Wojciech Łobodziński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Łobodziński
Ilustracja
Wojciech Łobodziński (2021, w środku)
Pełne imię i nazwisko

Wojciech Jakub Łobodziński

Data i miejsce urodzenia

20 października 1982
Bydgoszcz

Wzrost

188 cm

Pozycja

prawy skrzydłowy, lewy skrzydłowy

Informacje klubowe
Klub

Arka Gdynia (trener)

Kariera juniorska
Lata Klub
1992–1999 Zawisza Bydgoszcz
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1999 Zawisza Bydgoszcz 4 (4)
1999 Stomil Olsztyn (wyp.) 1 (0)
2000–2003 Petro/Orlen/Wisła Płock[1] 39 (3)
2003–2008 Zagłębie Lubin 121 (18)
2008–2011 Wisła Kraków 70 (4)
2012 ŁKS Łódź 11 (1)
2012–2020 Miedź Legnica 172 (31)
2019–2020 → Miedź II Legnica 23 (5)
W sumie: 441 (66)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1996–1997  Polska U-14 7 (1)
1997–1998  Polska U-15 11 (4)
1998–1999  Polska U-16 23 (4)
1999–2000  Polska U-17 10 (0)
2000–2001  Polska U-18 11 (4)
2002  Polska U-21 2 (0)
2005  Polska B 1 (0)
2006–2009  Polska 23 (2)
W sumie: 88 (15)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2019–2020 Miedź II Legnica (asystent)
2020–2021 Miedź Legnica (asystent)
2021 Miedź II Legnica
2021–2022 Miedź Legnica
2023 Wieczysta Kraków
2023– Arka Gdynia
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wojciech Jakub Łobodziński (ur. 20 października 1982 w Bydgoszczy) – polski piłkarz grający na pozycji prawego pomocnika, reprezentant Polski, trener. W latach 2021–2022 trener Miedzi Legnica[2], w 2023 Wieczystej Kraków[3].

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wojciech Łobodziński jest wychowankiem Zawiszy Bydgoszcz, do którego trafił w 1992[4]. W pierwszej drużynie zadebiutował 3 kwietnia 1999 w spotkaniu z Promieniem Kowalewo Pomorskie. 3 czerwca 1999 zdobył cztery bramki w spotkaniu z Rodłem Kwidzyn[5]. Następnie grał w Stomilu Olsztyn oraz Petrze/Orlenie/Wiśle Płock. W polskiej ekstraklasie Łobodziński zadebiutował 3 października 1999 w spotkaniu Stomilu z Amiką Wronki. Przed sezonem 2003/04 przeniósł się do Zagłębia Lubin. Zdobył z nim w sezonie 2006/07 mistrzostwo Polski.

Od 9 lutego 2008 Łobodziński był zawodnikiem Wisły Kraków, z którą podpisał pięcioletni kontrakt. Wisła zapłaciła za niego około 400 tysięcy euro[6]. W zespole "Białej Gwiazdy" zadebiutował 22 lutego 2008 w spotkaniu z Koroną Kielce. Swoją pierwszą bramkę w I lidze w barwach Wisły zdobył 28 marca 2008 w meczu z Polonią Bytom[7]. 20 kwietnia 2008 w meczu derbowym z Cracovią zaliczył dwie asysty przy bramkach Pawła Brożka[8]. Sezon 2007/08 Łobodziński zakończył zdobyciem mistrzostwa Polski z Wisłą[7]. W następnym sezonie po raz kolejny sięgnął po mistrzostwo. 15 kwietnia 2011 został zawieszony przez klub w prawach zawodnika w związku z podejrzeniem o udział w czynach korupcyjnych w czasach gry w Zagłębiu. 12 lipca rozwiązał swój kontrakt z Wisłą za porozumieniem stron[9]. W styczniu 2012 został skazany na półtora roku więzienia w zawieszeniu[10].

W rundzie wiosennej sezonu 2011/12 Łobodziński grał ŁKS Łódź, a następnie przeszedł do Miedzi Legnica podpisując z tym klubem roczny kontrakt. We wrześniu 2012 w związku z aferą korupcyjną Komisja Dyscyplinarna PZPN ukarała zawodnika półroczną dyskwalifikacją[10].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacje juniorskie i młodzieżowe[edytuj | edytuj kod]

Łobodziński wielokrotnie reprezentował Polskę w juniorskich oraz młodzieżowych reprezentacjach. Wystąpił w ponad 60 meczach w reprezentacjach różnej kategorii wiekowej[11]. W 1999 brał udział w mistrzostwach Europy U-16 w Czechach, gdzie zdobył z reprezentacją Polski U-17 srebrny medal. W finałowym meczu z reprezentacją Hiszpanii musiał opuścić boisko w 16. minucie meczu z powodu kontuzji[12]. W tym samym roku wystąpił również na mistrzostwach Świata U-17 rozgrywanych w Nowej Zelandii, gdzie zagrał w dwóch meczach[13]. W 2001 zdobył złoty medal z reprezentacją Polski U-18 na mistrzostwach Europy w Finlandii. W finałowym meczu z reprezentacją Czech Łobodziński zdobył bramkę w 90. minucie meczu, ustalając wynik spotkania na 3:1[14].

Reprezentacja A[edytuj | edytuj kod]

W pierwszej reprezentacji Polski Łobodziński zadebiutował 6 grudnia 2006 w rozgrywanym w Abu Zabi spotkaniu przeciwko Zjednoczonym Emiratom Arabskim, wygranym przez reprezentację Polski 5:2[15]. Na boisku pojawił się po przerwie, a w końcówce meczu asystował przy bramce strzelonej przez Radosława Matusiaka[16]. W swoim drugim występie w reprezentacji, w którym Polska zmierzyła się z Estonią grał przez pełne 90 minut. W tym meczu świetnie współpracował z Pawłem Golańskim po prawej stronie boiska, często stwarzając zagrożenie pod estońską bramką[17]. Swojego pierwszego gola w barwach Polski strzelił 24 marca 2007 w meczu eliminacji mistrzostw Europy 2008 z Azerbejdżanem[18]. W kolejnym meczu eliminacji, również z Azerbejdżanem pojawił się na boisku w drugiej połowie meczu, zmieniając Jakuba Błaszczykowskiego. Jego wejście na boisko znacznie poprawiło grę reprezentacji w ofensywie. Łobodziński wywalczył rzut wolny, po którym padła pierwsza bramka dla Polaków. Później po jego dośrodkowaniu drugą bramkę strzelił Jacek Krzynówek[19]. Łobodziński zagrał w sumie w siedmiu meczach eliminacyjnych, przyczyniając się do awansu reprezentacji Polski na mistrzostwa Europy[20].

W lutym 2008 w towarzyskim spotkaniu z reprezentacją Czech zdobył bramkę, pokonując Petra Čecha w sytuacji sam na sam. Oficjalny serwis PZPN uznał go za najlepszego zawodnika tego meczu, podkreślając że Łobodziński nie tylko strzelił gola, ale również imponował spokojem, rozwagą i nieszablonowym dryblingiem[21]. 27 maja, podczas towarzyskiego meczu z reprezentacją Albanii, Łobodziński doznał urazu i musiał przedwcześnie opuścić boisko. Z początku lekarze reprezentacji podejrzewali, że mogło dojść do złamania nogi, jednak badania wykazały, że zawodnik doznał skręcenia stawu skokowego lewej nogi ze stłuczeniem[22]. 28 maja został powołany przez selekcjonera reprezentacji Leo Beenhakkera do 23-osobowej kadry na Euro 2008 w Austrii i Szwajcarii. Na Euro wystąpił we wszystkich trzech spotkaniach, jakie rozegrała reprezentacja na tym turnieju[23].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

11 stycznia 2019 został asystentem trenera rezerw Miedzi Legnica[24], później był również pierwszym trenerem II drużyny. 16 czerwca 2021 został trener pierwszego zespołu Miedzi Legnica[25], z którą wywalczył awans do Ekstraklasy w sezonie 2021/2022[2]. 11 października 2022 odszedł z klubu, po poprowadzeniu klubu w 11. meczach ligowych, w których Miedź zdobyła 5 punktów i zajmowała ostatnie miejsce w tabeli[2]. 22 marca 2023 został trenerem Wieczystej Kraków[3], z którą nie osiągnął postawionego mu celu awansowania do II ligi, w związku z czym jego kontrakt po sezonie 2022/2023 nie został przedłużony[26].

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

(stan na 13 marca 2016)
Klub Sezon Liga Liga Puchary krajowe Puchary europejskie Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Zawisza Bydgoszcz 1998-1999 (w) III Liga 4 4 4 4
Stomil Olsztyn 1999-2000 (j) Ekstraklasa 1 0 3 0 4 0
Petro Płock 1999-2000 (w) 3 1 4
Orlen Płock 2000-2001 3 1 1 4 1
2001-2002 I Liga 17 1 7 24 1
Wisła Płock 2002-2003 Ekstraklasa 16 1 5 21 1
Zagłębie Lubin 2003-2004 I Liga 24 5 1 25 5
2004-2005 Ekstraklasa 23 7 14 6 37 13
2005-2006 29 3 9 1 38 4
2006-2007 30 3 6 0 2 1 38 4
2007-2008 (j) 15 0 5 2 2 0 22 2
Wisła Kraków 2007-2008 (w) 11 1 5 0 16 1
2008-2009 26 2 6 6 0 38 2
2009-2010 27 1 5 1 2 34 2
2010-2011 6 0 2 0 2 10 0
ŁKS Łódź 2011-2012 (w) 11 1 11 1
Miedź Legnica 2012-2013 (j) I liga 14 7 14 7
2013-2014 28 4 4 0 32 4
2014-2015 31 8 1 32 8
2015-2016 20 2 2 1 22 3
Suma Petro / Orlen / Wisła Płock 39 3 14 0 53 3
Suma Zagłębie Lubin 121 18 35 9 4 1 160 28
Suma Wisła Kraków 70 4 18 1 10 0 98 5
Suma Miedź Legnica 93 21 7 1 0 0 100 22

Bramki w reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

# Data Gdzie Przeciwnik Bramka Rezultat Rozgrywki
1. 24 marca 2007 Warszawa, Polska Azerbejdżan Azerbejdżan
3:0
5:0
Eliminacje Euro 2008
2. 6 lutego 2008 Pafos, Cypr Czechy Czechy
1:0
2:0
Towarzyski

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Zagłębie Lubin
Wisła Kraków
Reprezentacyjne

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. do 27 czerwca 2000: KS Petro Płock,
    od 27 czerwca 2000: Orlen Płock,
    od 7 czerwca 2002: Wisła Płock
  2. a b c Trenerska karuzela. Łobodziński zwolniony, Niedźwiedź na topie [online], Łódzki Sport, 12 października 2022 [dostęp 2022-10-16] (pol.).
  3. a b Wojciech Łobodziński trenerem Wieczystej [online], www.kswieczysta.com [dostęp 2023-03-26] (pol.).
  4. Łobodziński wraca do Bydgoszczy. mundial.wp.pl. [dostęp 2009-08-13].
  5. IV LIGA GRUPA: BYDGOSZCZ-ELBLĄG-TORUŃ - sezon 1998/99 - runda wiosenna. zawiszabydgoszcz.futbolowo.pl. [dostęp 2009-04-16].
  6. Łobodziński podpisał kontrakt. wislakrakow.com. [dostęp 2009-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-12)].
  7. a b Sezon 2007/08. 90minut.pl. [dostęp 2009-06-05].
  8. RAPORT Z MECZU. canalplus.pl. [dostęp 2009-04-19].
  9. Wojciech Łobodziński rozwiązał kontrakt z Wisłą. bmgsport.pl. [dostęp 2011-07-13].
  10. a b Piłkarz Warty ukarany za korupcję.. tvn24.pl. [dostęp 2012-09-28].
  11. Wojciech Łobodziński. [dostęp 2009-04-16].
  12. European U-16 Championship 1999. rsssf.com. [dostęp 2009-04-16].
  13. Wojciech LOBODZINSKI. fifa.com. [dostęp 2009-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-07)].
  14. POLSKA MŁODZIEŻ NAJLEPSZA W EUROPIE !. pzpn.pl. [dostęp 2009-04-16].
  15. Wojciech Łobodziński. pzpn.pl. [dostęp 2009-04-19].
  16. Efektowne zwycięstwo Polaków w Emiratach. sport.pl. [dostęp 2009-08-12].
  17. Polska pokonała Estonię 4:0. sport.pl. [dostęp 2009-08-12].
  18. Mecz Polska - Azerbejdżan. pzpn.pl. [dostęp 2012-01-01].
  19. Lis Leon. emetro.pl. [dostęp 2009-08-13].
  20. Zobacz drogę Polaków do Euro 2008. dziennik.pl. [dostęp 2009-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-02)].
  21. Towarzysko: Czechy - Polska 0:2. pzpn.pl. [dostęp 2009-08-13].
  22. Lekarze już wiedzą, co jest Łobodzińskiemu. sport.pl. [dostęp 2009-08-13].
  23. 17 - Wojciech Łobodziński. uefa.com. [dostęp 2009-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-27)].
  24. Wojciech Łobodziński asystentem trenera rezerw Miedzi [online], www.90minut.pl, 11 stycznia 2019 [dostęp 2022-10-16].
  25. Wojciech Łobodziński trenerem Miedzi [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-10-16].
  26. "Poleciała głowa" w Wieczystej Kraków. Jest oficjalny komunikat klubu [online], sport.interia.pl [dostęp 2023-06-15] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]