Â̤

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Â̤
Ilustracja
Informacje podstawowe
Majuskuła

Â̤

Minuskuła

â̤

Podstawowy alfabet

puxian

Pochodzenie
Oparty na grafemie

A

Znak diakrytyczny

diereza, akcent przeciągły

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Â̤, â̤ – litera rozszerzonego alfabetu łacińskiego, powstała poprzez połączenie litery A z dierezą i akcentem przeciągłym. Wykorzystywana jest w zapisie języka puxian alfabetem łacińskim[1]. Używana jest do oznaczenia dźwięku [e˧˥˧], tj. samogłoski półprzymkniętej przedniej niezaokrąglonej wymawianej z tonem wzrastającym z poziomu średniego na wysoki, a następnie opadającym z powrotem na poziom średni.

Kodowanie[edytuj | edytuj kod]

Forma Wygląd Części składowe Kodowanie
majuskuła Â̤ U+0041
A
U+0324
◌̤
U+0302
◌̂
U+0041
U+0324
U+0302
minuskuła â̤ U+0061
a
U+0324
◌̤
U+0302
◌̂
U+0061
U+0324
U+0302

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Puxian language and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-07].