Studzionki (Ochotnica Górna)
część wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Część miejscowości | |
Strefa numeracyjna |
18 |
Kod pocztowy |
34-453[2] |
Tablice rejestracyjne |
KNT |
SIMC |
0458319 |
Położenie na mapie gminy Ochotnica Dolna | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego | |
49°29′48″N 20°12′50″E/49,496667 20,213889[1] |
Studzionki – część wsi Ochotnica Górna w Polsce, w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Ochotnica Dolna[3][4]. W latach 2004–2006 Studzianki[5]. Znajduje się na polanie, która na mapie Geoportalu ma nazwę Dzidowa[6].
Studzionki położone są na wysokości 840–920 m n.p.m. w Paśmie Lubania w Gorcach[6]. Dojazd drogą asfaltową z centrum Ochotnicy Górnej (droga bardzo stroma, długość 1800 m, różnica wysokości 260 m, średnie nachylenie prawie 15%). Najbliższy przystanek PKS w Ochotnicy Górnej-Ustrzyku.
W dolnej części osiedla, na wysokości 869 m znajduje się źródło i wypływa z niego Potok Ciepielowski[6]. Gwarowo źródło określa się w tych okolicach jako studzionka i od tego określenia pochodzi nazwa przysiółka. Studzionki znajdują się na wielkiej polanie na grzbiecie Pasma Lubania. Otwiera się stąd ciekawy widok na Tatry, Pieniny Spiskie i Podhale. Można podziwiać także masyw Gorca oraz szczyty Beskidu Wyspowego[7].
Ogółem na Studzionkach znajduje się 11 domów, w większości drewnianych i utrzymanych w lokalnym gorczańskim stylu. Cztery z nich to gospodarstwa zamieszkane przez wielopokoleniowe rodziny gorczańskich górali, na resztę składają się zaś domy letniskowe oraz dom mieszczący prywatne muzeum etnograficzne. W budowie znajdują się dwa następne, nie nawiązujące już do tradycyjnej architektury gorczańskiej. Rodowici mieszkańcy przysiółka noszą charakterystyczne, regionalne nazwiska: Chrobak, Kapłaniak, Król i Plewa, a utrzymują się z turystyki oraz rzemiosła.
Na Studzionkach znajduje się prywatny skansen etnograficzny, w skład którego wchodzi dom-muzeum, drewniana góralska kaplica oraz kuźnia. Dom, utrzymany w stylu lat 20. XX wieku, zawiera kolekcję góralskich przedmiotów codziennego użytku, pochodzących w znacznej mierze z terenu Ochotnicy Górnej. Kaplica nawiązuje do gotyckich kościołów pradoliny Dunajca a część jej wyposażenia pochodzi ze starego, rozebranego w 2003 roku, starego kościoła w Ochotnicy Górnej. Z kolei przeniesiona w 2008 roku z Ochotnicy Górnej – Jaszczego kuźnia zachowała pełne, oryginalne wyposażenie kowalskie. Skansen można zwiedzać za zgodą właścicieli.
Na Studzionkach kilka gospodarstw oferuje noclegi, również dla wycieczek szkolnych i grup zorganizowanych. W czasie II wojny światowej miał tutaj jedną ze swych kwater oddział partyzancki kapitana Juliana Zapały ps. „Lampart”, później włączony do 1 PSP Armii Krajowej. Kwatera mieściła się w gospodarstwie państwa Plewów, obecnie nieistniejącego (spłonęło w latach 90. XX wieku po uderzeniu pioruna kulistego).
Szlaki turystyki pieszej
[edytuj | edytuj kod]- Główny Szlak Beskidzki, odcinek: Knurowska Przełęcz – Turkówka – Turkowska – Bukowinka – Chałupisko – Cyrla – Studzionki – Kotelnica – Runek (Hubieński) – Runek – Polana Wybrańska – Kudowski Wierch – Kudów – Jaworzyny Ochotnickie – Lubań – Wierch Lubania. Odległość 13,7 km, suma podejść 750 m, suma zejść 430 m, czas przejścia: 4 godz., z powrotem 3:05 godz.
- Czas przejścia z Przełęczy Knurowskiej do Studzionek 50 min, ↓ 40 min
- Czas przejścia ze Studzionek na Lubań 3 h, ↓ 2:25 godz.[8]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 132700
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 842 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju) [online], Główny Urząd Statystyczny [dostęp 2015-11-18] .
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2023
- ↑ a b c Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-01-06] .
- ↑ M. Cieszkowski, P. Lubieński , Gorce – przewodnik dla prawdziwego turysty, P. Lubieński (red.), Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2004, ISBN 83-89188-19-8 .
- ↑ Gorce. Mapa turystyczna 1: 50 000, Kraków: Compass, 2007, ISBN 83-89472-59-7 .