7 Dywizja Strzelecka (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
grudzień 1941 |
| Rozformowanie |
9 maja 1945 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Dowódcy | |
| Ostatni |
Karl Allikas |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa agresja ZSRR na Polskę | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość |
8 Korpus Strzelecki |
| Odznaczenia | |
| |
7 Estońska Tallińska Dywizja Strzelecka odznaczona Orderem Czerwonego Sztandaru (est. 7. Eesti Laskurdiviis, ros. 7-я стрелковая Эстонская Таллинская Краснознамённая дивизия) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej, składający się głównie z Estończyków.
Skład[edytuj | edytuj kod]
- 27 pułk strzelecki
- 300 pułk strzelecki
- 354 pułk strzelecki
- 23 pułk artylerii
- 405 samodzielny batalion czołgów[1]
- 283 samodzielny dywizjon przeciwpancerny
- 482 samodzielna kompania zwiadu
- 36 batalion saperski
- 118 batalion łączności
- 86 batalion medyczno-sanitarny
- 70 samodzielna kompania przeciwchemiczna
- 39 kompania transportowa
- 326 piekarnia polowa
- 996 Szpital Weterynaryjny
- 806 poczta polowa
- 1610 biuro terenowe Banku Państwowego
Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]
- płk Siergiej Bierzin (był w 1939)[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zarzycki 2014 ↓, s. 306.
- ↑ Zarzycki 2014 ↓, s. 305.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
- 7-Я СТРЕЛКОВАЯ ДИВИЗИЯ 2-ГО ФОРМИРОВАНИЯ. Дивизии РККА в годы Великой Отечественной войны. [dostęp 2018-08-10]. (ros.).
Dywizje strzeleckie Armii Czerwonej w II wojnie światowej
