Bedlington terier
| ||
Bedlington terrier | ||
Inne nazwy | Rothbury Terrier | |
Kraj patronacki | Wielka Brytania | |
Wymiary | ||
Wysokość | ok. 41 cm | |
Masa | 8-10 kg | |
Klasyfikacja | ||
FCI | Grupa III, Sekcja 1, numer wzorca 9 | |
AKC | Terrier | |
ANKC | Grupa 2 (Terriers) | |
CKC | Grupa 4 - Terriers | |
KC(UK) | Terrier | |
NZKC | Terrier | |
UKC | Grupa 7 - Terrier | |
Wzorce rasy | ||
AKC • ANKC • CKC • KC(UK) • NZKC • UKC |
Bedlington terrier – jedna z ras psów, należąca do grupy terierów, zaklasyfikowana do sekcji terierów wysokonożnych. Typ wilkowaty[1]. Nie podlega próbom pracy[2].
Spis treści
Rys historyczny[edytuj | edytuj kod]
Z początku znany od miejsca pochodzenia jako rothbury terier miał pierwotnie cięższe ciało i krótsze kończyny[3]. Bedlington terrier został wyhodowany w północnej Anglii, w Bedlington. Wzorzec określono w roku 1869 i prawie bez zmian obowiązuje dotychczas. W żyłach bedlingtonów krąży krew bulterierów, dandie dinmont terierów, szorstkowłosych terierów, a także innych ras. Był to pies o dobrych cechach myśliwskich, wykorzystywany w polowaniach na lisy, borsuki i wydry[potrzebny przypis].
Szata i umaszczenie[edytuj | edytuj kod]
Umaszczenie jest jednolite niebieskopopielate, niebieskie podpalane, wątrobiane lub piaskowe.
Zachowanie i charakter[edytuj | edytuj kod]
Psy tej rasy są bardzo łagodne dla członków rodziny, ale wojownicze wobec innych psów, mają bardzo silny uchwyt szczęk. Są żywiołowe i mają potrzebę codziennego ruchu.
Użytkowość[edytuj | edytuj kod]
Obecnie jest to pies towarzyszący i rodzinny.
Zdrowie i pielęgnacja[edytuj | edytuj kod]
Włos powinien być systematycznie i fachowo pielęgnowany oraz strzyżony.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7.
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 93. ISBN 83-7073-122-8.
- David Taylor: Księga psów. Warszawa: Świat Książki, 1995. ISBN 83-7129-102-7.