Przejdź do zawartości

Vladimir Kozlov

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vladimir Kozlov
Ilustracja
Vladimir Kozlov podczas gali Tribute to the Troops 2010
Imię i nazwisko

Oleg Aleksandrowicz Prudius

Data i miejsce urodzenia

27 kwietnia 1969
Kijów, Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka

Kariera wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Alexander Kozlov
Oleg Prudius
Vladimir Kozlov

Wzrost

198 cm

Masa ciała

137 kg

Zapowiadany z

Moskwa, Rosja

Trenerzy

Deep South Wrestling
Ohio Valley Wrestling

Debiut

kwiecień 2006

Oleg Aleksandrowicz Prudius (ros. Олег Александрович Прудиус; ukr. Олег Олександрович Прудіус - Ołeh Ołeksandrowycz Prudius; ur. 27 kwietnia 1969 w Kijowie) – ukraińsko-amerykański wrestler, komentator wrestlingu oraz aktor. Jednokrotny posiadacz tytułu WWE Tag Team Championship (z Santino Marellą). Jest pierwszym w historii Ukraińcem, który występował w federacji WWE[1].

Biogram

[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera

[edytuj | edytuj kod]

W młodości trenował zapasy w stylu wolnym, rugby, futbol amerykański, sambo, kickboxing, judo, jujutsu, brazylijskie jiu-jitsu i mieszane sztuki walki[2]. W 2005 wygrał zawody Open Heavyweight Sambo Championship oraz International Heavyweight Grappling Championship przy federacji United States Kick-Boxing Association (USKBA)[3]. Grywał również w reprezentacji Ukrainy w futbolu amerykańskim oraz w Santa Barbara City College[4].

Deep South Wrestling i Ohio Valley Wrestling (2006 – 2008)

[edytuj | edytuj kod]

W dniu 17 stycznia 2006 Prudius podpisał kontrakt z World Wrestling Entertainment (WWE) po czym został odesłany do federacji rozwojowej Deep South Wrestling (DSW) gdzie rozpoczął treningi w wrestlingu. W połowie kwietnia 2006 zadebiutował pod swoim prawdziwym imieniem i nazwiskiem w walce przeciwko Scottowi Fantastic[5]. Na początku maja 2006 odbył swoją pierwszą walkę w strukturach WWE podczas jednego z house show w San Jose przeciwko Robowi Conway’owi[6].

W dniu 18 grudnia 2006 pojawił się w odcinku Raw jako Vladimir Kozlov (nazywano go również Moscow Mauler). Przez kolejne tygodnie pojawiał się w segmentach gdzie przeprowadzano z nim wywiady - Kozlov mówił z charakterystycznym rosyjskim akcentem języka angielskiego oraz podkreślał wyższość własnej siły fizycznej w stosunku do innych wrestlerów federacji WWE. Na początku 2007 został przeniesiony do Ohio Valley Wrestling (OVW[7]) gdzie pod koniec lipca 2007 sięgnął po tytuł OVW Heavyweight Championship pokonując Paula Burchilla, jednak tego samego wieczoru stracił tytuł na rzecz Michaela W. Kruela[8].

World Wrestling Entertainment (2008 – 2011)

[edytuj | edytuj kod]

Na początku kwietnia 2008 Kozlov zaliczył swój oficjalny debiut podczas jednego z odcinków SmackDown jako antagonista[9]. W kolejnych tygodniach pokonywał zawodników takich jak Jimmy Wang Yang, Jamie Noble, czy Funaki. We wrześniu 2008 zaatakował Jeffa Hardy’ego, a następnie Triple H’a i z tą dwójką prowadził rywalizację o tytuł WWE Championship.

W lutym 2009 zakwalifikował się do Elimination Chamber match’u o mistrzostwo WWE Championship podczas gali No Way Out (2009) gdzie został wyeliminowany przez The Undertakera[10] - pomimo tego nadal pozostawał niepokonanym w rywalizacji jeden na jednego (singles match), aż do 2 marca 2009 gdzie przegrał starcie z Shawnem Michaelsem podczas jednego z odcinków Raw. W kwietniu 2009 został przeniesiony do brandu ECW jako część draftu WWE w 2009[11]. W ECW zaczęto rozwijać postać Kozlova w stronę gimmicku byłego rosyjskiego żołnierza - wskazywano na jego umiejętności w sambo i na treningi wojskowe w rosyjskiej armii jakie przeszedł w przeszłości[12]. Od lipca 2009 prowadził rywalizację z Ezekielem Jacksonem oraz występował w tag teamie z Williamem Regalem o nazwie The Ruthless Roundtable[13].

W lutym 2010 ECW zostało rozwiązane przez Vince’a McMahona i wrestlerzy występujący w tym brandzie zostali wolnymi agentami. W marcu 2010 zaczął występy w brandzie Raw. W maju 2010 Santino Marella rozpoczął starania o przekonanie Kozlova do utworzenia z nim tag teamu. Początkowo Kozlov odmawiał twierdząc, że Marella notorycznie przegrywa pojedynki i nie jest wart uwagi jako zawodnik. W dniu 31 maja 2010 Kozlov przeszedł face turn interweniując w walce Marelli, któremu pomógł pokonać Williama Regala. W połowie czerwca 2010 ponownie pomógł Marelli pokonać Regala po przez bardzo szybkie odliczenie Regala przypinanego przez Marellę.

Na początku lipca 2010 Kozlov i Marella zaczęli oficjalnie występować w tag teamie na Raw prowadząc rywalizacje z Regalem i The Great Khalim zarówno na Raw jak i na Superstars - gimmick Kozlova został również zmieniony na bardziej komediowy w związku z występami z Santino Marellą[14]. W kolejnych tygodniach Kozlov i Marella prowadzili różne starcia z debiutującymi The Usos oraz Heathem Slaterem i Justinem Gabrielem (członkami The Nexus). Na początku grudnia 2010 podczas jednego z odcinków Raw pokonali Heatha Slatera i Justina Gabriela o tytuły WWE Tag Team Championship i utrzymali je do lutego 2011 gdzie utracili mistrzostwa podczas gali Elimination Chamber 2011 z powrotem na rzecz Slatera i Gabriela[15]. Na początku marca 2011 Kozlov został trenerem Conora O’Briana w programie NXT Redemption. Pod koniec czerwca 2011 O’Brian został wyeliminowany z NXT, a Kozlov rozpoczął feud z JTG. W sierpniu 2011 został zwolniony z WWE[16] (podobnie jak Chris Masters i DH Smith).

Inoki Genome Federation (2011 – 2012) i Impact Wrestling/Total Nonstop Action Wrestling (2012 – obecnie)

[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec sierpnia 2011 japońska federacja Inoki Genome Federation (IGF) ogłosiła zatrudnienie Vladimira Kozlova w swoich produkcjach wrestlingowych pod nowym gimmickiem jako Alexander Kozlov[17]. W IGF zadebiutował w dniu 3 września 2011 prowadząc kolejne walki z różnymi wrestlerami tej promocji. W Inoki Genome Federation występował do połowy października 2012[18]. W kwietniu 2021 zadebiutował jako rosyjskojęzyczny komentator wrestlingu w Impact Wrestling na platformie Rutube - również w kwietniu 2021 (po nieco ponad ośmiu latach) powrócił do biznesu wrestlingu jako komentator podczas gali Rebellion (2021)[19]. W marcu 2023 ponownie pojawił się w telewizji wraz z Santino Marellą[20], a w październiku 2023 menedżerował Dirty Dango[21].

Inne media

[edytuj | edytuj kod]

Prudius występował również jako aktor telewizyjny i filmowy. Zagrał w serialu HBO pt. Prawo ulicy oraz zaliczał występy cameo w ukraińskich serialach telewizyjnych takich jak Roksalana. W 2002 odegrał rolę ochroniarza mafii w filmie 25. godzina, a w 2007 w fikcyjnym zwiastunie pt. Werewolf Women of the S.S. z serii Grindhouse wyreżyserowanym przez Roba Zombie. Pojawił się również w 7. sezonie serialu Tożsamość szpiega (2013). Udzielał się także jako kaskader w filmach Szybcy i wściekli 6 oraz John Wick 2. Wystąpił również w chińskim filmie akcji Wolf Warrior 2. W 2019 wystąpił w serialu telewizyjnym Marvela - Punisher[22]. Jego postać pojawiła się grach komputerowych spod znaku WWE: WWE SmackDown vs. RAW 2010, WWE SmackDown vs. RAW 2011 i WWE ’12[23].

Tytuły i osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Sztuki walki

[edytuj | edytuj kod]
  • Sambo
    • USA Open Heavyweight Sambo Championship (2005)
  • Grappling
    • United States Kick-Boxing Association International Heavyweight Grappling Championship

Wrestling

[edytuj | edytuj kod]

Życie osobiste i własne przedsięwzięcia

[edytuj | edytuj kod]

Biegle włada językami ukraińskim i rosyjskim[24]. W 2009 został naturalizowanym obywatelem Stanów Zjednoczonych[25]. W 2014 otworzył własne przedsiębiorstwo produkujące filmy, seriale oraz reklamy telewizyjne o nazwie Quasar Entertainment, w którym piastuje stanowisko wiceprezesa[26]. Jest również twórcą i właścicielem marki napojów alkoholowych o nazwie Moscow Mauler Vodka[27].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Online World Of Wrestling, onlineworldofwrestling.com, [dostęp 2024-04-11].
  2. Oleg Alexandrovich Prudius (strona zarchiwizowana), carrycompany.com, [dostęp 2024-04-11].
  3. Oleg Prudius (strona zarchiwizowana), quasarentertainmentllc.com, [dostęp 2024-04-09].
  4. Oleg Prudius - Biography, imdb.com, [dostęp 2024-04-11].
  5. Oleg Prudius - 2006 Deep South Wrestling matches, cagematch.net, [dostęp 2024-04-12].
  6. Vladimir Kozlov - 2006 WWE matches, cagematch.net, [dostęp 2024-04-11].
  7. Vladimir Kozlov - 2007 Ohio Valley Wrestling matches, cagematch.net, [dostęp 2024-04-12].
  8. Vladimir Kozlov - OVW Heavyweight Championship, cagematch.net, [dostęp 2024-04-11].
  9. Vladimir Kozlov - 2008 World Wrestling Entertainment matches, cagematch.net, [dostęp 2024-04-12].
  10. Triple H wins WWE Championship, wwe.com, [dostęp 2024-04-13].
  11. 2009 WWE Draft quick sheet, wwe.com, [dostęp 2024-04-12].
  12. Whatever Happened to Vladimir Kozlov?, ringthedamnbell.worldpress.com, [dostęp 2024-04-12].
  13. Ruthless Roundtable, cagematch.net, [dostęp 2024-04-12].
  14. 10 Times Serious Wrestlers Were Given Comedy Gimmicks - Vladimir Kozlov, thesportster.com, [dostęp 2024-04-13].
  15. Santino Marella & Vladimir Kozlov - Titles, cagematch.net, [dostęp 2024-04-13].
  16. Vladimir Kozlov released, wwe.com, [dostęp 2024-04-13].
  17. Kozlov's in-ring return announced, what is his new wrestling name?, pwtorch.com, [dostęp 2024-09-04].
  18. Oleg Prudius - 2012 matches, cagematch.net, [dostęp 2024-04-09].
  19. IMPACT Wrestling Hire Ex-WWE Star To Do Commentary, whatculture.com, [dostęp 2024-04-09].
  20. Vladimir Kozlov reunites with Santino Marella in Impact, cagesideseats.com, [dostęp 2024-04-13].
  21. Oleg Prudius - 2023 matches, cagematch.net, [dostęp 2024-04-09].
  22. Oleg Prudius, imdb.com, [dostęp 2024-04-09].
  23. Vladimir Kozlov - Wrestling Games, cagematch.net, [dostęp 2024-04-11].
  24. Oleg Alexandrovich Prudius (strona zarchiwizowana), carrycompany.com, [dostęp 2024-04-11].
  25. Various News: Ric Flair Appearances, Kozlov Is A U.S. Citizen, More, 411mania.com, [dostęp 2024-04-09].
  26. Oleg Prudius (strona zarchiwizowana), quasarentertainmentllc.com, [dostęp 2024-04-09].
  27. MOSCOW MAULER VODKA (strona zarchiwizowana), moscowmaulervodka.com, [dostęp 2024-04-09].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]