350 Dywizja Strzelecka (ZSRR)

350 Dywizja Strzelecka
350-я стрелковая дивизия
	Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	1 września 1941
Rozformowanie	11 maja 1945
Nazwa wyróżniająca	Żytomiersko-Sandomierska
	Dowódcy
Pierwszy	płk Piotr Awdiejenko
Ostatni	gen. mjr Grigorij Wiechin
	Działania zbrojne
	II wojna światowa bitwa pod Moskwą; bitwa o Dniepr; operacja lwowsko-sandomierska; operacja dolnośląska; operacja praska;
	Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	Armia Czerwona
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	27 Korpus Strzelecki
Skład	trzy pułki piechoty,; pułk artylerii
	Odznaczenia

350 Dywizja Strzelecka (ros. 350-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny (dywizja piechoty) Armii Czerwonej.

Sformowana w czasie II wojny światowej, w 1941, w Atkarsku^[1]. Broniła Moskwy przed niemieckim najeźdźcą, szła przez Ukrainę (Żytomierz, Krzemieniec) i Polskę (Sandomierz). W składzie 27 Korpusu Strzeleckiego brała udział w operacji berlińskiej^[2]. Wojnę zakończyła w Pradze. 1180 Pułkiem Piechoty należącyn do 350 DP dowodził do 27 stycznia 1945 płk Wasyl Skopenko (poległ pod Ścinawą za Wrocławiem)^[3].

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

płk Piotr Awdiejenko (01.09.1941 - 20.03.1942)
gen. mjr Michaił Głuchow (21.03.1942 - 02.04.1942)
płk Aleksandr Griczenko (03.04.1942 - 06.03.1943)
płk Grigorij Zwieriew (07.03.1943 - 12.04.1943)
gen. mjr Aleksandr Griczenko (13.04.1943 - 19.08.1943)
płk Aleksiej Korucewicz (20.08.1943 - 03.09.1943)
gen. mjr Grigorij Wiechin (04.09.1943 - 11.05.1945)^[4]

Karl Bahm: Berlin 1945. Warszawa: 2015. ISBN 978-83-11-13571-0.
Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.