Terier szkocki

Terier szkocki
Suka rasy terier szkocki
Inne nazwy	Scottish Terrier, Aberdeen Terrier
Kraj patronacki	Wielka Brytania
Kraj pochodzenia	Szkocja
Wymiary
Wysokość	24,5 - 28 cm
Masa	ok. 10,4 kg
Klasyfikacja
FCI	Grupa 3 Sekcja 2 Wzorzec 73
AKC	Terrier
ANKC	Grupa 2 (Terriers)
CKC	Grupa 4 - Terriers
KC(UK)	Terrier
NZKC	Terrier
UKC	Terriers
Wzorce rasy
FCI • AKC • ANKC • CKC • KC(UK) • NZKC • UKC

Terier szkocki – rasa psa należąca do grupy terierów, zaklasyfikowana do sekcji terierów krótkonożnych. Typ jamnikowaty. Nie podlega próbom pracy.

Rys historyczny

Terier szkocki wywodzi się z XVII wieku, a wzorzec dla tej rasy ustalono w 1882.

Przez stulecia terier szkocki był wykorzystywany do zwalczania szkodników i szukania zwierzyny pod ziemią. Od lat trzydziestych XX wieku stał się popularny.

Wygląd

Budowa

• Głowa: jest długa, ale proporcjonalna do wymiarów psa. Kufa mocna, jej długość powinna być taka sama jak długość mózgoczaszki.
  • Szczęki są mocne, zgryz nożycowy, pełny.
    • Zęby powinny być duże, ustawione idealnie pionowo.
  • Trufla jest duża, czarna niezależnie od umaszczenia zwierzęcia. Linia łącząca truflę z żuchwą wydaje się z profilu cofnięta ku tyłowi. Mózgoczaszka dość szeroka. Stop jest niewielki ale wyraźny znajdujący się na wysokości oczu.
  • Oczy w kształcie migdała, ciemnobrązowe, dość szeroko rozstawione, osadzone głęboko pod brwiami.
  • Uszy są szpiczaste (nie kopiowane), wąskie. Powinny być osadzone na szczycie czaszki ale niezbyt blisko siebie. Uszy zbyt wąsko osadzone lub szerokie u nasady są poważną wadą.
• Szyja jest muskularna o średniej długości przechodząca w długie skośne łopatki.
• Tułów jest mocno zbudowany, stosunkowo krótki. Grzbiet prosty, lędźwie muskularne, głębokie.
  • Klatka piersiowa jest szeroka, dobrze zaokrąglona zwężająca się stopniowo ku mostkowi. Przedpiersie wydatne, wyraźnie wysunięte przed krótkie, bardzo mocne, proste, kończyny przednie. Klatka piersiowa powinna być noszona nisko między przednimi kończynami.
• Łokcie powinny być ustawione równolegle do tułowia (łokcie odstające lub wciśnięte w tułów są wadą). Śródręcza są proste.
• Kończyny tylne są dobrze kątowane o muskularnych udach.
• Łapy posiadają mięsiste opuszki, palce wysklepione, zwarte. Przednie łapy są nieco większe od tylnych.
• Ruch jest równomierny i swobodny. Kończyny przednie i tylne stawiane są równolegle.
• Ogon jest średniej długości, jak najbardziej prosty, wysoko osadzony, nie cięty. U nasady ogon powinien być szerszy i zwężać się ku końcowi. Noszony prosto ku górze lub lekko pochylony na grzbiet.

Szczenię teriera szkockiego o jasnym umaszczeniu pszenicznym

Szata i umaszczenie

Włos jest szorstki, a podszerstek obfity. Umaszczenie spotykane jest czarne, pszeniczne lub pręgowane w dowolnych kolorach. Nos, powieki i fafle muszą być dobrze pigmentowane tzn. w kolorze czarnym. Pożądane są także czarne opuszki i pazury.

Zachowanie i charakter

Terier szkocki jest dość uparty, ale nie zaczepny, nieustępliwy, zwłaszcza wobec innych psów. Instynkt myśliwski doskonały i duża pasja. Dość trudny w szkoleniu, ale dobrze zapamiętuje nauki. Lubi towarzystwo ludzi, nie atakuje ich nigdy, jednak do obcych odnosi się z rezerwą. Wierny towarzysz, wytrwały piechur. W warunkach domowych spokojny i zrównoważony.

Ciekawostki

• Terier szkocki razem z West Highland white terrierem znajduje się na etykiecie whisky Black & White.
• Rasa jest podatna na dziedziczną chorobę neurologiczną, nazwaną scotty cramp. Objawia się ona zaburzeniami motoryki i drżeniem mięśni kończyn. Szukając lekarstwa na nią wynaleziono i opatentowano popularny lek antydepresyjny prozac.

Bibliografia

• Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7.
• Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
• Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 37. ISBN 83-7073-122-8.