eurowizji w 2007 roku
Rok założenia

1999

Pochodzenie

Wielka Brytania

Gatunek

pop, dance, eurodance

Aktywność

1998–2000, 2004, od 2007

Wydawnictwo

EMI-Parlophone, Warner Bros.

Skład
Natalie Powers
Caroline Barnes
David Ducasse
Russell Spencer
Strona internetowa

Scooch – brytyjski zespół muzyczny grający muzykę pop i eurodance utworzony w 1999 roku przez producentów telewizyjnych – Mike’a Stocka i Matta Aitkena; reprezentant Wielkiej Brytanii w 52. Konkursie Piosenki Eurowizji w 2007 roku.

Historia zespołu

[edytuj | edytuj kod]

Formowanie się grupy

[edytuj | edytuj kod]

Od jesieni 1997 do wiosny 1998 roku prowadzone były specjalne przesłuchania do zespołu „wszyscy śpiewają, wszyscy tańczą”, które prowadzili autorzy piosenek oraz producenci muzyczni Mike Stock i Matt Aitken, a także przyszły menadżer grupy Steve Crosby. Ostateczny skład zespołu nazwanego Scooch został utworzony w październiku 1998 roku, w jego skład weszli: Natalie Powers, Caroline Barnes, David Ducasse i Russell Spencer.

1999-2000: Welcome to the Planet Pop, Four Sure i zawieszenie działalności

[edytuj | edytuj kod]

W 1999 roku zespół wygrał konkurs organizowany w programie śniadaniowym Live & Kicking emitowanym w telewizji BBC One. Dzięki wygraniu programu grupa wydała swój debiutancki singiel „When My Baby”[1], który dotarł do najlepszej trzydziestki brytyjskiej listy przebojów[2]. Na przełomie 1999 i 2000 roku formacja wyruszyła w trasę koncertową razem z irlandzkich girls bandem B*Witched, a w trakcie koncertów promowała swój drugi singiel „More Than I Needed to Know”[3], który zadebiutował na piątym miejscu krajowej listy przebojów[4]. Wiosną muzycy wyruszyli w trasę koncertową z boys bandem Five oraz wydał swój trzeci singiel „The Best Is Yet To Come”[5], który zadebiutował na dwunastym miejscu krajowego zestawienia przebojów[6].

Pod koniec czerwca 2000 roku na japońskim rynku muzycznym ukazała się debiutancka płyta studyjna zespołu zatytułowana Welcome to the Planet Pop[7], na którym znalazły się m.in. trzy wydane wcześniej single oraz czwarty utwór promocyjny – „For Sure”[8], który zadebiutował na piętnastym miejscu brytyjskiej listy przebojów[9]. Singiel „More Than I Needed to Know” dotarł do pierwszego miejsca japońskiej listy przebojów oraz znalazł się na ścieżce dźwiękowej tanecznej gry wideo DDRMAX2 Dance Dance Revolution 7thMix wydanej w kraju[10].

Na początku sierpnia tego samego roku premierę miało brytyjskie wydanie albumu zatytułowane Four Sure[11], które zadebiutowało w pierwszej pięćdziesiątce notowania najczęściej kupowanych płyt w kraju[12]. Niedługo po wydaniu płyty wytwórnia zespołu zerwała z nim kontrakt, sama formacja zaś zawiesiła swoją działalność.

2001-2004: Krótki powrót na scenę i ponowne zawieszenie działalności

[edytuj | edytuj kod]

Członkowie zespołu zdecydowali się powrócić na scenę muzyczną w styczniu 2004 roku na potrzeby występu podczas koncertu Gone But Not Forgotten zorganizowanego w londyńskim klubie gejowskim G-A-Y. Sukces koncertu zachęcił grupę do zagrania trasy koncertowej po klubach gejowskich w Wielkiej Brytanii. W tym samym roku grupa ponownie ogłosiła zawieszenie działalności.

2007: Ponowny powrót na scenę i Konkurs Piosenki Eurowizji

[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec lutego 2007 roku brytyjska telewizja BBC ogłosiła, że zespół odnowi działalność na potrzeby udziału w krajowych eliminacjach eurowizyjnych Making Your Mind Up. 17 marca grupa wystąpiła w finale selekcji z utworem „Flying the Flag (for You)”[13] i zajęła ostatecznie pierwsze miejsce po zdobyciu największego poparcia telewidzów, dzięki czemu została wybrana na reprezentanta Wielkiej Brytanii w 52. Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanym w Helsinkach[14]. Podczas ogłaszania wyników doszło do zamieszania, gdyż Terry Wogan, jeden z prowadzących koncert, omyłkowo ogłosił zwycięzcą piosenkarkę Cyndi. Po kilku sekundach zamieszania Fearne Cotton, współgospodyni show, podała poprawne wyniki głosowania telewidzów[15]. Po finale konkursu dziennik Daily Mirror zwrócił uwagę, że podczas występu zespołu Scooch poza sceną znajdował się dwuosobowy chórek, co miało dać formacji przewagę nad innymi uczestnikami selekcji[16]. Całą sytuację skrytykowali także sami uczestnicy eliminacji, w tym m.in. Justin Hawkins i Bryan Harvey[17]. Organizatorzy konkursu uznali, że zespół nie złamał regulaminu selekcji, gdyż chórek nie pojawił się w podkładzie muzycznym piosenki, tylko śpiewał na żywo.

Zespół podczas występu na londyńskiej paradzie równości w 2009 roku

Wybór zespołu na reprezentantów kraju w konkursie wywołał kontrowersje w kraju. Dziennikarka telewizyjna i była piosenkarka Charlotte Church uznała propozycję grupy za „totalne g*wno” oraz wstyd dla Brytyjczyków. Jedna z wokalistek Scooch, Natalie Powers, odparła krytykę słowami: Jako mama małego dziecka uważam jej zachowanie oraz język za zupełnie nie do przyjęcia[18]. Pod koniec marca szwedzka piosenkarka Pandora uznała, że refren piosenki „Flying the Flag (for You)” przypomina jej utwór „No Regrets” wydany w 1999 roku. Artystka zwróciła się o pomoc do Unii Szwedzkich Muzyków, z którymi chciała złożyć Europejskiej Unii Nadawców (EBU), organizatorowi Konkursów Piosenki Eurowizji, pismo z prośbą o dyskwalifikację Scooch z udziału w widowisku[19]. Stacja BBC wydała wówczas oświadczenie, w którym potwierdziła oryginalność propozycji zespołu[20]. Na początku kwietnia dziennik Daily Mirror przeprosił zarówno BBC, jak i EBU za upublicznienie nieprawdziwej informacji, jakoby brytyjska stacja naruszyła zasady przeprowadzania krajowych eliminacji eurowizyjnych oraz faworyzowała grupę[21].

W połowie marca zespół pojawił się gościnnie w programie Richard & Judy na kanale Channel 4. Pod koniec miesiąca wokaliści wystąpili gościnnie w dwóch programach telewizyjnych: This Morning na kanale ITV1 oraz The Graham Norton Show na BBC One. W kwietniu nakręcili oficjalny teledysk do swojej eurowizyjnej propozycji oraz ogłosili podpisanie kontraktu płytowego z wytwórnią Warner Bros.[22]. Po podpisaniu umowy zespół nagrał swój konkursowy utwór w kilku innych wersjach językowych: po francusku, niemiecku, hiszpańsku, bułgarsku i duńsku[23]. Na początku maja grupa pojawiła się w kilku brytyjskich programach telewizyjnych i audycjach radiowych w ramach promocji siebie oraz swojej piosenki. W tym samym czasie wokaliści zaczęli próby do występu w finale Konkursu Piosenki Eurowizji. 12 maja wystąpili podczas koncertu finałowego widowiska i zajęli ostatecznie dwudzieste drugie miejsce ex eaquo z zespołem Les Fatals Picards, reprezentantem Francji, z wynikiem 19 punktów na koncie, w tym m.in. z maksymalną notą 12 punktów od Malty[24]. Jak przyznali po konkursie przedstawiciele maltańskiej telewizji, maksymalna nota dla Wielkiej Brytanii była protestem przeciwko tendencji sąsiedzkiego głosowania podczas imprezy[25][26].

Tydzień po rozegraniu finału Konkursu Piosenki Eurowizji eurowizyjna propozycja zespołu dotarła do piątego miejsca brytyjskiej listy przebojów[27]. Wokaliści ogłosili także, że nie planują nagrywania nowego materiału, jednak nie wykluczają wspólnego koncertowania.

Od 2008: Scooch do Glee

[edytuj | edytuj kod]

W drugiej połowie 2007 roku wokaliści zaczęli występować po Wielkiej Brytanii i Europie ze swoim projektem zatytułowanym Scooch do Glee[28].

W październiku 2011 roku ogłosili, że zagrają jako support przed koncertem grupy The Mission organizowanym w Brixton Academy z okazji 25-lecia jej istnienia.

Działalność poza zespołem

[edytuj | edytuj kod]

W czasie przerw w działalności zespołu każdy z członków grupy skupiał się na karierze solowej. W 2006 roku Russell Spencer, jeden z wokalistów zespołu, wziął udział w reality show Boys Will Be Girls emitowanym na kanale E4, w którym razem z dwoma byłymi członkami innych boys bandów (Austinem Drage’em z 5Boyz oraz Martinem Rycroftem z Fast Food Rockers) musiał udawać girls band o nazwie The Honeytraps. Oprócz udziału w programie, piosenkarz pełnił również funkcję prezentera telewizyjnego m.in. show Make Your Play w telewizji ITV1, a także zagrał w sztuce teatralnej Chitty Chitty Bang Bang.

W czasie przerwy w działalności zespołu Caroline Barnes i Natalie Powers grały w niektórych spektaklach wystawianych na West Endzie, w latach 2001-2006 Powers wydała także trzy solowe single – „Music to My Heart”[29], „Unchained Melody”[30] oraz „I Am Who I Am” będący coverem piosenki z repertuaru Lary Fabian[31].

W 2000 roku David Ducasse otworzył swoją własną akademię sztuki dla młodych artystów w North East. Oprócz tego, piosenkarz pracował jako producent i reżyser, a także jako aktor teatralny.

Barnes i Spencer wzięli udział w czwartej edycji programu Coach Trip w telewizji Channel 4[32], a w marcu 2010 roku wystąpili gościnnie w programie TV Burp prowadzonym przez Harry’ego Hilla, w którym zaprezentowali piosenkę „Flying the Flag (for You)”[33].

Członkowie

[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne

[edytuj | edytuj kod]
  • Welcome to the Planet Pop (2000)
  • Four Sure (2000)

Single

[edytuj | edytuj kod]
  • 1999 – „When My Baby”
  • 2000 – „More Than I Needed To Know”
  • 2000 – „The Best Is Yet To Come”
  • 2000 – „For Sure”
  • 2007 – „Flying the Flag (for You)”

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Scooch – When My Baby. www.discogs.com. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  2. ↑ Official Singles Chart Top 100 // 31 October 1999 - 06 November 1999. [w:] The Official Charts Company [on-line]. www.officialcharts.com, 1999-11-06. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  3. ↑ Scooch – More Than I Needed To Know. www.discogs.com. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  4. ↑ Official Singles Chart Top 100 // 16 January 2000 - 22 January 2000. [w:] The Official Charts Company [on-line]. www.officialcharts.com, 2000-01-22. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  5. ↑ Scooch – The Best Is Yet To Come. www.discogs.com. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  6. ↑ Official Singles Chart Top 100 // 30 April 2000 - 06 May 2000. [w:] The Official Charts Company [on-line]. www.officialcharts.com, 2000-05-06. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  7. ↑ Scooch – Welcome To The Planet Pop. www.discogs.com. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  8. ↑ Scooch – For Sure. www.discogs.com. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  9. ↑ Official Singles Chart Top 100 // 30 July 2000 - 05 August 2000. [w:] The Official Charts Company [on-line]. www.officialcharts.com, 2000-08-05. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  10. ↑ Various – DDRMAX2: Dance Dance Revolution 7th Mix Original Soundtrack. www.discogs.com. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  11. ↑ Scooch – Four Sure. www.discogs.com. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  12. ↑ Official Albums Chart Top 100 // 13 August 2000 - 19 August 2000. [w:] The Official Charts Company [on-line]. www.officialcharts.com, 2000-08-19. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  13. ↑ Scooch – Flying The Flag (For You). www.discogs.com. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  14. ↑ UK NATIONAL FINAL 2007. www.natfinals.50webs.com. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  15. ↑ Gaffe mars Scooch Eurovision win. [w:] BBC [on-line]. www.news.bbc.co.uk, 2007-03-18. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  16. ↑ Tom Bryant, Sarah Tetteh: "Winners had secret singers off stage". [w:] Daily Mirror [on-line]. www.mirror.co.uk, 2007-03-20. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  17. ↑ Paul MacInnes: Eurovision scandal: Scooch's winning sound augmented by ghost singers. [w:] The Guardian [on-line]. www.theguardian.com, 2007-03-20. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  18. ↑ Richard West-Soley: Scooch react to Church outburst. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2007-03-25. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  19. ↑ Maria Soläng: Pandora rasar: De har snott min låt. [w:] Aftonbladet [on-line]. www.aftonbladet.se, 2007-03-28. [dostęp 2015-09-03]. (szw.).
  20. ↑ Barry Viniker: We never heard of Pandora. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2007-03-28. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  21. ↑ Barry Viniker: The Mirror apologises to BBC. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2007-04-02. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  22. ↑ Barry Viniker: Exclusive: Warner Bros sign Scooch, single out May 7th. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2007-04-18. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  23. ↑ Barry Viniker: Exclusive: 5 language versions for Scooch. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2007-04-20. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  24. ↑ Eurovision Song Contest 2007 Final. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  25. ↑ Malta slates Eurovision's voting. [w:] BBC [on-line]. www.news.bbc.co.uk, 2007-05-14. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  26. ↑ MP demands Eurovision vote change. [w:] BBC [on-line]. www.news.bbc.co.uk, 2007-05-15. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  27. ↑ Official Singles Chart Top 100 // 13 May 2007 - 19 May 2007. [w:] The Official Charts Company [on-line]. www.officialcharts.com, 2007-05-19. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  28. ↑ Scooch do Glee. www.sunderlandecho.com, 2011-09-22. [dostęp 2015-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.).
  29. ↑ Natalie Powers – Music To My Heart. www.discogs.com. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  30. ↑ Natalie Powers – Unchained Melody (Dance Version). www.discogs.com. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  31. ↑ Natalie Powers – I Am Who I Am. www.discogs.com. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  32. ↑ Scooch couple to join 'Coach Trip'. [w:] Digital Spy [on-line]. www.digitalspy.co.uk, 2010-03-05. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
  33. ↑ Caroline Barnes & Russ Spencer - Harry Hill's TV Burp - Series 10 Episode 7 - Screen Captures. www.prawncufflinks.blogspot.com, 2010-04-18. [dostęp 2015-09-03]. (ang.).
Reprezentanci Wielkiej Brytanii w Konkursie Piosenki Eurowizji

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Scooch&oldid=71533773”