Przejdź do zawartości

Waliły-Stacja (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Waliły-Stacja
gromada
1954–1969
Państwo

 Polska

Województwo

białostockie

Powiat

białostocki

Data powstania

4 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1969

Siedziba

Waliły-Stacja

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

7

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

15

brak współrzędnych

Waliły-Stacja – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Waliły-Stacja z siedzibą GRN w Waliłach-Stacji utworzono – jako jedną z 8759 gromad[3] – w powiecie białostockim w woj. białostockim, na mocy uchwały nr 11/V WRN w Białymstoku z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Waliły Stacja, Waliły Wieś, Józefowo, Słuczanka i Grzybowce, miejscowość Dzierniakowo z dotychczasowej gromady Dzierniakowo oraz obszar l.p. N-ctwa Żednia o pow. 1063,17 ha ze zniesionej gminy Gródek w tymże powiecie, a także obszar dotychczasowej gromady Królowe Stojło wraz z obszarem lasów państwowych N-ctwa Waliły o pow. 5170,86 ha ze zniesionej gminy Szudziałowo w powiecie sokólskim[6]. Dla gromady ustalono 15 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

31 grudnia 1959 do gromady Waliły-Stacja przyłączono wieś Radunin ze zniesionej gromady Załuki[8].

1 stycznia 1969 gromadę Waliły-Stacja zniesiono, włączając jej obszar do gromady Gródek[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 11/V Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu białostockiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 30 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 49)
  7. Uchwała Nr XLII/142 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 5 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 7 października 1954 r., Nr. 7, Poz. 27)
  8. 12/4 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z 8 września 1959 r. sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 10 grudnia 1959 r., Nr. 9, Poz. 58)
  9. Uchwała Nr 56/XVI/68 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z 29 kwietnia 1968 r. sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 30 września 1968 r., Nr. 8, Poz. 64)