135 Dywizja Strzelecka (ZSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
135 Dywizja Strzelecka
135-я стрелковая дивизия
Historia
Państwo

 ZSRR

Działania zbrojne
II wojna światowa
agresja ZSRR na Polskę
front wschodni:
Organizacja
Formacja

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

115 Korpus Strzelecki

135 Dywizja Strzelecka (ros. 135-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny (dywizja) Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.

Walki[edytuj | edytuj kod]

W 1945 roku razem z 92 Dywizją Strzelecką, 245 Dywizją Strzelecką i 286 Dywizją Strzelecką wchodziła w skład 115 Korpusu Strzeleckiego[2]. W czasie walk na ziemiach polskich 135 DS dowodził gen. mjr Filip Romaszyn. Dywizja uczestniczyła w ofensywie Armii Czerwonej rozpoczętej 12 stycznia 1945 roku, biorąc udział m.in. w przełamaniu niemieckich fortyfikacji Stellung a2[3].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

  • 396 pułk strzelecki
  • 497 pułk strzelecki
  • 791 pułk strzelecki
  • 276 pułk artylerii[4]

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

  • kombrig Fiodor Smiechotworow (był w 1939)[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rafał Podsiadło: Niemieckie fortyfikacje Stellung a2 i ich przełamanie w styczniu 1945 r. Na linii Raby, Szreniawy i Pilicy. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-7339-136-9.
  • Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
  • 135 Dywizja Strzelecka