Stanisław Ptak (aktor)
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód | |
Współmałżonek | |
Odznaczenia | |
Stanisław Ptak (ur. 28 marca 1927 w Wągrowcu, zm. 30 czerwca 2002 w Katowicach) – polski aktor teatralny i filmowy oraz śpiewak operetkowy. Karierę aktorską zaczynał pod koniec lat 40. Występował w teatrach w Gnieźnie, Poznaniu, Teatrze Muzycznym w Gdyni, a w ostatnich latach życia związany z Teatrem Rozrywki w Chorzowie. Jako śpiewak operetkowy – baryton, występował w Operetkach w Gliwicach i Szczecinie. Uznawany za jednego z najlepszych śpiewaków operetkowych w Polsce. Był mężem artystki Barbary Ptak.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]1927–1948
[edytuj | edytuj kod]Stanisław Ptak, najmłodszy z czworga synów Antoniny z domu Saitz i Adama Ptaka, absolwenta Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie, urodził się w Wągrowcu w Wielkopolsce, w rodzinie o tradycjach humanistycznych. Z rodzinnego domu wyniósł zamiłowanie do śpiewu.
Podjął studia prawnicze w Wyższej Szkole Morskiej w Gdyni i w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Poznaniu jednak zrezygnował z ukończenia ich. Wojna i okupacja hitlerowska w naturalny sposób przerwała edukację młodego Stanisława. Po wyzwoleniu zdał maturę w trybie eksternistycznym, prawdopodobnie w 1947 lub 1948 roku, pracując jako drukarz w „Głosie Wielkopolskim”. Równolegle uczęszczał na lekcje śpiewu do cieszącego się dużym uznaniem w Poznaniu prof. Wincentego Nowakowskiego, znanego z osiągnięć z zakresu impostacji.
Gniezno – Poznań – Kraków
[edytuj | edytuj kod]W latach 1949–1950 Stanisław Ptak zadebiutował tytułową rolą w „Amfitrionie” Plauta w gnieźnieńskim Teatrze Miejskim. Rok później słynny Wilam Horzyca zaangażował go do pracy w teatrach poznańskich, gdzie występował do 1953 roku. W Poznaniu spotkał między innymi Władysława Woźnika i Józefa Karbowskiego. W 1951 r. wstąpił w związek małżeński z Barbarą z domu Boruszak a dwa lata później zdał egzamin do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Krakowie.
Operetka Śląska w Gliwicach
[edytuj | edytuj kod]W 1953 roku Stanisław Ptak przeniósł się do Gliwic, do świeżo powstałej (wówczas jeszcze funkcjonującej przy bytomskiej Operze) Operetki Gliwickiej. Debiutował tam rolą starca Atanasa w „Trembicie” Jurija Milutina. Na scenie występował w towarzystwie Marii Artykiewicz, Ireny Brodzińskiej, Beaty Artemskiej, Wandy Polańskiej, Aleksandra Sawina. Śpiewał w repertuarze Offenbacha, Kalmana, Straussa, Frimla, Mozarta, Dunajewskiego.
W tym czasie zetknął się również z Bohdanem Wodiczką, Witoldem Rowickim i Karolem Stryją. Najbardziej uhonorowaną rolą w dorobku Stanisława Ptaka była postać Don Kichota z musicalu „Człowiek z La Manchy” Mitcha Leigha i Joe Dariona, którego polska premiera miała miejsce w 1970 roku. Kreacja ta ugruntowała jego ogólnopolską sławę, przynosząc liczne nagrody. Dwadzieścia siedem lat później Stanisław Ptak powtórnie wcieli się w postać błędnego rycerza, tym razem na scenie Teatru Rozrywki w Chorzowie.
Teatr dramatyczny i estrada
[edytuj | edytuj kod]Po okresie wczesnego terminowania (1949–53) w Teatrze Miejskim w Gnieźnie i Teatrze Polskim w Poznaniu, w 1977 roku został zaproszony przez Kazimierza Kutza do Teatru Śląskiego zagrał Rededy’ego w „Babałajkinie i spółce” Siergieja Michałkowa. Znaczące są również dokonania Ptaka w Teatrze Nowym w Zabrzu, gdzie za sprawą dyrektora Mieczysława Daszewskiego zagrał Stomila w „Tangu” Mrożka, a także w dwóch sztukach Aleksandra Fredry i w „Żołnierzu i bohaterze” Georga Bernarda Shawa. W 1970 roku został zaproszony na serię koncertów dla Polonii w USA i Kanadzie. Tournée zostało entuzjastycznie przyjęte i zaowocowało kolejnymi zaproszeniami do Wielkiej Brytanii, Francji, Niemiec, Australii i ponownie do USA oraz Kanady. Występował z Ireną Kwiatkowską, Agnieszką Kossakowską, Sławą Przybylską, Anną Seniuk, Haliną Kunicką, Igorem Śmiałowskim, Mariuszem Dmochowskim, Jerzym Połomskim i Lucjanem Kydryńskim. Wyjątkowym zdarzeniem był udział w prestiżowym Milwaukee Operetta Carnival w Stanach Zjednoczonych w 1973 roku, gdzie wystąpił w „Studencie żebraku” Karla Millöckera. Potwierdzeniem pozycji artysty na polskiej scenie muzycznej było zaproszenie Stanisława Ptaka na gościnne występy w Teatrze Muzycznym Roma w latach 1995–1998.
Teatr Rozrywki
[edytuj | edytuj kod]Stanisław Ptak rozpoczął współpracę z chorzowską sceną rozrywkową w 1987 roku gościnnymi występami w „Betlejem polskim” Lucjana Rydla. Najwybitniejsze kreacje stworzył w spektaklach: „Kaczo” Bogusława Schaeffera, „Skrzypek na dachu” Jerry’ego Bocka i „Człowiek z La Manchy” M. Leigha (za rolę Don Kichota otrzymał Złotą Maskę w 1998 roku).
Role teatralne[1]
[edytuj | edytuj kod]Data | Rola | Spektakl | Teatr |
---|---|---|---|
8 października 1949 | Amfitrion | Amfitrion | Teatr Miejski Gniezno |
17 grudnia 1949 | Leander | Szelmostwa Skapena | Państwowy Teatr Gniezno |
18 marca 1950 | Rafał Lagena | Dożywocie | Państwowy Teatr Gniezno |
22 lipca 1950 | Ralf | Wiosna w Norwegii | Państwowy Teatr Gniezno |
2 czerwca 1951 | Dyrektor | Wodewil warszawski | Teatry Dramatyczne (Komedia Muzyczna) Poznań |
14 listopada 1951 | Wincenty Michajłowicz Worobjew | Niespokojna starość | Teatry Dramatyczne (Teatr Polski) Poznań |
5 lipca 1952 | Szczedry | 4:0 dla ATK | Teatry Dramatyczne (Teatr Nowy) Poznań |
23 stycznia 1954 | Książę | Księżniczka czardasza | Operetka Śląska w Gliwicach |
14 grudnia 1954 | Cezary Gall | Swobodny wiatr | Operetka Śląska w Gliwicach |
9 lipca 1955 | Frank | Zemsta nietoperza | Operetka Śląska w Gliwicach |
31 grudnia 1955 | Baron Konrad d’Aubrais | Cnotliwa Zuzanna | Operetka Śląska w Gliwicach |
21 kwietnia 1956 | Emanuel Schikaneder | Dyrektor teatru | Operetka Śląska w Gliwicach |
2 lipca 1956 | Jim | Rose Marie | Operetka Śląska w Gliwicach |
8 czerwca 1957 | François Villon | Król włóczęgów | Operetka Śląska w Gliwicach |
22 grudnia 1957 | Paweł Aubier | Bal w Operze | Operetka Śląska w Gliwicach |
6 sierpnia 1958 | Pluton | Orfeusz w piekle | Teatr Muzyczny Gdańsk |
11 marca 1959 | Ganimed | Piękna Galatea | Teatr Muzyczny Gdynia |
9 grudnia 1959 | Juan Damigo | Clivia | Operetka Śląska w Gliwicach |
23 kwietnia 1960 | Hektor Persichetti | Dobranoc Bettino | Operetka Śląska w Gliwicach |
22 października 1960 | Major | Nitouche Herve | Operetka Śląska w Gliwicach |
16 maja 1961 | Paweł | Rozkoszna dziewczyna | Operetka Szczecin |
3 lipca 1965 | D’Artagnan | Trzej muszkieterowie | Operetka Śląska w Gliwicach |
9 grudnia 1967 | Książę Lewan Paławandeszwili | Keto i Kote | Operetka Śląska w Gliwicach |
26 czerwca 1970 | Rudi Engerling | Hrabia Luksemburg | Operetka Śląska w Gliwicach |
18 grudnia 1970 | Miguel de Cervantes – Don Kichote | Człowiek z La Manchy | Operetka Śląska w Gliwicach |
23 czerwca 1972 | Horacy Vandergelder | Hello, Dolly! | Operetka Śląska w Gliwicach |
30 marca 1973 | Johnny Graham | Szalona dziewczyna | Operetka Śląska w Gliwicach |
29 marca 1974 | Rajstop | Róża Stambułu | Operetka Śląska w Gliwicach |
14 lutego 1976 | Baron Konrad d’Aubrais | Cnotliwa Zuzanna | Operetka Śląska w Gliwicach |
12 lutego 1977 | Obolski | Fajerwerk | Operetka Śląska w Gliwicach |
27 maja 1977 | Daniłło | Wesoła wdówka | Operetka Śląska w Gliwicach |
15 października 1977 | Piorunowicz | Klub kawalerów | Operetka Śląska w Gliwicach |
18 lutego 1978 | Larivaudier | Córka pani Angot | Operetka Śląska w Gliwicach |
23 lutego 1979 | Jan Zaremba | Polska krew | Operetka Śląska w Gliwicach |
28 grudnia 1985 | Stomil | Tango | Teatr Nowy w Zabrzu |
21 czerwca 1986 | Kapka (gościnnie) | Odludki i poeta | Teatr Nowy w Zabrzu |
21 czerwca 1986 | Pan Jan Zrzęda (gościnnie) | Zrzędność i przekora | Teatr Nowy w Zabrzu |
12 grudnia 1987 | Arcykapłan, Dziad, Jędrek-Mędrek, Kolendziorz | Betlejem polskie | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
26 czerwca 1989 | Boni Kancsianu (gościnnie) | fkl | Opera Śląska Bytom |
24 marca 1990 | Jonathan Peachum (gościnnie) | Opera za trzy grosze | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
6 grudnia 1991 | Profesor Cudek – Czarodziej z Oz | Czarodziej z krainy Oz | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
18 września 1992 | Herr Rudolf Schultz | Cabaret | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
25 listopada 1992 | Kierownik grupy | Łotrzyce | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
30 stycznia 1993 | Pan 1 | Duże z pianką | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
28 listopada 1993 | Tewje Mleczarz | Skrzypek na dachu | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
12 lutego 1994 | Mateusz Cuthbert | Ania z Zielonego Wzgórza | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
15 stycznia 1995 | Kacper, Szlachcic | Pastorałka | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
17 kwietnia 1995 | Frank | Zemsta nietoperza | Teatr Muzyczny „Roma” w Warszawie |
15 sierpnia 1995 | Stryj Beniamin | Błękitny zamek | Teatr Muzyczny „Roma” w Warszawie |
16 listopada 1996 | Profesor Robaczek | Ptasznik | Teatr Muzyczny „Roma” w Warszawie |
15 marca 1997 | Miguel de Cervantes – Don Kichote | Człowiek z La Manchy | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
30 listopada 1997 | Naczelnik więzienia | Pocałunek kobiety-pająka | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
marzec 1998 | Elf, Filostrat | Sen nocy letniej | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
18 października 1998 | Jowisz | Orfeusz w piekle | Teatr Miejski w Gliwicach |
12 czerwca 1999 | Everet Scott | The Rocky Horror Show | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
15 września 2000 | Robaczek | Ptasznik z Tyrolu | Teatr Miejski w Gliwicach |
18 marca 2001 | Mr Andrew | W 80 dni dookoła świata po... | Teatr Rozrywki w Chorzowie |
30 marca 2001 | Pierrot | Ballada o sześciu lustrach | Teatr Miejski w Gliwicach |
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]- 1962: Drugi brzeg – więzień kryminalny
- 1977: Okrągły tydzień – ojciec Gustlika
- 1980: Królowa Bona – Mikołaj Dzierzgowski, prymas Polski (odc. 6, 9-11)
- 1980: Misja – minister rzeszy (odc. 2)
- 1980: Polonia Restituta
- 1982: Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny
- 1982: Polonia Restituta – czytający rozkaz generała Hallera (odc. 7)
- 1986: Biała wizytówka (odc. 6)
- 1995: Opowieść o Józefie Szwejku i jego najjaśniejszej epoce
- 1996: Opowieść o Józefie Szwejku i jego drodze na front – Grunstein (odc. 1 i 6)
- 1999: Przygody dobrego wojaka Szwejka
Nagrody i nominacje
[edytuj | edytuj kod]Rok | Nagroda | Za | Wynik |
---|---|---|---|
20 listopada 1971 | Nagroda Wojewódzka | Za kreacje aktorskie na Scenie Państwowej Operetki Śląskiej w Gliwicach | Wygrana |
22 lipca 1973 | Nagroda III Stopnia | Za Twórczość Artystyczną w Dziedzinie Wokalistyki za rolę Don Kichota w „Człowieku z La Manchy” | Wygrana |
5 sierpnia 1973 | Księga Zasłużonych | Za Zasługi i Osiągnięcia w Pracy Artystycznej w Województwie Katowickim | Wygrana |
1978 | Złota Maska | Dla najpopularniejszego Aktora Województwa Katowickiego | Wygrana |
22 lipca 1979 | Nagroda Wojewódzka W Dziedzinie Kultury, Sztuki, Nauki 35-lecia PRL | Wygrana | |
27 marca 1986 | Złota Maska | Za gościnne występy w Teatrze Nowym w Zabrzu, w roli Stomila w „Tangu” Stanisława Mrożka | Wygrana |
1994 | Złota Maska | Za rolę Tewiego Mleczarza w „Skrzypku na dachu” | Wygrana |
27 marca 1998 | Złota Maska | Za kreacje w roli „Człowieka z La Manchy” w Teatrze Rozrywki w Chorzowie | Wygrana |
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- 28 lutego 1955 – Medal 10-lecia Polski Ludowej
- 21 III 1964 – Złota Odznaka Zasłużonego w Rozwoju Kultury Województwa Katowickiego
- 29 X 1970 – Odznaka 25-Lecia za Szczególne Zasługi dla Miasta Gliwic
- 13 kwietnia 1977 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- 22 maja 1973 – Krzyż zasługi
- 22 lipca 1974 – Medal 30-lecia Polski Ludowej
- 1978 – Złota Honorowa Odznaka Klubów Oficerów Rezerwy
- 22 lipca 1984 – Medal 40-lecia Polski Ludowej
- 10 X 1997 – Zasłużony Działacz Kultury
Muzeum Barbary i Stanisława Ptaków
[edytuj | edytuj kod]Muzeum Barbary i Stanisława Ptaków to ekspozycja stała Oddziału Teatralno-Filmowego Muzeum Historii Katowic mieszcząca się w byłym mieszkaniu państwa Ptaków. W zbiorach znajdują się pamiątki oraz dokumentacja życia zarówno artystycznego, jak i prywatnego Stanisława Ptaka. Można tam oglądać fotografie, kostiumy sceniczne (m.in. dwie zbroje zaprojektowane do musicalu „Człowiek z La Manchy”, w którym wystąpił Stanisław Ptak), plakaty, nagrody, wyróżnienia oraz wiele innych przedmiotówk zgromadzonych przez lata przez tę parę artystów.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stanisław Ptak, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2018-09-22] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- B. Ptak: Stanisław Ptak. Jego listy. Jego miłość. Ich twórczość. Katowice: Tradapress Drukarnia, 2007.ISBN 83-904135-9-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Ptak w bazie Filmweb
- Stanisław Ptak w bazie filmpolski.pl
- Stanisław Ptak, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-10] .
- Polscy aktorzy filmowi
- Polscy soliści operetkowi
- Polskie barytony
- Polscy aktorzy teatralni
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Medalem 30-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Medalem 40-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”
- Urodzeni w 1927
- Zmarli w 2002
- Ludzie urodzeni w Wągrowcu