4 Gwardyjska Dywizja Strzelecka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
4 Gwardyjska Dywizja Strzelecka
4-я гвардейская стрелковая дивизия
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

18 września 1941

Rozformowanie

1946

Nazwa wyróżniająca

Apostołowsko-Wiedeńska

Tradycje
Rodowód

161 Dywizja Strzelecka

Dowódcy
Pierwszy

Piotr Moskwitin(inne języki)

Ostatni

Kuźma Parfionow(inne języki)

Działania zbrojne
II wojna światowa (front wschodni)
Organizacja
Formacja

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

piechota

Odznaczenia

4 Gwardyjska Dywizja Strzelecka (ros. 4-я гвардейская стрелковая дивизия) – związek taktyczny (dywizja) Armii Czerwonej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Decyzją Ludowego Komisarza Obrony №308, 161 Dywizja Strzelecka, za zasługi w działaniach obronnych po ataku Niemiec na ZSRR, otrzymała miano gwardyjskiej, jako 4 Gwardyjska Dywizja Strzelecka[1].

We wrześniu 1941 w składzie 54 Armii, następnie przeniesiona do 4. Armii i skierowana na Tichwin[2]. Tam walczyła przeciw 61 DP Wermachtu.

W styczniu 1942 weszła w skład Frontu Wołchowskiego, atakowana przez niemiecką 1 DP. W sierpniu tegoż roku wycofana na tył po czym przerzucona pod Stalingrad. W grudniu w 5. Armii Uderzeniowej[3], wykonując manewr okrążający przeciw niemieckiej 19 DPanc.

Po przejściu do kontrofensywy w 1943 4GwDS skierowała się na Szachty, 19 stycznia zajmując pozycję na brzegu rzeki Doniec, a w lutym – rzeki Mius. We wrześniu 1943 wyzwoliła Jenakijewe, Jasynowatą i Krasnogorowkę.

W 1944 sforsowała Ingulec i Boh przechodząc w składzie 3 Frontu Ukraińskiego przez Rumunię.

W ostatnich miesiącach wojny walczyła na Węgrzech przeciwko 1 DPanc SS. Wojnę zakończyła w Tulln an der Donau, rozwiązana w 1946.

Dowódcy[edytuj | edytuj kod]

 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • 4-я гвардейская стрелковая дивизия. Справочник на сайте клуба «Память» Воронежского госуниверситета. (ros.).
  • 4-я гвардейская стрелковая дивизия. [dostęp 2019-04-11]. (ros.).
  • Н. З. Кадыров: От Минска до Вены. Боевой путь 4-й гвардейской Апостоловско-Венской Краснознамённой стрелковой дивизии. Воениздат, 1985.
  • Robert Poirier, Albert Conner: Red Army order of battle in the Great Patriotic War. 1985. (ang.).