Łagów (województwo dolnośląskie): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
→Zabytki: drobne merytoryczne |
||
Linia 49: | Linia 49: | ||
* kościół filialny pw. św. Antoniego Padewskiego, z [[XIII wiek]]u, przełom XVIII/XIX wieku. Pierwszym [[pastor]]em ewangelickim, w latach [[1530]]-[[1545]], był [[zgorzelec]]ki szewc Sartorius, którego wyświęcił sam [[Marcin Luter]]. Twórcą kościelnych organów był Christow Meywald z [[Pobiedna (województwo dolnośląskie)|Pobiednej]] |
* kościół filialny pw. św. Antoniego Padewskiego, z [[XIII wiek]]u, przełom XVIII/XIX wieku. Pierwszym [[pastor]]em ewangelickim, w latach [[1530]]-[[1545]], był [[zgorzelec]]ki szewc Sartorius, którego wyświęcił sam [[Marcin Luter]]. Twórcą kościelnych organów był Christow Meywald z [[Pobiedna (województwo dolnośląskie)|Pobiednej]] |
||
* cmentarz przy kościele, ewangelicki, obecnie rzymsko-katolicki, z przełomu XVIII/XIX w., |
* cmentarz przy kościele, ewangelicki, obecnie rzymsko-katolicki, z przełomu XVIII/XIX w., |
||
* |
* Zespół pałacowy z XVI wieku |
||
** |
** renesansowy dwór zbudowano w 1581 roku na polecenie Michała Endera von Serch. Z testamentu syna fundatora, Karola Endera von Serch wiadomo, że na początku XVII w. w dworze znajdowała się biblioteka, zbrojownia, kolekcja monet oraz dwa wielkie kredensy. W latach 1780 - 1782 oraz później, w XIX w., pałac był poddawany renowacji. Dwór to budowla trzykondygnacyjna na planie prostokąta, kryta dwuspadowym dachem. Po bokach dostawiono do niej trzy niższe przybudówki, a na dłuższej osi dworu wybudowano dwie wieże. Kwaterował tu w 1620 roku [[Graf (tytuł szlachecki)|margrabia]] karniowski [[Jan Jerzy Hohenzollern]], dowódca 18-tysięcznego korpusu, mającego chronić [[Łużyce]] przed wojskami cesarskimi i saskimi. W 1633 roku, kierujący oblężeniem [[Zgorzelec|Zgorzelca]] - [[książę]] frydlancki i [[żagań]]ski, [[generalissimus]] [[Albrecht von Wallenstein]], obrał sobie za kwaterę łagowski zameczek. Latem 1680 roku częstym gościem we dworze był [[książę]] Jan III Wettin. Obecnie mieści hotel. |
||
** park |
** park |
||
{{osobny artykuł|Pałac w Łagowie}} |
{{osobny artykuł|Pałac w Łagowie}} |
Wersja z 17:20, 9 maj 2018
![]() |
Ten artykuł od 2011-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
![]() Wjazd do Łagowa od strony Zgorzelca | |
Państwo | dolnośląskie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (III 2011) |
1305[1] |
Strefa numeracyjna |
(+48) 75 |
Kod pocztowy |
59-900 |
Tablice rejestracyjne |
DZG |
SIMC |
0193329 |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata ![]() Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:airport} | |
Strona internetowa |
Łagów (niem. Leopoldshain[2]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w gminie Zgorzelec.
Podział administracyjny
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ee/%C5%81ag%C3%B3w_%28woj_Dolno%C5%9Bl%C4%85skie%29-kosc_sw_Antoniego_Padewskiego_1.jpg/220px-%C5%81ag%C3%B3w_%28woj_Dolno%C5%9Bl%C4%85skie%29-kosc_sw_Antoniego_Padewskiego_1.jpg)
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.
Demografia
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczył 1305 mieszkańców[1]. Jest największą miejscowością gminy Zgorzelec.
Nazwa
Po raz pierwszy miejscowość jest wymieniana w 1305 roku pod nazwą Lutolfelshain. Nazwa wielokrotnie ulegała zmianom: Lewtelhayn, Lutoldisheyn, Leutoldshain, Leupelshain (rok 1510), Leupotzhein (rok 1593), Leipoldishain (rok 1753). Przed 1945 rokiem wieś nazywała się Leopoldshain, a po II wojnie światowej Leopoldów.
Historia
- 24 listopada 1745 do Łagowa zawitał król Prus - Fryderyk II Wielki, który rozlokował się tutaj wraz ze swoją armią.
- 20 kwietnia 1813 gościł tu wnuk carycy Katarzyny II - cara Aleksandra I Pawłowicza Romanowa. W tym samym czasie jego brat, książę Konstanty Pawłowicz, leżał chory w pobliskim pałacyku w Jędrzychowicach.
- 23 maja 1813 rozegrała się kilkugodzinna bitwa na łąkach pomiędzy Łagowem a Trójcą. Po jednej stronie stanęły wojska francuskie wraz z saskim korpusem Reyniera, a po drugiej wojska sprzymierzone rosyjsko-pruskie. Po południu na polu bitwy pokazał się sam Napoleon Bonaparte, który przybył tam ze swoją gwardią. Wojska rosyjsko-pruskie, którymi dowodził generał Pahlen, nie przestraszyły się jednak wielkiego francuskiego wodza i dzielnie broniły się aż do nocy. Dla mieszkańców Łagowa był to bardzo koszmarny dzień. Uciekający Rosjanie puścili z dymem 10 domów wraz z pastorówką, a czaru goryczy dopełnili Włosi, którzy ogołocili wieś ze wszelkich zapasów.
Zabytki
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[3]:
- kościół filialny pw. św. Antoniego Padewskiego, z XIII wieku, przełom XVIII/XIX wieku. Pierwszym pastorem ewangelickim, w latach 1530-1545, był zgorzelecki szewc Sartorius, którego wyświęcił sam Marcin Luter. Twórcą kościelnych organów był Christow Meywald z Pobiednej
- cmentarz przy kościele, ewangelicki, obecnie rzymsko-katolicki, z przełomu XVIII/XIX w.,
- Zespół pałacowy z XVI wieku
- renesansowy dwór zbudowano w 1581 roku na polecenie Michała Endera von Serch. Z testamentu syna fundatora, Karola Endera von Serch wiadomo, że na początku XVII w. w dworze znajdowała się biblioteka, zbrojownia, kolekcja monet oraz dwa wielkie kredensy. W latach 1780 - 1782 oraz później, w XIX w., pałac był poddawany renowacji. Dwór to budowla trzykondygnacyjna na planie prostokąta, kryta dwuspadowym dachem. Po bokach dostawiono do niej trzy niższe przybudówki, a na dłuższej osi dworu wybudowano dwie wieże. Kwaterował tu w 1620 roku margrabia karniowski Jan Jerzy Hohenzollern, dowódca 18-tysięcznego korpusu, mającego chronić Łużyce przed wojskami cesarskimi i saskimi. W 1633 roku, kierujący oblężeniem Zgorzelca - książę frydlancki i żagański, generalissimus Albrecht von Wallenstein, obrał sobie za kwaterę łagowski zameczek. Latem 1680 roku częstym gościem we dworze był książę Jan III Wettin. Obecnie mieści hotel.
- park
- Osobny artykuł:
Przypisy
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 259. [dostęp 12.11.2012].