Krasiczyn: Różnice pomiędzy wersjami

Krasiczyn
	{{{rodzaj miejscowości}}}
Państwo	podkarpackie
Powiat	przemyski
Gmina	Krasiczyn
Liczba ludności (2006)	440
Strefa numeracyjna	(+48) 16
Tablice rejestracyjne	RPR
SIMC
	Położenie na mapie brak Brak mapy: podkarpackie Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|type:landmark}
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja nieprzejrzana]

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 18:11, 23 lis 2010

Krasiczyn – obecnie wieś (dawniej miasteczko) położona 10 km na zachód od Przemyśla w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Krasiczyn, na pogórzu przemyskim; dawna rezydencja magnaterii polskiej.

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie przemyskim.

Miejscowość jest siedzibą gminy Krasiczyn.

Historia

W XV w. wioska nosiła nazwę Śliwnicy. W 1525 r. właścicielem wsi został Jakub z Siecina, który istniejący dwór obronny zaczął przekształcać w zamek. W tym czasie zabudowania składały się z budynku bramnego, dworu i zabudowań gospodarczych. Całość otaczały wał i fosa.

Nazwisko Krasicki zostało przyjęte przez potomków Jakuba. Stryj biskupa przemyskiego Stanisława Jakub Siecieński, zwany Trąbą osiedlił się w województwie ruskim, a następnie ożenił z Barbarą Orzechowską herbu Oksza, właścicielką Śliwnicy. Jego synowie zaczęli się pisać następnie Krasickimi z Siecina, od nazwy od pobliskiej wsi Krasice.

W dalszym etapie, zamek i pobliską wieś nazwano od nazwiska właściciela – Krasiczyn (ok. 1602), natomiast miano Śliwnicy zaczęła nosić oddzielna część wsi, obecnie sąsiednia wioska.

Zamek w Krasiczynie

Syn Jakuba, [Stanisław Krasicki], kasztelan przemyski pod koniec XVI w. przystąpił do rozbudowy warownej siedziby. Powstał obronny zespół pałacowy na planie prostokąta otoczonego murem obronnym z czterema narożnymi basztami. Wzdłuż muru, po wschodniej stronie pobudowano nowe skrzydło mieszkalne. Od północy i zachodu pałac otaczały rozlewiska podnosząc możliwości obrony mieszkańców zamku. Stanisław był także założycielem pobliskiego miasteczka, które powstawało w latach 1615-1620.

Kolejnym właścicielem był Marcin Krasicki, który rozbudował i przekształcił surowy zamek w rezydencję obronną. Właśnie wtedy, w narożu północno-zachodnim budowli, powstała Baszta papieska. Swą nazwę zawdzięcza temu, że znajdowały się tam pokoje gościnne przeznaczone dla wysokich dostojników kościelnych. Prawdopodobnie gościł tam nuncjusz papieski Cosmos de Torres, który to w kaplicy znajdującej się w Baszcie Boskiej wręczyć miał miecz poświęcony przez papieża starającego się skłonić Polaków do wzięcia udziału w wojnie z Turkami. Sufity w tych komnatach zdobiły dekoracje malarskie i snycerskie. Były tam obrazy związane z elekcją papieża i jego wjazd do Watykanu oraz portrety papieży. Na zewnątrz ozdobiona była dekoracjami sgraffitowymi. Baszta papieska ozdobiona jest attyką. Ciekawostką jest kamień wmurowany na zewnątrz baszty od strony północnej, przypominający kształtem duży bochen chleba. Według opowiadań na chleb takiej wielkości zarabiał robotnik pracujący przy budowie. W latach 1594-1614 rozbudowano skrzydło północne umieszczając tam pokoje właściciela oraz najbardziej reprezentacyjną komnatę, tzw. Izbę Stołową Wielką Królewską. Nowe dwupiętrowe skrzydło mieszkalne zbudowano wzdłuż muru wschodniego. Od strony dziedzińca wzniesiono parterowe krużganki. Zbudowano kolejne baszty, którym nadano nazwy Boska, Królewska i Szlachecka. Miało to wraz z Basztą Papieską odzwierciedlać wieczny porządek oraz role Kościoła, króla, papieża i szlachty.

W następnych latach zamek trafił w ręce wojewody lubelskiego Jana Tarły, który był stronnikiem Augusta II, co spowodowało, że w roku 1726 Krasiczyn został najechany przez wojska rosyjskie i Kozaków. Zamek został poważnie zniszczony. Zrabowano wyposażenie komnat, zdewastowano zamkową kaplicę oraz zburzono basztę papieską.

W latach 30. XIX w. Krasiczyn został zakupiony przez Leona Sapiehę. W rękach Sapiehów Krasiczyn przetrwał do 1939. Urodził się tu m.in. kardynał Adam Stefan Sapieha. Sapiehowie wprowadzili zwyczaj sadzenia drzew w pałacowym parku po narodzinach każdego dziecka: syna – dębu, córki – lipy. Drzewa te rosną do tej pory.

W 1852 miał miejsce pożar zamku.

Na początku II wojny światowej zamek został ograbiony przez żołnierzy sowieckich. W 1941 istniały w pobliżu umocnienia Linii Mołotowa (Przemyski Rejon Umocniony).

Obecnie trwa rozpoczęta w latach 70. XX w. konserwacja zamku.

Zabytki

zamek
kościół parafialny św. Marcina z XVII w.
Cmentarz żydowski

Zasłużeni dla Krasiczyna

Wojciech Mroczko – długoletni naczelnik gminy Krasiczyn

Komunikacja

Przez Krasiczyn przebiega droga krajowa 28 Zator – Wadowice – Nowy Sącz – Gorlice – Biecz – Jasło – Krosno – Sanok – Medyka.

Linki zewnętrzne

Krasiczyn – Zespół Zamkowo-Parkowy
Zdjęcia Zamku i Parku w Krasiczynie
Krasiczyn – Internetowa Galeria Fotografii
Zamek w Krasiczynie (pdf) oraz galeria zdjęć
Krasiczyn – Nieoficjalna strona o Krasiczynie
Krasiczyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 612 .

[c-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g obszar częściowo przecięty granicą GG–ZSRR 1939–41

[b-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g strzałki wsteczne dotyczą stanu z 1 września 1939

[e-3] szar gminy w granicach z 1939, zniesionej podczas wojny, częściowo przecięty granicą PRL–ZSRR 1944

[d-4] szar częściowo przecięty granicą PRL–ZSRR 1944

[a-5] ursywą opisano gminy utworzone przez władze hitlerowskie

[A]

[B]

[C]

[D]

[E]

@@ Linia 38: / Linia 38: @@
 Nazwisko Krasicki zostało przyjęte przez potomków Jakuba. Stryj biskupa przemyskiego [[Stanisław Sieciński|Stanisława]] Jakub Siecieński, zwany Trąbą osiedlił się w województwie ruskim, a następnie ożenił z Barbarą Orzechowską herbu [[Oksza (herb szlachecki)|Oksza]], właścicielką Śliwnicy. Jego synowie zaczęli się pisać następnie Krasickimi z [[Siecień|Siecina]], od nazwy  od pobliskiej wsi [[Krasice (województwo podkarpackie)|Krasice]].
-W dalszym etapie, zamek i pobliską wieś nazwano od nazwiska właściciela – Krasiczyn (ok. [[1602]]), natomiast miano [[Śliwnica (gmina Krasiczyn)|Śliwnicy]] zaczęła nosić oddzielna część wsi, obecnie sąsiednia wioska. Syn Jakuba, [Stanisław Krasicki], kasztelan przemyski pod koniec [[XVI wiek|XVI]] w. przystąpił do rozbudowy warownej siedziby. Powstał obronny zespół [[pałac]]owy na planie prostokąta otoczonego murem obronnym z czterema narożnymi [[baszta]]mi. Wzdłuż muru, po wschodniej stronie pobudowano nowe skrzydło mieszkalne. Od północy i zachodu pałac otaczały rozlewiska podnosząc możliwości obrony mieszkańców zamku. Stanisław był także założycielem pobliskiego miasteczka, które powstawało w latach [[1615]]-[[1620]].
+W dalszym etapie, zamek i pobliską wieś nazwano od nazwiska właściciela – Krasiczyn (ok. [[1602]]), natomiast miano [[Śliwnica (gmina Krasiczyn)|Śliwnicy]] zaczęła nosić oddzielna część wsi, obecnie sąsiednia wioska.
+== Zamek w Krasiczynie ==
-Kolejnym właścicielem był Marcin Krasicki który rozbudował i przekształcił surowy zamek w rezydencję obronną. Właśnie wtedy,  w narożu północno-zachodnim budowli, powstała '''Baszta papieska'''. Swą nazwę zawdzięcza temu, iż znajdowały się tam pokoje gościnne przeznaczone dla wysokich [[hierarchia kościelna|dostojników kościelnych]]. Prawdopodobnie gościł tam nuncjusz papieski [[Cosmos de Torres]], który to w [[kaplica|kaplicy]] znajdującej się w Baszcie Boskiej wręczyć miał miecz poświęcony przez papieża starającego się skłonić Polaków do wzięcia udziału w wojnie z Turkami. Sufity w tych komnatach zdobiły dekoracje malarskie i [[snycerstwo|snycerskie]]. Były tam obrazy związane z elekcją papieża i jego wjazd do Watykanu oraz portrety papieży. Na zewnątrz ozdobiona była dekoracjami [[sgraffito]]wymi. Baszta papieska ozdobiona jest [[attyka (architektura)|attyką]]. Ciekawostką jest kamień wmurowany na zewnątrz baszty od strony północnej, przypominający kształtem duży bochen chleba. Według opowiadań na chleb takiej wielkości zarabiał robotnik pracujący przy budowie.
+Syn Jakuba, [Stanisław Krasicki], kasztelan przemyski pod koniec [[XVI wiek|XVI]] w. przystąpił do rozbudowy warownej siedziby. Powstał obronny zespół [[pałac]]owy na planie prostokąta otoczonego murem obronnym z czterema narożnymi [[baszta]]mi. Wzdłuż muru, po wschodniej stronie pobudowano nowe skrzydło mieszkalne. Od północy i zachodu pałac otaczały rozlewiska podnosząc możliwości obrony mieszkańców zamku. Stanisław był także założycielem pobliskiego miasteczka, które powstawało w latach [[1615]]-[[1620]].
+Kolejnym właścicielem był Marcin Krasicki, który rozbudował i przekształcił surowy zamek w rezydencję obronną. Właśnie wtedy,  w narożu północno-zachodnim budowli, powstała '''Baszta papieska'''. Swą nazwę zawdzięcza temu, że znajdowały się tam pokoje gościnne przeznaczone dla wysokich [[hierarchia kościelna|dostojników kościelnych]]. Prawdopodobnie gościł tam nuncjusz papieski [[Cosmos de Torres]], który to w [[kaplica|kaplicy]] znajdującej się w Baszcie Boskiej wręczyć miał miecz poświęcony przez papieża starającego się skłonić Polaków do wzięcia udziału w wojnie z Turkami. Sufity w tych komnatach zdobiły dekoracje malarskie i [[snycerstwo|snycerskie]]. Były tam obrazy związane z elekcją papieża i jego wjazd do Watykanu oraz portrety papieży. Na zewnątrz ozdobiona była dekoracjami [[sgraffito]]wymi. Baszta papieska ozdobiona jest [[attyka (architektura)|attyką]]. Ciekawostką jest kamień wmurowany na zewnątrz baszty od strony północnej, przypominający kształtem duży bochen chleba. Według opowiadań na chleb takiej wielkości zarabiał robotnik pracujący przy budowie.
 W latach 1594-1614 rozbudowano skrzydło północne umieszczając tam pokoje właściciela oraz najbardziej reprezentacyjną komnatę, tzw. Izbę Stołową Wielką Królewską. Nowe dwupiętrowe skrzydło mieszkalne zbudowano wzdłuż muru wschodniego. Od strony dziedzińca wzniesiono parterowe [[krużganek|krużganki]]. Zbudowano kolejne [[baszta|baszty]], którym nadano nazwy Boska,  Królewska i Szlachecka. Miało to wraz z Basztą Papieską odzwierciedlać wieczny porządek oraz role [[Kościół katolicki|Kościoła]], [[król]]a, [[papież]]a i [[szlachta|szlachty]].

Wsie	Brylińce Chołowice Cisowa Dybawka Korytniki Krasice Krasiczyn Krzeczkowa Mielnów Olszany Prałkowce Rokszyce Śliwnica Tarnawce Zalesie
Integralne części wsi	Browar Długie Dolny Młyn Dybawka Dolna Dybawka Górna Feniki Garb Górny Młyn Góry Komara Kopiwnica Łany Łapajówka Łysa Góra Nagórczany Pod Garbem Podmazury Poręba Rządcówka Tartak Wesołówka Wygoda Zagrabiec Zamek