13 Dywizja Strzelecka (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
I – 7 sierpnia 1918, II – 1922, III – 4 lipca 1941 |
| Rozformowanie |
I – 15 marca 1920, II – 19 września 1941 |
| Nazwa wyróżniająca |
Dagestańska |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa agresja ZSRR na Polskę front wschodni | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
13 Dywizja Strzelców (ros. 13-я стрелковая дивизия) – dywizja piechoty Armii Czerwonej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Dywizja była formowana dwukrotnie:
- w 1922 roku, jako 13 Dagestańska Dywizja Strzelecka (rozformowana 19 września 1941 roku),
- 4 lipca 1941 roku, jako 13 Dąbrowska Dywizja Strzelecka ros. 13-я Домбровская стрелковая дивизия
13 Dagestańska Dywizja Strzelecka sformowana w Zachodnim Specjalnym Okręgu Wojskowym wzięła udział w agresji na Polskę. W latach 1938-1941 dywizją dowodził gen. mjr Andriej Naumow. W 1942 i 1943 roku w składzie 62 Armii walczącej w obronie Stalingradu. Wsławiła się walkami o Kurhan Mamaja. W 1945 roku razem z 80 Dywizją Strzelecką i 314 Dywizją Strzelecką wchodziła w skład 73 Korpusu Strzeleckiego[1]. W czasie walk na ziemiach polskich 13 DS dowodził gen. mjr Siergiej Aleksandrow. Dywizja uczestniczyła m.in. w ofensywie Armii Czerwonej rozpoczętej 12 stycznia 1945 roku, biorąc udział w przełamaniu niemieckich fortyfikacji Stellung a2[2].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- 119 pułk strzelecki
- 172 pułk strzelecki
- 296 pułk strzelecki
- 48 pułk artylerii
- 58 pułk artylerii haubic
- 387 samodzielny batalion czołgów[3]
- oraz dywizjon przeciwpancerny, dywizjon artylerii przeciwlotniczej, batalion rozpoznawczy, batalion saperów i inne służby.
Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]
- kombrig Andriej Naumow (był w 1939)[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Podsiadło 2014 ↓, s. 339.
- ↑ Podsiadło 2014 ↓, s. 338,339.
- ↑ a b Zarzycki 2014 ↓, s. 286.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rafał Podsiadło: Niemieckie fortyfikacje Stellung a2 i ich przełamanie w styczniu 1945 r. Na linii Raby, Szreniawy i Pilicy. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-7339-136-9.
- Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
- RKKA – 13-я Домбровская стрелковая дивизия. [dostęp 2010-11-21]. (ros.).
