Zdzisława Sośnicka
| ||
Na okładce magazynu muzycznego „Non Stop” z 1972 | ||
Imię i nazwisko | Zdzisława Barbara Sośnicka-Bajer | |
Pseudonim | Barbara Bajer | |
Data i miejsce urodzenia | 29 sierpnia 1945 Kalisz | |
Instrumenty | fortepian | |
Gatunki | pop, pop-rock, arie musicalowe, disco, funk, post disco, rock | |
Zawód | muzyk, kompozytorka | |
Aktywność | od 1963 | |
Wydawnictwo | Polskie Nagrania „Muza”, Sony Music Entertainment Poland, EMI Music Poland | |
Powiązania | Alabama, Tramp, Bizony | |
Współpracownicy | ||
Romuald Lipko, Włodzimierz Nahorny, Krzysztof Ścierański, Wojciech Kowalewski, Alibabki, Budka Suflera | ||
Odznaczenia | ||
![]() | ||
Strona internetowa |
Zdzisława Barbara Sośnicka-Bajer[1], pseud. kompozytorski Barbara Bajer[2] (ur. 29 sierpnia 1945 w Kaliszu) – polska piosenkarka, dyrygentka, kompozytorka, obdarzona silnym głosem o skali 2,5 oktawy.
Spis treści
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Zdzisława Sośnicka ukończyła Państwową Szkołę Muzyczną I i II stopnia im. Henryka Melcera w Kaliszu w klasie fortepianu, a następnie studia na Wydziale Wychowania Muzycznego Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Poznaniu. Jako piosenkarka zadebiutowała w 1963 na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Jeszcze w tym samym roku wzięła udział w II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie, zostając jego finalistką, a rok później zdobyła I nagrodę na Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie.
W 1965 wystąpiła na Studenckim Festiwalu Jazzowym Jazz nad Odrą we Wrocławiu jako wokalistka Poznańskiego Kwartetu Jazzowego, otrzymując wyróżnienie. Zdobyła też nagrodę w konkursie Nowe głosy na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W czasie studiów muzycznych współpracowała ze Studenckim Teatrem Nurt w Poznaniu, zespołem Huberta Szymczyńskiego oraz grupami Tramp i Bizony.
Karierę solową rozpoczęła w 1968. Trzy lata później triumfowała na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie, gdzie zdobyła nagrodę publiczności i III nagrodę w konkursie za piosenkę „Dom, który mam”. W 1972 wzięła udział w kilku festiwalach zagranicznych:
- MIDEM w Cannes – udział w koncercie galowym,
- Festival Mundial de Onda Nueva w Caracas – wyróżnienie,
- Festiwal Złoty Orfeusz w Bułgarii – I nagroda,
- World Popular Song Festival w Tokio – II nagroda,
- Coupe d'Europe Musicale w Gmunden w Austrii – II nagroda.
W latach 1974–1977 współpracowała jako wokalistka z formacją Ergo Band, zespołem Janusza Komana, a także własną grupą – Studio. Nawiązała również współpracę z Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach, działającą pod dyrekcją Jerzego Miliana, oraz z grupą Alex Band Aleksandra Maliszewskiego. W latach 1974–1980 współpracowała także z Teatrem Rewiowym Friedrichstadt-Palast w Berlinie, z którym zrealizowała około 250 spektakli.
W 1976 wystąpiła na First International Film and Popular Song Festival w Stambule, gdzie przyznano jej nagrodę krytyki muzycznej. Rok później zdobyła Grand Prix du Disque na sopockim festiwalu oraz II nagrodę i nagrodę publiczności na Schlagerfestival der Ostseestaaten w Rostock. W 1977 została Miss Obiektywu na 15. festiwalu opolskim. Na festiwalu w 1979 otrzymała I nagrodę w konkursie Premier za piosenkę „Żegnaj lato na rok”, a w 1988 – Grand Prix za całokształt twórczości.
W 1979 została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi oraz odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”[3]. Została członkiem ZAIKSu.
Wystąpiła w filmie Akademia pana Kleksa w roli Smutnej Księżniczki (1983, reż. Krzysztof Gradowski). Wg Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej pojawiła się także w produkcji Wodzirej (1977, reż. Feliks Falk)[4]. W roku 1996 wystąpiła gościnnie w Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni w spektaklu Me and ...mój teatr w reżyserii Jerzego Gruzy.
W kwietniu 2014, nakładem wytwórni Polskie Nagrania „Muza”, ukazały się wznowienia wszystkich studyjnych albumów Sośnickiej (z wyjątkiem Musicals), zawierający podstawowe nagrania, jak i w przypadku większości płyt, również nagrania dodatkowe. Całość została poddana cyfrowemu remasteringowi przez Jacka Gawłowskiego w JG Master Lab. Natomiast w październiku tego samego roku został wydany album dwu płytowy "Zaśpiewane. Niewydane & Musicals" zawierający musicale nagrane w wersji angielskiej, a także płytę z rarytasami. W ramach promocji Sośnicka pojawiła się w kilku programach śniadaniowych i radiowych.
W marcu 2015 potwierdziła pracę nad nowym albumem, pierwszym od 1998. Producentem płyty został Romuald Lipko. Teksty napisali m.in. Jacek Cygan, Artur Andrus, Bogdan Olewicz i Andrzej Mogielnicki. Pierwszy singel z płyty, "Tańcz, choćby płonął świat", został wydany 7 września, natomiast album o tej samej nazwie pojawił się na sklepowych półkach 18 września, plasując się na 5. miejscu na Ogólnopolskiej Liście Sprzedaży. Dzień po premierze piosenkarka pojawiła się w programie Pytanie na śniadanie, zapowiadając również koncerty. Drugim singlem promującym płytę została piosenka "Chodźmy stąd".
Wybrane piosenki[edytuj | edytuj kod]
- „A kto się kocha w tobie” (sł. Bogdan Olewicz, muz. Andrzej Korzyński)
- „Aleja gwiazd” (sł. Marek Dutkiewicz, muz. Romuald Lipko)
- „Bez ciebie jesień” (sł. Jacek Bukowski, muz. Mikołaj Hertel)
- „Będzie, co ma być” (sł. Andrzej Mogielnicki, muz. Romuald Lipko)
- „Brak mi kogoś” (sł. J. Korczakowski, muz. Adam Skorupka)
- „Chodźmy stąd” (sł. Paweł Mossakowski, muz. Łukasz Pilch)
- „Codziennie pomyśl o mnie chociaż raz” (sł. Zbigniew Stawecki, muz. Janusz Szczygieł)
- „Cygańska letnia noc” (sł. Jerzy Ficowski, muz. Stefan Rembowski)
- „Człowiek nie jest sam” (sł. Jacek Cygan, muz. Wojciech Trzciński)
- „Czy jest gdzieś taki ktoś” (sł. Bogdan Olewicz, muz. Zbigniew Górny)
- „Deszczowy wielbiciel” (sł. Jacek Cygan, muz. Seweryn Krajewski)
- „Dom, który mam” (sł. Jan Zalewski, muz. Marek Sewen)
- „Jeden świat” (sł. Jonasz Kofta, muz. Janusz Koman)
- „Wiem, że jesteś lwem” (sł. Jacek Cygan, muz. Marek Stefankiewicz)
- „Julia i ja” (sł. Bogdan Olewicz, muz. Marceli Trojan)
- „Kochać znaczy żyć” (sł. Jonasz Kofta, muz. Barbara Bajer)
- „Mam w ramionach świat” (sł. Janusz Kondratowicz, muz. Ryszard Poznakowski)
- „Nie było wtedy róż” (aut. F. Nowak, K. Settmeyer, Jadwiga Urbanowicz)
- „Nie czekaj mnie w Argentynie” (sł. Bogdan Olewicz, muz. Andrew Lloyd Webber; tytuł oryg. „Don’t Cry for Me Argentina”) z musicalu Evita
- „Nie ma drogi dalekiej” (sł. Leszek Bogdanowicz, muz. Zbigniew Stawecki)
- „Pamięć” (sł. pol. Jacek Cygan, sł. oryg. T.S. Eliot; muz. Andrew Lloyd Webber; tytuł oryg. „Memory”) z musicalu Koty
- „Pożegnanie z bajką” (sł. Krzysztof Gradowski, muz. Andrzej Korzyński)
- „Raz na jakiś czas” (sł. Bogdan Olewicz, muz. Barbara Bajer)
- „Realia” (sł. Jacek Cygan, muz. Krzesimir Dębski)
- „Sceny z życia artystek” (sł. Jacek Cygan, muz. Aleksander Maliszewski)
- „Serce pali się raz” (sł. Marek Dutkiewicz, muz. Romuald Lipko)
- „Taki dzień się zdarza raz” (sł. Jadwiga Urbanowicz, muz. Leszek Bogdanowicz, Barbara Bajer)
- „Tańcz, choćby płonął świat” (sł. Jacek Cygan, muz. Romuald Lipko)
- „Uczymy się żyć bez końca” (sł. Jacek Cygan, muz. Wojciech Trzciński)
- „W kolorze krwi” (sł. Marek Dutkiewicz, muz. Romuald Lipko)
- „Z tobą chcę oglądać świat” (sł. Jonasz Kofta, muz. Zbigniew Wodecki) – duet ze Zbigniewem Wodeckim
- „Ze mną bądź” (sł. M. Łebkowski, S. Werner, muz. Hubert Szymczyński)
- „Żegnaj, lato, na rok” (sł. Bogdan Olewicz, muz. Wojciech Trzciński)
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]
- 1971 – Zdzisława Sośnicka[5]
- 1974 – Zdzisława Sośnicka[6]
- 1976 – Moja muzyka (CD 2014)
- 1979 – Odcienie samotności (2 LP) (CD 2014)
- 1984 – Realia (CD 2009, 2014)
- 1987 – Aleja gwiazd (CD 2014)
- 1989 – Serce (CD 2014)
- 1989 – Musicale (CD 2014)
- 1990 – Musicals (LP) (CD 2014)
- 1997 – The Best of Zdzisława Sośnicka
- 1998 – Magia Serc (Reedycja 2006, 2014)
- 1999 – Złota kolekcja: Kochać znaczy żyć (Reedycja 2013)
- 2014 – Zaśpiewane – niewydane Musicals (2CD)
- 2015 – Tańcz, choćby płonął świat
- 2016 – Złota kolekcja: Serce pali się raz
Czwórki[edytuj | edytuj kod]
Single[edytuj | edytuj kod]
- 1972 – „Dom który mam” / „Codziennie pomyśl o mnie chociaż raz”
- 1972/74 – „Inne łzy” / „Tak niewiele mogę tobie dać”
- 1974 – „Nie ma drogi dalekiej” / „Taki dzień się zdarza raz”
- 1977 – „Na nas czas” / „Żyj sobie sam”
- 1977 – „Jeden świat” / „Kochać znaczy żyć” (Sopot '77)
- 1978 – „Pamiętam wczoraj”
- 1979 – „Raz na jakiś czas” / „W każdym moim śnie”
- 1979 – „Żegnaj lato na rok” / „Tak chciałabym twoją żoną być”
- 1979 – „A kto się kocha w Tobie” / „Nuda” / „Chcę być z tobą sam na sam” / „Czy to warto”
- 1980 – „Nie czekaj mnie w Argentynie”
- 1984 – „Uczymy się żyć bez końca” / „Realia”
- 1998 – „Będzie, co ma być”
- 1999 – „Dotknij mnie, przytul”
- 1999 – „Chwila”
- 2015 – „Tańcz, choćby płonął świat”
- 2015 – „Chodźmy stąd”
- 2015 – „Złote święta”
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kto jest kim w Polsce: informator biograficzny. Lubomir Mackiewicz (red.), Anna Żołna (red.). Warszawa: Wydawnictwo „Interpress”, 1993, s. 671. ISBN 83-223-2644-0.
- ↑ W bazie e-teatr.pl figuruje jako Zdzisława Sośnicka–Bajer, Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej podaje pseudonim artystki Barbara Bajer.
- ↑ Spotkanie twórców i artystów polskiej estrady. „Nowiny”. 146, s. 2, 2 lipca 1979.
- ↑ Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Zdzisława Sośnicka, s. 199
- ↑ Zdzisława Sośnicka – Zdzisława Sośnicka (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2016-08-30].
- ↑ Zdzisława Sośnicka – Zdzisława Sośnicka (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2016-08-30].
- ↑ Zdzisława Sośnicka – Dom, Który Mam (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2016-08-30].
- ↑ Zdzisława Sośnicka – Taki Dzień Się Zdarza Raz (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2016-08-30].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Zdzisława Sośnicka, s. 199, 200.
- Zdzisława Sośnicka w bazie filmpolski.pl
- Zdzisława Sośnicka w bazie Filmweb
- Zdzisława Sośnicka w bazie e-teatr.pl
- Oficjalna strona internetowa Zdzisławy Sośnickiej
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dyskografia Zdzisława Sośnicka w MusicBrainz (ang.)