Religia państwowa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Państwa chrześcijańskie: szablony |
→Religie państwowe na świecie: szablon |
||
Linia 14: | Linia 14: | ||
=== Państwa [[judaizm|żydowskie]] === |
=== Państwa [[judaizm|żydowskie]] === |
||
* {{Państwo|ISR}} |
* {{fakt|{{Państwo|ISR}}|data=2017-06}} |
||
=== Państwa [[chrześcijaństwo|chrześcijańskie]] === |
=== Państwa [[chrześcijaństwo|chrześcijańskie]] === |
Wersja z 10:36, 29 cze 2017
Ten artykuł od 2011-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Religia państwowa – religia wspierana ideowo lub w systemie prawnym, jako jedyna, przez państwo.
Jej struktury wyznaniowe są najczęściej bądź bezpośrednio finansowane przez państwo bądź posiadają przywileje względem innych wyznań. W systemach monarchicznych jest to z reguły religia wyznawana przez panującego władcę. Nierzadko obowiązują regulacje zakazujące osobom innych wyznań zajmowania określonych stanowisk, sprawowania przez duchownych pewnych funkcji administracyjnych, uprzywilejowania nauki religii państwowej w szkołach.
W Unii Europejskiej religiami państwowymi są np. prawosławie w Grecji, anglikanizm w Anglii, prezbiterianizm w Szkocji, luteranizm w Danii. W tych krajach zakazana jest jednak dyskryminacja osób należących do mniejszości wyznaniowych. W 2000 Szwecja zrezygnowała z luteranizmu jako religii państwowej - od tej pory osoby rodzące się w Szwecji nie są już domyślnie członkami kościoła, którego głową jest król Szwecji.
Religie państwowe na świecie
Państwa żydowskie
Państwa chrześcijańskie
- Argentyna[potrzebny przypis]
- Kostaryka
- Liechtenstein
- Malta
- Monako
- Salwador
- Szwajcaria (kantony rzymskokatolickie: Appenzell Innerrhoden, Nidwalden, Schwyz, Uri; kantony starokatolickie: Argowia, Bazylea, Berno)[potrzebny przypis]
- Watykan (Teokracja)
- Dania
- Islandia
- Norwegia
- Szkocja
- Szwajcaria (kantony: Argowia, Bazylea, Berno, Glarus, Gryzonia, Schwyz, Turgowia, Uri, Zurych)[potrzebny przypis]
W niektórych z wymienionych państw (np. w Argentynie, Finlandii) wspomniane wyznania nie mają oficjalnego statusu religii państwowej, ale utrzymują specjalne stosunki z państwem, które zatwierdza np. nominacje biskupie.
Państwa islamskie
- Afganistan
- Bahrajn
- Bangladesz
- Brunei
- Egipt
- Irak
- Jemen
- Jordania
- Katar
- Kuwejt
- Libia
- Maroko
- Oman
- Pakistan
- Tunezja
- Zjednoczone Emiraty Arabskie
- Algieria
- Arabia Saudyjska
- Komory
- Malediwy
- Malezja
- Mauretania
- Somalia
Państwa buddyjskie
Zobacz też
- ↑ Tadeusz J. Zieliński, Państwowy Kościół Anglii. Studium prawa wyznaniowego, Wydawnictwo Naukowe ChAT, Warszawa 2016 ISBN 978-83-60273-36-4 s. 13.