R.E.M.

R.E.M.
	; R.E.M.
Rok założenia	1980
Rok rozwiązania	2011
Pochodzenie	Athens
Gatunek	college rock, rock alternatywny, folk rock
Wydawnictwo	Hib-Tone, I.R.S., New West, Warner Bros.
Powiązania	The B-52’s
	Skład
	Michael Stipe; Mike Mills; Peter Buck; Bill Rieflin
	Byli członkowie
	Bill Berry
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

R.E.M. – amerykański zespół muzyczny uformowany w 1980 w Athens w stanie Georgia.

Historia zespołu

Pochodzenie nazwy

Grupa powstała w Athens w 1980. R.E.M. (skrót od ang. rapid eye movement – jedna z faz snu) była grupą, której muzyka łączyła elementy punk rocka i rocka alternatywnego. Grupa złagodziła punkowe brzmienie, wprowadzając jangle popową grę gitar i charakterystyczny śpiew Michaela Stipe'a, który stał się wyróżnikiem grupy. Pozostawiono jednak spontaniczność i żywiołowość muzyki punkowej.

Początki

Przez pierwsze lata swej działalności grupa regularnie wydawała albumy i koncertowała. Z czasem jej brzmienie nabrało odcieni melancholijnych - aranżacjom utworów wprowadzono sekcję smyczków, a teksty grupy wyrażały niepokój. W połowie lat osiemdziesiątych R.E.M. stała się jedną z najpopularniejszych grup stylu college rock, a wkrótce potem weszła do czołówki amerykańskiego rocka głównego nurtu.

Lata 90.

W latach dziewięćdziesiątych R.E.M. zmienił styl grania na bardziej rockowy, czego przykładem były kolejne dwie płyty z lat 1994 i 1996 – Monster i New Adventures in Hi-Fi. Do największych przebojów należały wówczas: „Losing My Religion”, „Shiny Happy People” (piosenka nagrana z Kate Pierson z The B-52’s), „Everybody Hurts”, „Drive”. Jedna z płyt grupy, Automatic for the People, została sklasyfikowana na 247 miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone. W roku 1997 grupę opuścił perkusista Bill Berry. W roku 1998 ukazała się płyta Up, był to pierwszy album nagrany przez R.E.M. jako trio. Kolejna płyta, która ukazała się w tym samym składzie, to album Reveal z 2001 roku.

Jubileusz

W roku 2003 została wydana jubileuszowa kompilacja największych przebojów R.E.M. z okresu 1988–2003 pt: In Time: The Best of R.E.M. 1988–2003. Wydanie płyty poprzedziła trasa koncertowa, w czasie której 10 lipca R.E.M. zagrał koncert w Polsce na warszawskim Torwarze. W roku 2004 zespół wydał album Around the Sun, na którym znalazła się piosenka „Leaving New York”. Wydanie płyty wiązało się z promującą trasą koncertową po całym świecie, która zakończyła się 10 lipca 2005 roku na Millennium Stadium w Cardiff (Wielka Brytania). W 2007 zespół został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame^[1].

Zakończenie działalności

21 września 2011 grupa ogłosiła decyzję o zakończeniu działalności po 31 latach istnienia^[2]. Jako pożegnanie z fanami na koniec roku 2011 wydany został album kompilacyjny podsumowujący całą działalność zespołu Part Lies, Part Heart, Part Truth, Part Garbage 1982–2011^[3], a także zestaw piosenek nagranych w studiu już po zakończeniu prac nad albumem Collapse into Now^[4].

Muzycy

Ostatni skład zespołu

Michael Stipe – śpiew
Mike Mills – gitara basowa, śpiew, chórki
Peter Buck – gitara, mandolina
Bill Rieflin – perkusja (od roku 2004)

Byli członkowie

Bill Berry – perkusja (odszedł w 1997)

Dyskografia

Wideografia

1987: Succumbs
1990: Tourfilm
1991: Pop Screen
1991: This Film Is On
1995: Parallel
1996: Road Movie
2003: In View: The Best Of R.E.M. 1988–2003
2004: Perfect Square
2006: When the Light Is Mine: The Best of the I.R.S. Years 1982–1987
2007: R.E.M. Live (CD+DVD)

Przypisy

↑ R.E.M.: inducted in 2007. The Rock and Roll Hall of Fame and Museum, Inc.. [dostęp 2016-07-01]. (ang.).
↑ R.E.M. CALL IT A DAY (UPDATED WITH BAND MEMBERS' COMMENTS). remhq.com. [dostęp 2011-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-22)]. (ang.).
↑ ChadCh. Grischow ChadCh., R.E.M.: Part Lies, Part Heart, Part Truth, Part Garbage: 1982 - 2011 Review [online], IGN, 18 listopada 2011 [dostęp 2023-07-31] (ang.).
↑ R.E.M. plan career-spanning compilation '1982–2011,' post-break-up. hitfix.com. [dostęp 2011-09-23]. (ang.).

Linki zewnętrzne

R.E.M.HQ – oficjalna strona internetowa zespołu (ang.)

[1] R.E.M.: inducted in 2007. The Rock and Roll Hall of Fame and Museum, Inc.. [dostęp 2016-07-01]. (ang.).

[2] R.E.M. CALL IT A DAY (UPDATED WITH BAND MEMBERS' COMMENTS). remhq.com. [dostęp 2011-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-22)]. (ang.).

[3] ChadCh. Grischow ChadCh., R.E.M.: Part Lies, Part Heart, Part Truth, Part Garbage: 1982 - 2011 Review [online], IGN, 18 listopada 2011 [dostęp 2023-07-31] (ang.).

[4] R.E.M. plan career-spanning compilation '1982–2011,' post-break-up. hitfix.com. [dostęp 2011-09-23]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

Albumy studyjne	Murmur Reckoning Fables of the Reconstruction Lifes Rich Pageant Document Green Out of Time Automatic for the People Monster New Adventures in Hi-Fi Up Reveal Around the Sun Accelerate Collapse into Now
Kompilacje	Dead Letter Office Eponymous The Best of R.E.M. The Automatic Box Singles Collected In the Attic In Time iTunes Originals And I Feel Fine
EP	Chronic Town Not Bad for No Tour Vancouver Rehearsal Tapes Live from London Reckoning Songs from The Olympia
Inne	Man on the Moon r.e.m.IX R.E.M. Live Live at The Olympia
Single	"Radio Free Europe" "Talk About the Passion" "So. Central Rain (I’m Sorry)" "(Don’t Go Back To) Rockville" "Cant Get There from Here" "Driver 8" "Wendell Gee" "Fall on Me" "Superman" "The One I Love" "It’s the End of the World as We Know It (And I Feel Fine)" "Finest Worksong" "Orange Crush" "Stand" "Pop Song 89" "Get Up" "Losing My Religion" "Shiny Happy People" "Near Wild Heaven" "Radio Song" "Drive" "Man on the Moon" "The Sidewinder Sleeps Tonite" "Everybody Hurts" "Nightswimming" "Find the River" "What’s the Frequency, Kenneth?" "Bang and Blame" "Strange Currencies" "Crush with Eyeliner" "Tongue" "E-Bow the Letter" "Bittersweet Me" "Electrolite" "How the West Was Won and Where It Got Us" "Daysleeper" "Lotus" "At My Most Beautiful" "Suspicion" "The Great Beyond" "Imitation of Life" "All the Way to Reno (You’re Gonna Be a Star)" "I’ll Take the Rain" "Bad Day" "Animal" "Leaving New York" "Aftermath" "Electron Blue" "Wanderlust" "#9 Dream" "Supernatural Superserious" "Hollow Man" "Man-Sized Wreath" "Until the Day Is Done" "Mine Smell Like Honey" "Überlin" "Oh My Heart"

Video roku (1981−1982)	Elephant Parts – Michael Nesmith (1981) Olivia Physical – Olivia Newton-John (1982)
1983–1986	„Girls on Film” / „Hungry Like the Wolf” – Duran Duran (1983) „Jazzin' for Blue Jean” – David Bowie (1984) „We Are the World” – USA for Africa (1985) „Brothers in Arms” – Dire Straits (1986)
Najlepszy pomysł na teledysk (1987−1988)	„Land of Confusion” – Genesis (1987) „Fat” – Weird Al Yankovic (1988)
1989–2009	„Leave Me Alone” – Michael Jackson (1989) „Opposites Attract” – Paula Abdul (1990) „Losing My Religion” – R.E.M. (1991) „Digging in the Dirt” – Peter Gabriel (1992) „Steam” – Peter Gabriel (1993) „Love Is Strong” – The Rolling Stones (1994) „Scream” – Michael Jackson i Janet Jackson (1995) „Free as a Bird” – The Beatles (1996) „Got 'til It's Gone” – Janet Jackson (1997) „Ray of Light” – Madonna (1998) „Freak on a Leash” – Korn (1999) „Learn to Fly” – Foo Fighters (2000) „Weapon of Choice” – Fatboy Slim z udziałem Bootsy Collinsa (2001) „Without Me” - Eminem (2002) „Hurt” – Johnny Cash (2003) „Vertigo” – U2 (2004) „Lose Control” – Missy Elliott z udziałem Ciary i Fatmana Scoopa (2005) „Here It Goes Again” – OK Go (2006) „God’s Gonna Cut You Down” – Johnny Cash (2007) „Pork and Beans” – Weezer (2008) „Boom Boom Pow” – Black Eyed Peas (2009)
od 2010	„Bad Romance” – Lady Gaga (2010) „Rolling in the Deep” – Adele (2011) „We Found Love” – Rihanna z udziałem Calvina Harrisa (2012) „Suit & Tie” – Justin Timberlake z udziałem Jayem-Z (2013) „Happy” – Pharrell Williams (2014) „Bad Blood” – Taylor Swift z udziałem Kendricka Lamara (2015) „Formation (singel)” – Beyoncé (2016) „Humble” – Kendrick Lamar (2017) „This Is America” – Childish Gambino (2018) „Old Town Road” – Lil Nas X z udziałem Billy Raya Cyrusa (2019) „Brown Skin Girl” – Beyoncé, Blue Ivy i Wizkid (2020) „Freedom” – Jon Batiste (2021) All Too Well: The Short Film – Taylor Swift (2022) „I’m Only Sleeping” – The Beatles (2023)