Große Olympiaschanze: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
nasz rodak
Linia 289: Linia 289:
|31 grudnia
|31 grudnia
|2020
|2020
|{{Flaga|POL}} [[Dawid Kubacki]]
|{{Flaga|POL}} [[Dawid Kubacki]] nasz rodak!!!
|144 m
|144 m
|[[69. Turniej Czterech Skoczni|69. TCS]], trening
|[[69. Turniej Czterech Skoczni|69. TCS]], trening

Wersja z 17:20, 1 sty 2021

Große Olympiaschanze
Punkt konstrukcyjny K125
Ilustracja
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Bawaria

Miejscowość

Garmisch-Partenkirchen

Data otwarcia

5 lutego 1934

Rozmiar skoczni (HS)

142 m

Igelit

jest

Rekord

144 m

(2021-01-01)

Polska Dawid Kubacki

Najdłuższy skok

144 m

(2014-12-31)

Norwegia Anders Jacobsen

Kluby

SC Partenkirchen

Położenie na mapie Bawarii
Mapa konturowa Bawarii, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Große Olympiaschanze”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Große Olympiaschanze”
Ziemia47°28′53″N 11°07′04″E/47,481389 11,117778

Große Olympiaschanze – skocznia narciarska w Garmisch-Partenkirchen, zlokalizowana na stoku góry Gudiberg (960 m n.p.m.), na której od 1953 r. corocznie, 1 stycznia, odbywa się jeden z konkursów Turnieju Czterech Skoczni. Skocznia stanowi część kompleksu, w którym oprócz niej znajdują się również obiekty K80, K43 i K20.

Pierwszą skocznię w miejscu obecnie istniejącego obiektu wybudowano w 1921 r. Zburzono ją w 1933 r., by wybudować skocznię olimpijską na Zimowe Igrzyska 1936. Jej otwarcie nastąpiło 5 lutego 1934. Na przestrzeni lat skocznia została czterokrotnie rozbudowana (w 1950, 1978, 1996 i 2007). Od 1935 r. odbywa się na niej noworoczny konkurs w skokach narciarskich (Neujahrsskispringen).

Na skoczni odbył się konkurs skoków narciarskich podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1936 r. Złoty medal wywalczył wówczas Norweg Birger Ruud, który wyprzedził Szweda Svena Erikssona oraz swojego rodaka Reidara Andersena.

1 stycznia 2007 odbył się ostatni konkurs na starym obiekcie o punkcie konstrukcyjnym K-115. Rekordzistą skoczni do końca pozostał Adam Małysz, który 6 lat wcześniej oddał skok na odległość 129,5 m.

Skocznia została wysadzona 14 kwietnia 2007 za pomocą ładunków wybuchowych umieszczonych w 28 miejscach. Na jej miejscu powstał nowoczesny obiekt, spełniający wszystkie wymogi FIS[1].

W pierwszym konkursie Pucharu Świata na przebudowanym obiekcie najdalej skoczył Gregor Schlierenzauer, osiągając 141 m. Rekord ten poprawił następnie Simon Ammann (1 stycznia 2010 oddał skok na odległość 143,5 m). Aktualnym rekordzistą obiektu jest Norweg Anders Jacobsen, który 31 grudnia 2014 roku skoczył 145 metrów podczas serii treningowej. Skocznia nie posiada sztucznego oświetlenia, ale latem jest wyłożona igelitem.

W lipcu 2010 r. na Große Olympiaschanze zostały rozegrane dwa konkursy w ramach Letniego Pucharu Kontynentalnego[2].

W związku z nowymi przepisami Międzynarodowej Federacji Narciarskiej w sezonie 2017/2018 został zmieniony rozmiar skoczni z odległości 140 na 142 metry[3][4].

Parametry skoczni

  • Punkt konstrukcyjny: 125 m
  • Wielkość skoczni (HS): 142 m
  • Oficjalny rekord skoczni: 144 m - Dawid Kubacki (1 stycznia 2021)
  • Długość rozbiegu: 103,5 m
  • Nachylenie progu: 11°
  • Wysokość progu: 3,13 m
  • Nachylenie zeskoku: 35°
  • Wysokość wieży: 60,4 m

Rekordziści skoczni

Lp. Dzień Rok Zawodnik Odległość Zawody Uwagi
1. 5 lutego 1934 Norwegia Rolf Kaarby 70,0 m
2. 15 lutego 1936 Szwecja Sven Eriksson 76,0 m Igrzyska olimpijskie
3. 1 stycznia 1968 Norwegia Bjørn Wirkola 92,5 m 16. TCS
4. 1 stycznia 1969 Czechosłowacja Jiří Raška 94,5 m 17. TCS
5. 1 stycznia 1971 Czechosłowacja Jiří Raška 97,0 m 19. TCS
6. 1 stycznia 1979 Czechosłowacja Josef Samek 101,0 m 27. TCS
7. 1 stycznia 1981 Japonia Masahiro Akimoto 102,0 m 29. TCS
8. 1 stycznia 1983 Norwegia Steinar Bråten 103,5 m 31. TCS
9. 1 stycznia 1984 Finlandia Matti Nykänen 104,0 m 32. TCS
10. 1 stycznia 1984 Niemcy Jens Weißflog 108,0 m 32. TCS
11. 1 stycznia 1989 Finlandia Matti Nykänen 109,0 m 37. TCS
12. 1 stycznia 1994 Niemcy Jens Weißflog 110,0 m 42. TCS
13. 1 stycznia 1994 Norwegia Espen Bredesen 111,0 m 42. TCS
14. 1 stycznia 1995 Finlandia Janne Ahonen 114,0 m 43. TCS
15. 1 stycznia 1997 Słowenia Primož Peterka 117,5 m 45. TCS
16. 1 stycznia 1997 Słowenia Primož Peterka 118,0 m 45. TCS
17. 31 grudnia 1997 Japonia Kazuyoshi Funaki 121,0 m 46. TCS, kwalifikacje
18. 31 grudnia 1997 Japonia Masahiko Harada 121,0 m 46. TCS, kwalifikacje wyrównanie rekordu
19. 1 stycznia 1998 Japonia Masahiko Harada 122,0 m 46. TCS
20. 1 stycznia 1999 Niemcy Martin Schmitt 123,0 m 47. TCS
21. 1 stycznia 2001 Polska Adam Małysz 129,5 m 49. TCS
22. 20 grudnia 2007 Norwegia Andreas Vilberg 131,5 m Puchar Kontynentalny rekord nieoficjalny[5]
23. 20 grudnia 2007 Austria Mario Innauer 134,5 m Puchar Kontynentalny rekord nieoficjalny[5]
24. 20 grudnia 2007 Norwegia Andreas Vilberg 136,5 m Puchar Kontynentalny rekord nieoficjalny[5]
25. 1 stycznia 2008 Finlandia Janne Ahonen 139,0 m 56. TCS
26. 1 stycznia 2008 Austria Gregor Schlierenzauer 141,0 m 56. TCS
27. 1 stycznia 2010 Szwajcaria Simon Ammann 143,5 m 58. TCS
28. 31 grudnia 2014 Norwegia Anders Jacobsen 145 m 63. TCS, trening
29. 1 stycznia 2020 Norwegia Marius Lindvik 143,5 m 68. TCS wyrównanie rekordu
30. 31 grudnia 2020 Polska Dawid Kubacki nasz rodak!!! 144 m 69. TCS, trening nieoficjalny
31. 1 stycznia 2021 Polska Dawid Kubacki 144 m 69. TCS

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Ewa Ulińska: Skoki Narciarskie - Już nie ma skoczni w Ga-Pa. skokinarciarskie.pl, 2007-04-14. [dostęp 2011-12-25].
  2. ↑ Kalendarz Letniego Pucharu Kontynentalnego w Sezonie 2010/2011. skijumping.pl. [dostęp 2010-04-21].
  3. ↑ Adam Bucholz: Planica i Vikersund z HS240. FIS ujednolica przepisy o rozmiarach obiektów. skijumping.pl, 2017-11-16. [dostęp 2017-11-21].
  4. ↑ Homologated Jumping Hills. fis-ski.com, 2017-11-19. [dostęp 2017-11-21]. (ang.).
  5. ↑ a b c Rekord nieuznawany przez FIS

Linki zewnętrzne


Turniej Czterech Skoczni
Skocznie
Turnieje

Skocznie olimpijskie
Normalne
Duże

Flaga olimpijska

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Große_Olympiaschanze&oldid=61855487”