Wikiprojekt:National Basketball Association/dopracować/Miami Heat
| |||
| Przydomek |
"The Heatels"[1] | ||
|---|---|---|---|
| Maskotka |
Burnie | ||
| Barwy |
Czerwone, Białe, Czarne, Pomarańczowe | ||
| Data założenia |
1988 | ||
| Liga | |||
| Państwo | |||
| Hala sportowa | |||
| Właściciel | |||
| Prezes | |||
| Trener | |||
| Asystent trenera | |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Miami Heat – amerykański klub koszykarski z siedzibą w Miami, grający w lidze NBA. Zespół występuje w Konferencji Zachodniej w dywizji południowo-wschodniej. Swoje mecze rozgrywa w hali American Airlines Arena zlokalizowanej w centrum Miami. Właścicielem klubu jest Micky Arison, prezesem Pat Riley, a trenerem Erik Spoelstra.
Klub został założony w 1988 roku. Jest jednym z dwóch zespołów, obok Orlando Magic, które reprezentują stan Floryda w National Basketball Association. W ciągu 24 sezonów Heat szesnastokrotnie występowali w fazie playoff, będąc dziewięciokrotnie mistrzami dywizji, trzykrotnie mistrzami Konferencji Zachodniej i dwukrotnie mistrzami ligi, pokonując Dallas Mavericks 4–2 w sezonie 2005-06 i Oklahoma City Thunder 4–1 w sezonie 2011-12[2]. Według magazynu Forbes wartość zespołu w 2010 roku wynosiła 425 milionów dolarów[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Klub Miami Heat został założony w 1988. Gracze Miami Heat w 2006 i 2012 byli mistrzami ligi NBA, poza tym dwa razy doszli do finału konferencji (1997 i 2005), sześć razy wygrywali w swojej dywizji i jedenaście razy uczestniczyli w fazie play-off[potrzebny przypis].
W ostatnich sezonach w Miami zaszły duże zmiany, odeszło kilku podstawowych graczy - przede wszystkim jeden z jego najmocniejszych punktów - center Shaquille O’Neal (do Phoenix Suns) oraz Alonzo Mourning, Antoine Walker, Gary Payton, James Posey, Jason Williams i Jason Kapono. Klub w zamian pozyskał Shawna Mariona oraz Marcusa Banksa, przybył także center Jamaal Magloire.
Sezon 2007/2008 był dla klubu najsłabszym od prawie dwudziestu lat. Heat zakończyli go z bilansem 15-67 i zostali najgorszą drużyną w lidze. Po tym sezonie z funkcji trenera zrezygnował Pat Riley, a jego miejsce zajął Erik Spoelstra. Pat Riley pozostał jednak w klubie i pełni funkcję generalnego menadżera. W związku ze słabym wynikiem w sezonie 2007/2008, klubowi przypadł wysoki - drugi - numer w drafcie NBA, z którym wybrany został srzydłowy Michael Beasley. W lutym 2009, klub postanowił wymienić pozyskanych rok wcześniej z Phoenix Shawna Mariona i Marcusa Banksa na Jermaine'a O'Neala i Jamario Moona. W sezonie 2008/2009 klub jeszcze przed zakończeniem rozgrywek zdołał zapewnić sobie awans do play-off.
Skład[edytuj | edytuj kod]
| Miami Heat Skład | ||||
| Trener: Erik Spoelstra | ||||
| C | 50 | 
|
Joel Anthony | (Nevada) |
| C | 21 | 
|
Ronny Turiaf | (Gonzaga) |
| F | 31 | 
|
Shane Battier | (Duke) |
| F | 1 |
|
Chris Bosh | (Georgia Tech) |
| G | 15 |
|
Mario Chalmers | (Kansas) |
| G | 30 |
|
Norris Cole | (Cleveland State) |
| C | 34 |
|
Eddy Curry | (Thornwood HS (IL)) |
| F | 40 |
|
Udonis Haslem | (Florida) |
| G | 14 |
|
Terrel Harris | (Oklahoma State) |
| F | 5 |
|
Juwan Howard | (Michigan) |
| F | 6 |
|
LeBron James | (St. Vincent – St. Mary) |
| F | 22 |
|
James Jones | (Miami) |
| G | 13 |
|
Mike Miller | (Gainesville) |
| C | 45 |
|
Dexter Pittman | (Texas) |
| G | 3 |
|
Dwyane Wade | (Marquette) |
Trenerzy[edytuj | edytuj kod]
| Trener | Sezony |
|---|---|
| Ron Rothstein | 1988/89 – 1990/91 |
| Kevin Loughery | 1991/92 – 1994/95 |
| Alvin Gentry | 1995 |
| Pat Riley | 1995/96 – 2002/03 |
| Stan Van Gundy | 2003/04 – 2005 |
| Pat Riley | 2005/06 – 2008 |
| Erik Spoelstra | 2008 – |
Zastrzeżone numery[edytuj | edytuj kod]
W 2003 Heat, nie mając jeszcze żadnego zastrzeżonego numeru, zdecydowali się na bardzo nietypowy krok i zastrzegli numer 23 w podziękowaniu za zasługi Michaela Jordana, który nigdy nie grał w klubie z Miami. 30 marca 2009 zastrzeżony został numer Alonzo Mourninga
- 23 – Michael Jordan (Chicago Bulls, Washington Wizards)
- 33 – Alonzo Mourning
- 10 – Tim Hardaway
W sezonie 2005-2006 Miami Heat dodatkowo uhonorowali numer Dana Marino za jego zasługi dla klubu ligi NFL – Miami Dolphins. Numer ten nie został jednak zastrzeżony i w sezonie 2010-2011 w barwach Heat gra z nim Mike Miller.
- 13 – Dan Marino (były futbolista Miami Dolphins)
Hala[edytuj | edytuj kod]
- Miami Arena (1988-1999)
- AmericanAirlines Arena (1999-)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael McCarthy: LeBron James nicknames Miami Heat The Heatles. usatoday.com, 2011-01-04. [dostęp 2011-09-26]. (ang.).
- ↑ LeBron James, Heat dominate Thunder to win NBA championship. ESPN, 2012-06-22. [dostęp 2012-06-22]. (ang.).
- ↑ NBA Team Valuations . Forbes Magazine, 2011-01-26. [dostęp 2012-07-26]. (ang.).
