Machbet: Różnice pomiędzy wersjami

Machbet
	Dane podstawowe
Państwo	Izrael
Producent	Israel Aerospace Industries
Typ pojazdu	samobieżny zestaw przeciwlotniczy
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	4 osoby
	Historia
Prototypy	1997
Wycofanie	2006
	Dane techniczne
Silnik	silnik diesla General Motors 6V53 o mocy 215 KM
Długość	4,8 m
Szerokość	2,8 m
Wysokość	~ 3 m
Masa	12,5 t
	Osiągi
Prędkość	68 km/h
Zasięg pojazdu	480 km
	Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	pojazd amfibijny
Rowy (szer.)	1,7 m
Ściany (wys.)	0,6 m
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	1x wyrzutnia pocisków FIM-92 Stinger; 1x działko M168 Vulcan kal. 20 mm
	Użytkownicy
	Izrael

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 10:41, 30 kwi 2022

Artykuł ten został zgłoszony do umieszczenia na stronie głównej w rubryce „Czy wiesz”.
Pomóż nam go sprawdzić: oceń zgłoszoną nominację.

Machbet (hebr. מַחְבֵּט, dosł. „nietoperz”) – izraelski samobieżny zestaw przeciwlotniczy bazujący na amerykańskim samobieżnym dziale przeciwlotniczym M163 PIVADS. Konstrukcja rozwinięta i produkowana przez Israel Aerospace Industries (IAI), składa się z działka M168 Vulcan i wyrzutni pocisków FIM-92 Stinger. W służbie Sił Obronnych Izraela od 1998 roku do 2006 roku.

Zestawy Machbet wykorzystywane były między innymi podczas operacji „Ochronny Mur” na Zachodnim Brzegu.

Opis

W latach 90. XX wieku w zakładach IAI prowadzono badania nad zwiększeniem potencjału posiadanych M163 PIVADS^[1]. Już podczas wojny libańskiej armia izraelska wykorzystywała systemy M163 PIVADS nie tylko do obrony przeciwlotniczej, ale także do wspierania działań sił lądowych^[2].

Pierwszy prototyp systemu Machbet został zaprezentowany armii w 1997 roku. W tym samym roku jeden z batalionów obrony przeciwlotniczej Sił Powietrznych Izraela rozpoczął szkolenia z użytkowania nowego zestawu. Rok później zadecydowano o przyjęciu systemów Machbet do służby^[3].

Obrotowa wieża pojazdu została zintegrowana z działkiem M168 Vulcan kalibru 20 mm oraz wyrzutnią pocisków przeciwlotniczych FIM-92 Stinger. Działko ma zasięg do 3,5 km, może prowadzić ogień seriami po 10, 30, 60 lub 1000 pocisków oraz może być zasilane amunicją przeciwpancerno-zapalającą lub odłamkowo-burzącą. Działko jest stabilizowane w dwóch płaszczyznach, dzięki czemu można go używać, kiedy pojazd jest w ruchu. Wyrzutnia mieściła cztery pociski typu Stinger o zasięgu ok. 4,5 km^[1]^[3].

Machbet został wyposażony w aktywny radar namierzania i ataku. Konstrukcja nie ma pokładowego radaru wykrywającego cele. W związku z tym cel musi zostać zlokalizowany przez załogę pojazdu lub towarzyszący pojazd z radarem. W celu poprawy możliwości i zdolności komunikacji systemu Machbet zintegrowano go z systemem radarowym EL/M-2106[[:d:{{{Q}}}#sitelinks-wikipedia|(inne języki)]]. Zmodyfikowano również elektrooptyczne systemy celowania i dodano kamery typu FLIR[[:d:{{{Q}}}#sitelinks-wikipedia|(inne języki)]]^[1]^[4].

Machbet napędzany był silnikiem diesla General Motors 6V53 diesel o mocy 215 KM i mógł poruszać się z maksymalną prędkością 68 km/h. W związku ze zdolnościami amfibijnymi pojazd mógł pokonywać przeszkody wodne z prędkością ok. 5 km/h. Masa pojazdu to 12,5 t, długość 4,8 m, szerokość 2,8 m, a wysokość około 3 m^[1].

Użytkownicy

Izrael

Siły Obronne Izraela wykorzystały Machbety między innymi w trakcie operacji „Ochronny Mur” podczas intifady Al-Aksa. Do działań sił lądowych zaangażowano wówczas trzy bataliony obrony przeciwlotniczej Sił Powietrznych Izraela (m.in. 66 batalion przeciwlotniczy). Armia uznała, że użycie czołgów w terenach zurbanizowanych na Zachodnim Brzegu (np. Ramallah i Nablus) może wiązać się z dużymi stratami, ale bojowe użycie działka M168 może zapewnić piechocie niezbędne wsparcie. Machbety były bardziej zwrotne i szybsze. Po operacji wojskowi docenili mobilność zestawów oraz siłę ognia działek. Mimo to w 2006 roku podjęto decyzję o ich wycofaniu ze służby Machbetów^[5]^[6].

Machbety były również wykorzystywane przez armię izraelską w „strefie bezpieczeństwa” w południowym Libanie^[7].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Machbet [online], Military Today [dostęp 2022-04-04] (ang.).
↑ Baram 2012 ↓.
↑ ^a ^b התעשייה האווירית לישראל מחבט, Siły Powietrzne Izraela [zarchiwizowane 2012-01-13] (hebr.).
↑ MACHBET [online], Army Guide [dostęp 2022-04-04] (ang.).
↑ Fuks 2018 ↓.
↑ Lewi 2022 ↓.
↑ Funks 2018 ↓.

Bibliografia

SzirS. Baram SzirS., פעילות וולקנית, Siły Powietrzne Izraela, 31 sierpnia 2012 [zarchiwizowane 2019-01-30] (hebr.).
JaelJ. Fuks JaelJ., מכפילי הכוח: 16 שנים למבצע "חומת מגן", Siły Powietrzne Izraela, 29 marca 2018 [zarchiwizowane 2018-04-05] (hebr.).
SzajS. Lewi SzajS., 20 שנה אחרי: סיפורו של מערך הנ"מ במבצע חומת מגן נחשף [online], Mako.co.il, 25 marca 2022 [dostęp 2022-04-04] (hebr.).

[:0-1] Machbet [online], Military Today [dostęp 2022-04-04] (ang.).

[CITEREFBaram2012-2] Baram 2012 ↓.

[:1-3] התעשייה האווירית לישראל מחבט, Siły Powietrzne Izraela [zarchiwizowane 2012-01-13] (hebr.).

[4] MACHBET [online], Army Guide [dostęp 2022-04-04] (ang.).

[CITEREFFuks2018-5] Fuks 2018 ↓.

[CITEREFLewi2022-6] Lewi 2022 ↓.

[CITEREFFunks2018-7] Funks 2018 ↓.

[:3-8] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k pojazd zdobyczny

[:1-9] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r izraelska modyfikacja

[:2-10] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o izraelska produkcja

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[A]

[B]

[C]

@@ Linia 44: / Linia 44: @@
 == Opis ==
-W latach 90. XX wieku w zakładach IAI prowadzono badania nad zwiększeniem potencjału posiadanych M163 PIVADS<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Machbet |czasopismo = Military Today |data dostępu = 2022-04-04 |url = http://www.military-today.com/missiles/machbet.htm}}</ref>. Już podczas [[Wojna libańska|wojny libańskiej]] armia izraelska wykorzystywała systemy M163 PIVADS nie tylko do obrony przeciwlotniczej, ale także do wspierania działań sił lądowych{{Odn|Baram|2012}}.
+W latach 90. XX wieku w zakładach IAI prowadzono badania nad zwiększeniem potencjału posiadanych M163 PIVADS<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Machbet |opublikowany= Military Today |data dostępu = 2022-04-04 |url = http://www.military-today.com/missiles/machbet.htm|język=en}}</ref>. Już podczas [[Wojna libańska|wojny libańskiej]] armia izraelska wykorzystywała systemy M163 PIVADS nie tylko do obrony przeciwlotniczej, ale także do wspierania działań sił lądowych{{Odn|Baram|2012}}.
-Pierwszy prototyp systemu Machbet został zaprezentowany armii w 1997 roku. W tym samym roku jeden z batalionów obrony przeciwlotniczej [[Siły Powietrzne Izraela|Sił Powietrznych Izraela]] rozpoczął szkolenia z użytkowania nowego zestawu. Rok później zadecydowano o przyjęciu systemów Machbet do służby<ref name=":1">{{Cytuj |tytuł = התעשייה האווירית לישראל מחבט |czasopismo = [[Siły Powietrzne Izraela]] |data dostępu = 2022-04-04 |url = https://www.iaf.org.il/241-18138-HE/IAF.aspx}}</ref>.
+Pierwszy prototyp systemu Machbet został zaprezentowany armii w 1997 roku. W tym samym roku jeden z batalionów obrony przeciwlotniczej [[Siły Powietrzne Izraela|Sił Powietrznych Izraela]] rozpoczął szkolenia z użytkowania nowego zestawu. Rok później zadecydowano o przyjęciu systemów Machbet do służby<ref name=":1">{{Cytuj |tytuł = התעשייה האווירית לישראל מחבט |opublikowany= [[Siły Powietrzne Izraela]] |archiwum=http://web.archive.org/web/20120113084110/www.iaf.org.il/241-18138-HE/IAF.aspx|zarchiwizowano=2012-01-13|język=he}}</ref>.
 Obrotowa wieża pojazdu została zintegrowana z działkiem M168 Vulcan kalibru 20&nbsp;mm oraz wyrzutnią pocisków przeciwlotniczych FIM-92 Stinger. Działko ma zasięg do 3,5&nbsp;km, może prowadzić ogień seriami po 10, 30, 60 lub 1000 pocisków oraz może być zasilane amunicją przeciwpancerno-zapalającą lub odłamkowo-burzącą. Działko jest stabilizowane w dwóch płaszczyznach, dzięki czemu można go używać, kiedy pojazd jest w ruchu. Wyrzutnia mieściła cztery pociski typu ''Stinger'' o zasięgu ok. 4,5&nbsp;km<ref name=":0" /><ref name=":1" />.
-Machbet został wyposażony w aktywny radar namierzania i ataku. Konstrukcja nie posiada pokładowego radaru wykrywającego cele. W związku z tym cel musi zostać zlokalizowany przez załogę pojazdu lub towarzyszący pojazd z radarem. W celu poprawy możliwości i zdolności komunikacji systemu Machbet zintegrowano go z systemem radarowym {{Link-interwiki|EL/M-2106|lang=en|tam=EL/M-2106|tekst=EL/M-2106}}. Zmodyfikowano również elektrooptyczne systemy celowania i dodano kamery typu {{Link-interwiki|Forward-looking infrared|lang=en|tam=Forward-looking infrared|tekst=FLIR}}<ref name=":0" /><ref>{{Cytuj |tytuł = MACHBET |czasopismo = Army Guide |data dostępu = 2022-04-04 |url = http://www.army-guide.com/eng/product3312.html}}</ref>.
+Machbet został wyposażony w aktywny radar namierzania i ataku. Konstrukcja nie ma pokładowego radaru wykrywającego cele. W związku z tym cel musi zostać zlokalizowany przez załogę pojazdu lub towarzyszący pojazd z radarem. W celu poprawy możliwości i zdolności komunikacji systemu Machbet zintegrowano go z systemem radarowym {{Link-interwiki|EL/M-2106|lang=en|tam=EL/M-2106|tekst=EL/M-2106}}. Zmodyfikowano również elektrooptyczne systemy celowania i dodano kamery typu {{Link-interwiki|Forward-looking infrared|lang=en|tam=Forward-looking infrared|tekst=FLIR}}<ref name=":0" /><ref>{{Cytuj |tytuł = MACHBET |opublikowany= Army Guide |data dostępu = 2022-04-04 |url = http://www.army-guide.com/eng/product3312.html|język=en}}</ref>.
-Machbet napędzany był [[Silnik o zapłonie samoczynnym|silnikiem diesla]] General Motors 6V53 diesel o mocy 215&nbsp;KM i mógł poruszać się z maksymalną prędkością 68&nbsp;km/h. W związku ze zdolnościami amfibijnymi pojazd mógł pokonywać przeszkody wodne z predkością ok. 5&nbsp;km/h. Masa pojazdu to 12,5&nbsp;t, długość 4,8&nbsp;m, szerokość 2,8&nbsp;m, a wysokość około 3&nbsp;m<ref name=":0" />.
+Machbet napędzany był [[Silnik o zapłonie samoczynnym|silnikiem diesla]] General Motors 6V53 diesel o mocy 215&nbsp;KM i mógł poruszać się z maksymalną prędkością 68&nbsp;km/h. W związku ze zdolnościami amfibijnymi pojazd mógł pokonywać przeszkody wodne z prędkością ok. 5&nbsp;km/h. Masa pojazdu to 12,5&nbsp;t, długość 4,8&nbsp;m, szerokość 2,8&nbsp;m, a wysokość około 3&nbsp;m<ref name=":0" />.
 == Użytkownicy ==
@@ Linia 66: / Linia 66: @@
 == Bibliografia ==
-* {{Cytuj |autor = Szir Baram |tytuł = פעילות וולקנית |czasopismo = [[Siły Powietrzne Izraela]] |data = 2012-08-31 |data dostępu = 2022-04-04 |url = https://www.iaf.org.il/6590-39441-he/IAF.aspx |odn = tak}}
+* {{Cytuj |autor = Szir Baram |tytuł = פעילות וולקנית |opublikowany= [[Siły Powietrzne Izraela]] |data = 2012-08-31 |zarchiwizowano=2019-01-30 |archiwum= http://web.archive.org/web/20190130012510/http://www.iaf.org.il/6590-39441-he/IAF.aspx |odn = tak|język=he}}
-* {{Cytuj |autor = Jael Fuks |tytuł = מכפילי הכוח: 16 שנים למבצע "חומת מגן" |czasopismo = [[Siły Powietrzne Izraela]] |data = 2018-03-29 |data dostępu = 2022-04-04 |url = https://www.iaf.org.il/4471-50102-he/IAF.aspx |odn = tak}}
+* {{Cytuj |autor = Jael Fuks |tytuł = מכפילי הכוח: 16 שנים למבצע "חומת מגן" |opublikowany= [[Siły Powietrzne Izraela]] |data = 2018-03-29 |zarchiwizowano=2018-04-05 |archiwum= http://web.archive.org/web/20180405091650/http://iaf.org.il/4471-50102-HE/IAF.aspx |odn = tak|język=he}}
-* {{Cytuj |autor = Szaj Lewi |tytuł = 20 שנה אחרי: סיפורו של מערך הנ"מ במבצע חומת מגן נחשף |czasopismo = Mako.co.il |data = 2022-03-25 |data dostępu = 2022-04-04 |url = https://www.mako.co.il/pzm-magazine/Article-f51d8290abdbf71027.htm |odn = tak}}
+* {{Cytuj |autor = Szaj Lewi |tytuł = 20 שנה אחרי: סיפורו של מערך הנ"מ במבצע חומת מגן נחשף |opublikowany= Mako.co.il |data = 2022-03-25 |data dostępu = 2022-04-04 |url = https://www.mako.co.il/pzm-magazine/Article-f51d8290abdbf71027.htm |odn = tak|język=he}}
 {{Izraelskie pojazdy wojskowe}}{{Izraelska broń przeciwlotnicza i przeciwrakietowa}}
 [[Kategoria:Samobieżne rakietowe zestawy przeciwlotnicze]]

Systemy artyleryjsko-rakietowe i rakietowe	Machbet MIM-72 Chaparral MIM-23 Hawk SPYDER
Działa plot.	M61 Vulcan
Pociski i systemy przeciwrakietowe	Barak Barak 8 Chetz-2 MIM-104 Patriot Proca Dawida Żelazna Kopuła
Przenośne przeciwlotnicze zestawy rakietowe	FIM-92 Stinger
Systemy laserowe	Drone Dome Thor Żelazny Promień
Systemy przeciwradarowe	Keres Kilszon Potifar
Pociski balistyczne	Jerycho-1 Jerycho-2 Jerycho-3 LORA