Brian May: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m Wycofano edycje użytkownika 178.37.167.172 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Muri 91.
Linia 58: Linia 58:


1 kwietnia 2015 May nagrał charytatywny [[Singel (muzyka)|singel]] „Falling in Love”, wspierając chorych na [[choroba Kawasakiego|chorobę Kawasakiego]]. W nagraniu wziął udział zespół w składzie: [[Phil Naro]] – [[śpiew]], [[Dave Harris]] – [[gitara basowa]] i [[perkusja]] oraz [[Ben Crudup]] – [[instrument klawiszowy|instrumenty klawiszowe]], May – gitara.
1 kwietnia 2015 May nagrał charytatywny [[Singel (muzyka)|singel]] „Falling in Love”, wspierając chorych na [[choroba Kawasakiego|chorobę Kawasakiego]]. W nagraniu wziął udział zespół w składzie: [[Phil Naro]] – [[śpiew]], [[Dave Harris]] – [[gitara basowa]] i [[perkusja]] oraz [[Ben Crudup]] – [[instrument klawiszowy|instrumenty klawiszowe]], May – gitara.

1 lipca 2016 May wystąpił na festiwalu Starmus na [[Teneryfa|Teneryfie]] z [[Hans Zimmer|Hansem Zimmerem]].


== Kariera naukowa ==
== Kariera naukowa ==

Wersja z 14:56, 1 wrz 2016

Brian May
Ilustracja
Brian May (2010)
Imię i nazwisko

Brian Harold May

Data i miejsce urodzenia

19 lipca 1947
Londyn

Instrumenty

gitara elektryczna, gitara akustyczna, gitara klasyczna, gitara dwunastostrunowa, instrumenty klawiszowe, ukulele, koto

Gatunki

muzyka filmowa[1], heavy metal[1], hard rock[1]

Zawód

muzyk, astronom

Aktywność

od 1968

Instrument
Red Special
Zespoły
Queen
Odznaczenia
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego Order Honoru (Armenia)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Brian Harold May, CBE (ur. 19 lipca 1947 w Londynie[1]) – brytyjski gitarzysta i wokalista rockowy, współzałożyciel zespołu Queen, doktor astronomii. Autor wielu przebojów tej grupy, m.in. "We Will Rock You", "Who Wants to Live Forever", "Too Much Love Will Kill You", "The Show Must Go On", "No-One but You (Only the Good Die Young)".

W 2011 roku został sklasyfikowany na 26. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów magazynu Rolling Stone[2].

Kariera muzyczna

Już w wieku 5 lat grał na pianinie, swoją pierwszą gitarę dostał na 7 urodziny. Mając 16 lat (sierpień 1963) rozpoczął wraz z ojcem-inżynierem budowę własnej gitary elektrycznej, gdyż z powodów finansowych nie mógł sobie pozwolić na kupno nowej. Gitara ta, nazwana Red Special (lub Fireplace) wykonana została m.in. z fragmentu starego piecyka, części motocykla i zwykłych guzików. Gitara służyła Brianowi przez całą późniejszą karierę, gdyż pomimo swego "amatorskiego" pochodzenia, wykazała się niecodziennymi cechami, czyniąc brzmienie artysty niepowtarzalnym. Brian nigdy nie używał kostki do gry – spokojniejsze partie odgrywał palcami, a do szybkich solówek i ostrzejszych riffów używał monety sześciopensowej (jej ząbkowane krawędzie dawały charakterystyczne, "chropowate" brzmienie). Duży wpływ na jego muzykę wywarli m.in. Eric Clapton i Jimi Hendrix[3].

Pierwszym zespołem, w którym grał Brian, była licealna kapela o nazwie 1984. Później wstąpił do Left Handed Marriage, nagrywając z nimi trzy utwory. Wreszcie, wraz ze szkolnym kolegą Timem Staffellem, założył zespół Smile, który w 1971 po dołączeniu Freddiego Mercury'ego przemianowano na Queen.

Prowadził też intensywną działalność jako muzyk solowy. Pierwszym dziełem nie związanym z Queen był Star Fleet Project, w którego nagraniu brał też udział m.in. Eddie Van Halen. Po śmierci Mercury'ego w 1991 Brian May poświęcił się całkowicie karierze solowej, jednak w międzyczasie pracował również nad ostatnim w historii Queen, niedokończonym za życia Freddiego Mercury'ego, studyjnym albumem Made in Heaven, (wydanym w 1995).

Pojawił się jako gość na płycie piosenkarza Meat Loaf, Bat Out Of Hell III – jego gitarę można usłyszeć w utworze "Bad For Good".

W 1996 roku odwiedził z Rogerem Taylorem Polskę, aby odebrać Fryderyka za album Made in Heaven. 30 września 1998 roku dał koncert w Warszawie w klubie Stodoła w ramach trasy Another World Tour.

W 2005 roku królowa Elżbieta II uhonorowała gitarzystę Orderem Imperium Brytyjskiego III Klasy (CBE).

W 2011 roku May nagrał z Lady Gagą jej czwarty singiel "You and I".

12 sierpnia 2012 razem z Rogerem Taylorem wystąpił w ceremonii zamknięcia XXX Letnich Igrzysk Olimpijskich w Londynie.

Od 2010 May współpracuje z brytyjską wokalistką Kerry Ellis; współpracę z nią rozpoczął od koncertu w Hyde Parku w Londynie we wrześniu 2010. Latem 2011 wziął udział w debiutanckiej trasie koncertowej Ellis Anthems: The Tour. W 2012 odbyła się druga wspólna trasa Maya i Ellis The Born Free Tour. W grudniu 2012 ukazał się ich debiutancki singel "Born Free", a 3 czerwca 2013 na serwisie iTunes ukazał się drugi singel "The Badger Swagger", w nagraniu którego wziął również udział Slash z Guns N' Roses. 16 czerwca 2013 wydano ich album koncertowy Acoustic by Candlelight. W lutym 2014 ukazał się drugi koncertowy album Maya i Ellis z zapisem koncertu w Montreux z poprzedniego roku. Na przełomie zimy i wiosny 2014 odbyła się trzecia wspólna trasa Maya i Ellis Brian May & Kerry Ellis Tour 2014. 31 marca 2014 ukazała się rejestracja koncertu Maya i Ellis ze wspomnianego wyżej koncertu w Montreux na DVD i Blu-rayu. 15 września 2014 ukazał się debiutancki album Ellis, zatytułowany Kerry Ellis, na którym w utworze „The Way We Were” May zagrał na gitarze. 7 kwietnia 2015 ukazał się trzeci wspólny singel Maya i Ellis "One Voice". 16 kwietnia 2015 May pojawił się w londyńskim klubie Palladium na musicalu Cats z udziałem Ellis. 19 stycznia 2016 May i Ellis w The Phesantry w Londynie zagrali koncert w hołdzie zmarłemu w tym miesiącu Davidowi Bowiemu. 23 lutego 2016 ukazał się czwarty singel Maya i Ellis "Roll with You". 29 kwietnia 2016 ukazał się ich piąty singel "Amazing Grace".

W lutym 2014 May odbył w Pradze sesję nagraniową z czeską orkiestrą symfoniczną, nagrywając z nią utwór "One Night In Hell". 3 marca 2014 ukazało się DVD koncertowe Guitar Legends in Sevilla, zawierające zapis koncertu "Rock Night Event" w Sewilli w Hiszpanii z 19 października 1991 r., w którym May wziął udział. 7 października 2014 został nagrany utwór "God Only Knows" z udziałem Maya. Obok Maya w nagraniu utworu z ważniejszych wykonawców udział wzięli m.in. Stevie Wonder, Dave Grohl i Elton John.

1 kwietnia 2015 May nagrał charytatywny singel „Falling in Love”, wspierając chorych na chorobę Kawasakiego. W nagraniu wziął udział zespół w składzie: Phil Naro – śpiew, Dave Harris – gitara basowa i perkusja oraz Ben Crudup – instrumenty klawiszowe, May – gitara.

1 lipca 2016 May wystąpił na festiwalu Starmus na Teneryfie z Hansem Zimmerem.

Kariera naukowa

Brian May studiował fizykę w Imperial College London w Londynie. W pierwszym okresie działalności Queen dorabiał jako nauczyciel matematyki. W 2002 otrzymał doktorat honoris causa uniwersytetu w Hertfordshire. Jest współautorem (wraz z Patrickiem Moore oraz Chrisem Lintottem) traktującej o historii Wszechświata książki "Bang! The Complete History of Universe".

W 2007 obronił w Imperial College London pracę doktorską zatytułowaną Prędkości radialne w zodiakalnej chmurze pyłu kosmicznego, dzięki czemu stał się doktorem astronomii (Ph.D.).

W listopadzie 2007 został mianowany honorowym rektorem Uniwersytetu Johna Moore'a w Liverpoolu.

Dyskografia

 Osobny artykuł: Dyskografia Briana Maya.

Wybrana filmografia

Tytuł Rok Uwagi Źródło
"Lemmy" 2002 film dokumentalny, reżyseria: Peter Sempel [4]
"Queen: Days of Our Lives" 2011 film dokumentalny, reżyseria: Matt O'Casey [5]
"The Royal History of Pop" 2012 film dokumentalny, reżyseria: Mark Murray [6]
"The Joy of the Guitar Riff" 2014 film dokumentalny, reżyseria: Sam Bridger [7]
"Classic Rock Roll of Honour: Presented by Orange Amplification" film dokumentalny, reżyseria: Devin Dehaven [8]

Nagrody i wyróżnienia

Rok Kategoria Tytułem Nagroda Nota Źródło
1997 Best Song Musically & Lyrically "Too Much Love Will Kill You" Ivor Novello Award Laur [9]
2010 Nagroda specjalna Brian May International Fund For Animal Welfare (IFAW) Laur [10]
2013 Person of the Year People for the Ethical Treatment of Animals (PETA) Laur [11]
2015 Riff Lord Metal Hammer Golden Gods Awards Laur [12]
  1. ↑ a b c d Greg Prato: Brian May Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2015-04-10]. (ang.).
  2. ↑ Rolling Stone's "The 100 Greatest Guitarists of All Time" Do you agree?. rollingstone.com. [dostęp 2014-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-26)]. (ang.).
  3. ↑ Brian May/Influences. www.dinosaurrockguitar.com. [dostęp 2009-11-15]. (ang.).
  4. ↑ Lemmy (2002). www.imdb.com. [dostęp 2015-04-10]. (ang.).
  5. ↑ Queen: Days of Our Lives (2011). www.imdb.com. [dostęp 2015-04-10]. (ang.).
  6. ↑ The Royal History of Pop (2012). www.imdb.com. [dostęp 2015-04-10]. (ang.).
  7. ↑ The Joy of the Guitar Riff (2014). www.imdb.com. [dostęp 2015-04-10]. (ang.).
  8. ↑ Classic Rock Roll of Honour: Presented by Orange Amplification (2014). www.imdb.com. [dostęp 2015-04-10]. (ang.).
  9. ↑ Patrick Lemieux, Adam Unger: The Queen Chronology: The Recording & Release History of the Band. Lulu.com, 2013, s. 118. ISBN 978-0-9919840-4-6.
  10. ↑ Tim Saunders: Brian May Honored For Animal Welfare Work. www.looktothestars.org. [dostęp 2016-02-02]. (ang.).
  11. ↑ Anne Erickson: Queen Guitarist Brian May Honored by PETA. www.gibson.com. [dostęp 2016-02-02]. (ang.).
  12. ↑ 2015 Metal Hammer ‘Golden Gods Awards’ Winners Revealed. www.theprp.com. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Queen
Dyskografia
Albumy studyjne
Albumy koncertowe
Kompilacje
Box sety audio
Wideografia
Trasy koncertowe
Powiązane
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Brian_May&oldid=46703866”