141 Dywizja Strzelecka (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa agresja ZSRR na Polskę front wschodni | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
37 Korpus Strzelecki (1939) |
141 Dywizja Strzelecka (ros. 141-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej.
Dywizja wzięła udział w kampanii wrześniowej w składzie 37 Korpusu Strzeleckiego[1].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- W 1939[2]
- 687 pułk strzelecki
- 745 pułk strzelecki
- 796 pułk strzelecki
- 348 pułk artylerii lekkiej
- 253 pułk artylerii haubic
- 469 samodzielny batalion czołgów
- 190 dywizjon przeciwpancerny
- 332 dywizjon artylerii przeciwlotniczej
- 138 batalion rozpoznawczy
- 207 batalion saperów
- 201 batalion łączności
- 146 batalion medyczno-sanitarny
- kompania przeciwchemiczna
- 153 batalion transportowy
- piekarnia polowa
- szpital weterynaryjny
- stacja poczty polowej
Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]
- płk Jakow Tonkonogow (był w 1939)[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zarzycki 2014 ↓, s. 336.
- ↑ a b Zarzycki 2014 ↓, s. 338.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
Dywizje strzeleckie Armii Czerwonej w II wojnie światowej
