Przejdź do zawartości

Ulica Stanisława Moniuszki w Katowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Stanisława Moniuszki
Śródmieście
Ilustracja
ulica Stanisława Moniuszki
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Katowice

Długość

451 m[1]

Przebieg
0m ul. Bankowa
155m ul. Szkolna
247m ul. Uniwersytecka
światła 451m al. Wojciecha Korfantego
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Stanisława Moniuszki”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Stanisława Moniuszki”
Położenie na mapie Katowic
Mapa konturowa Katowic, u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Stanisława Moniuszki”
Ziemia50°15′38,5″N 19°01′26,5″E/50,260692 19,024028
Potok Rawa na wysokości ul. Moniuszki
Zabytkowa kamienica na rogu al. W. Korfantego i ul. St. Moniuszki

Ulica Stanisława Moniuszki w Katowicach – jedna z ważniejszych ulic w katowickiej dzielnicy Śródmieście.

Przebieg

[edytuj | edytuj kod]

Ulica Moniuszki jest ulicą jednokierunkową. Rozpoczyna swój bieg od skrzyżowania z ulicą Bankową, niedaleko budynków Uniwersytetu Śląskiego, przecina ulicę Szkolną, krzyżuje się z ulicą Uniwersytecką. Kończy swój bieg przy skrzyżowaniu z aleją Wojciecha Korfantego.

Obiekty i instytucje

[edytuj | edytuj kod]

Intensywne zabudowywanie ulicy S. Moniuszki rozpoczęło się dopiero między 1900 a 1910. Przy ulicy Moniuszki istniał stadion Policyjnego KS-u (klub piłkarski VfB Kattowitz, który istniał do 1944, rozgrywał na nim swoje mecze). W okresie Rzeszy Niemieckiej (do 1922) ulica nosiła nazwę Mozartstraße[2][3], w latach międzywojennych 1922–1939 ul. Stanisława Moniuszki, w latach niemieckiej okupacji Polski (1939–1945) Markgrafenstraße[4], po wojnie od 1945 ponownie ul. Stanisława Moniuszki[3][5]. W dwudziestoleciu międzywojennym pod numerem 8 funkcjonowała restauracja "Adria", której właścicielem był Alojzy Gliśnik[6].

Przy ulicy Stanisława Moniuszki znajduje się następujące historyczne obiekty:

Przy ulicy znajdują się tu również: centrum językowe, 06 Kleofas Katowice – siedziba klubu sportowego. Kursują nią autobusy ZTM.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Urząd Miasta Katowice: Plan zimowego utrzymania dróg na sezon 2009/2010. www.bip.um.katowice.pl. [dostęp 2011-06-27]. (pol.).
  2. Straßenverzeichnis aller Straßen von Kattowitz. www.grytzka-genealogie.de. [dostęp 2011-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-12)]. (niem.).
  3. a b Alle Straßen bzw. Straßennamen von Kattowitz Deutsch – Polnisch. www.grytzka-genealogie.de. [dostęp 2011-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-19)]. (niem.).
  4. Plan Katowic z 1942 roku. grytzka-genealogie.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-19)]. www.grytzka-genealogie.de [dostęp 2011-06-27]
  5. Jerzy Moskal: ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice - Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk, 1993, s. 384. ISBN 83-85831-35-5.
  6. Wojciech Janota: Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn, 2010, s. 95. ISBN 978-83-7729-021-7.
  7. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2011-06-27].
  8. Śląski Wojewódzki Konserwator Zabytków w Katowicach: Rejestr zabytków w Katowicach. www.wkz.katowice.pl. [dostęp 2011-06-27]. (pol.).
  9. a b c Urząd Miasta Katowice: Wartości dziedzictwa kulturowego (załącznik 1.9). www.bip.um.katowice.pl. [dostęp 2011-06-27]. (pol.).
  10. Urząd Miasta Katowice: Wykaz obiektów chronionych poprzez wpis do rejestru zabytków. www.bip.um.katowice.pl. [dostęp 2011-06-27]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Spacery po Katowicach, Urząd Miasta Katowice: Wydział Promocji i Współpracy z Zagranicą, Katowice Grudzień 2003, ISBN 83-918152-5-0.
  • Katowice - Informator, red. S. Adamczyk, wyd. Urząd Miasta w Katowicach, Katowice 1993, s. 16.
  • Katowice - Plan miasta, wyd. Demart SA, Warszawa 2009/2010.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]