Terier irlandzki
| |
| Inne nazwy |
Irish red terrier, Irish Terrier |
|---|---|
| Kraj patronacki | |
| Kraj pochodzenia |
Irlandia[1] |
| Wymiary | |
| Wysokość |
ok. 45 cm |
| Masa |
12-13 (psy), ok. 11 (suki) kg |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
Grupa III, Sekcja 1, |
| AKC |
Terrier |
| ANKC |
Grupa 2 - Terriers |
| CKC |
Grupa 4 - Terriers |
| KC(UK) |
Terrier |
| NZKC |
Terrier |
| UKC |
Grupa 7 - Terrier |
| Wzorce rasy | |
Terier irlandzki – rasa psa, należąca do grupy terierów, zaklasyfikowana do sekcji terierów wysokonożnych. Typ wilkowaty[2]. Nie podlega próbom pracy[1].
Rys historyczny[edytuj | edytuj kod]
W końcu XIX ujednolicono pod względem umaszczenia teriery wywodzące się z Irlandii. Od tamtej pory wszystkie teriery irlandzkie były maści czerwonej. 31 marca 1879 roku został utworzony pierwszy klub tej rasy w Irlandii. Pod koniec XIX w. terier irlandzki został uznany przez Kennel Club.
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Pies średniej wielkości, żywy w ruchach, sylwetka wpisana w krótki prostokąt.
Budowa[edytuj | edytuj kod]
- Szyja jest długa bez zbędnej skóry.
- Grzbiet silny, prosty dobrze umięśniony.
- Klatka piersiowa ledwo sięgająca do łokci, brzuch jest lekko podciągnięty.
- Kończyny przednie: Łopatki są foremne, długie i ułożone ukośnie ku tyłowi. Kończyny średniej długości, dobrze są związane z łopatkami, całkowicie proste, o dobrze rozwiniętym kośćcu i mięśniach. Łokcie poruszają się swobodnie po bokach tułowia, śródręcze krótkie i proste, nadgarstek ledwie widoczny. Łapy silne, zaokrąglone, średniej wielkości, nie wykręcone ani do wewnątrz ani na zewnątrz, palce wysklepione. Pazury są czarne a opuszki dobrze rozwinięte.
- Kończyny tylne są silne i muskularne. Staw skokowy znajduje się blisko ziemi, a kolana są dobrze zaokrąglone. W chodzie tylne kończyny wyraźnie są wyrzucane przed siebie. Kolano nie odchylone ani do wewnątrz ani na zewnątrz.
- Ogon jest dobrze okryty krótkim, szorstkim włosem nie tworzącym jednak szczotki. Względnie wysoko noszony. Jednak nie ponad grzbietem ani zakręcony.
Szata[edytuj | edytuj kod]
Włos jest twardy, gruby, szorstki, przylegający. Pod szorstką pokrywą podszycie z krótkiego, delikatnego miękkiego włosa. Na kufie znajduje się charakterystyczna broda.
Umaszczenie[edytuj | edytuj kod]
Maść jest jednolita. Spotykane są różne odcienie rudego. Pożądana jest barwa od rudego do koloru słomy. Na piersi i łapach czasami mogą występować białe znaczenia. Na łapach uznawane są one za błąd, natomiast biała plamka na piersi przy maści jednolitej jest dopuszczalna.
Zachowanie i charakter[edytuj | edytuj kod]
Terier irlandzki wobec ludzi jest łagodny, bywa konfliktowy wobec innych psów. Jest znany ze swej odwagi, wręcz zuchwałości w czasie polowania lub walki. Stąd bywa nazywany „rudym diabłem”. Psy tej rasy wykazują silny instynkt myśliwski i duże przywiązanie do swego pana. Uczą się łatwo, zalecane jest szkolenie metodą klikerową. Terier irlandzki jest silny, żywy i odporny.
Użytkowość[edytuj | edytuj kod]
Większość terierów irlandzkich dziś pełni funkcje psa rodzinnego i stróża. Jest wykorzystywany także jako tępiciel gryzoni, aporter postrzałków czy pies tropiący.
Zdrowie i pielęgnacja[edytuj | edytuj kod]
Włos teriera irlandzkiego jest łatwy w pielęgnacji, wymaga regularnego trymowania.
Popularność w Polsce[edytuj | edytuj kod]
W Polsce psy tej rasy są rzadko spotykane.
Galeria zdjęć[edytuj | edytuj kod]
-
Terier irlandzki -
Terier irlandzki -
Terier irlandzki -
Zręcznym skokiem -
Terier irlandzki około 1915 r -
Młody Terier irlandzki
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 106. ISBN 83-7073-122-8.
- Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7.