389 Dywizja Strzelecka (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
15 sierpnia 1941 |
| Rozformowanie |
6 lipca 1945 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | |
| Ostatni | |
| Działania zbrojne | |
| Front wschodni (II wojna światowa) | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Skład |
545 ps, 1277 ps, 1279 ps, 950 pa |
| Odznaczenia | |
 
| |
389 Dywizja Strzelecka (ros. 389-я стрелковая дивизия) – dywizja piechoty radzieckiej Armii Czerwonej.
Formowanie i walki[edytuj | edytuj kod]
389 Dywizja Strzelecka (389 DS) została sformowana w 1941 roku. Od marca 1942 rozlokowana pod Krasnodarem. Uczestniczyła następnie w bitwie o Kaukaz, walcząc o Biesłan (XI 1942), Ardon (XII 1942), Armawir (I 1943), Sławiańsk nad Kubaniem (III 1943)[1].
5 września 1942 dowodzący 389 DS płk Siergiej Buniaczenko został skazany na karę śmierci za przedwczesne wydanie rozkazu zniszczenia linii kolejowej, co uniemożliwiło wejście do walki pociągowi pancernemu, jednakże został ułaskawiony[2].
Od grudnia 1943 znajdowała się w składzie I Frontu Ukraińskiego. 5 stycznia 1943 wyzwoliła Berdyczów. Dalej uczestniczyła w składzie działaniach na terenie Polski. W dniu 30 lipca 1944 razem z 58 Dywizją Piechoty zdobyła Annopol, natomiast próba uchwycenia przyczółku na Wiśle nie powiodła się z powodu kontrataków armii niemieckiej[3]. w styczniu 1945 roku wyzwoliła Kielce, a w lutym–marcu wraz z 329 Dywizją Piechoty zdobywała Głogów. Wojnę zakończyła w Czechach[1].
W 389 DS służyli m.in. mł. sierż. Jereżepbaj Mołdabajew († 07.08.1944, Bohater Związku Radzieckiego) i st. lejt. Temik Awtandylan († 10.02.1945, Bohater Związku Radzieckiego).
Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]
Dywizją dowodzili[4]:
- płk Siergiej Buniaczenko (30.03.1942 – 04.09.1942) – później dostał się do niewoli i kolaborował z Niemcami[2],
- gen. mjr Leonid Kołobow[3] (05.09.1942 – 11.05.1945) – Bohater Związku Radzieckiego[1].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- 545 Pułk Strzelecki
- 1277 Pułk Strzelecki
- 1279 Pułk Strzelecki
- 950 Pułk Artylerii[5]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Pamiatʹ naroda ↓.
- ↑ a b Joachim Hoffmann: Rosyjscy sojusznicy Hitlera. Własow i jego armia. Warszawa: 2008, s. 58. ISBN 978-83-11-11145-5.
- ↑ a b Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 14.
- ↑ 389-я стрелковая дивизия. «Память» при Воронежском государственном университете. (ros.).
- ↑ 389-я стрелковая дивизия [online], ru/stati/20952-389-ya-strelkovaya-diviziya.html [dostęp 2024-04-22] (ros.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
- 389 стрелковая дивизия (389 сд) [online], Память народа (ros.).
- S. I. Jemieljanow: По зову Родины. Очерки боевого пути 389 Бердичевско-Келецкой орденов Боевого Красного Знамени, Александра Суворова 2 ст., Богдана Хмельницкого 2 ст., стрелковой дивизии в годы Великой Отечественной войны 1941—1945 гг. Sterlitamak: 1993.
