33 Gwardyjska Dywizja Strzelecka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
33 Gwardyjska Dywizja Strzelecka
33-я гвардейская стрелковая дивизия
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

18 maja 1942

Rozformowanie

1946

Nazwa wyróżniająca

Sewastopolska

Dowódcy
Pierwszy

Fiodor Afanasjew(inne języki)

Działania zbrojne
Front wschodni (II wojna światowa)
Organizacja
Numer

в/ч пп 19605

Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

47 Armia
62 Armia
2 Gwardyjska Armia
39 Armia
43 Armia

Odznaczenia

33 Gwardyjska Dywizja Strzelecka (ros. 33-я гвардейская стрелковая дивизия) – związek taktyczny (dywizja) Armii Czerwonej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

33 GwDS została utworzona w maju 1942 roku z żołnierzy oddziałów powietrznodesantowych z Półwyspu Tamańskiego i Ust´-Łabinska, choć zazwyczaj dywizje gwardyjskie powstawały z wyróżnienia i wzmocnienia zasłużonych na froncie „zwykłych” dywizji. Służyło w niej dużo komunistów i konsomolców[1].

Do końca maja 1942 dywizja była gotowa do walki i 29 maja została włączona w skład 47 Armii i Frontu Północno-Kaukaskiego[2], jednak już kilka dni później przeniesiona do odwodów Frontu Stalingradzkiego[3].

W lipcu 1942, 33 GwDS zajęła pozycje obronne na brzegu Donu. Następnie brała udział w bitwie stalingradzkiej, wchodząc w skład 62 Armii. 10 sierpnia została oskrzydlona przez niemieckie czołgi i pomimo męstwa żołnierzy musiała ustąpić w kierunku Wołgi.

Uzupełniona rekrutami i ochotnikami z obwodu tambowskiego, od grudnia 1942 w składzie 2 Gwardyjskiej Armii, ponownie walczyła w bitwie stalingradzkiej, a następnie w kontrataku kierując się na Rostów nad Donem.

W 1944 wzięła udział w ofensywie na Krym, zyskując honorowy tytuł dywizji sewastopolskiej[4].

W ostatnich miesiącach wojny przerzucona w kierunku Bałtyku, gdzie, w składzie 43. Armii, była główną radziecką jednostką w zdobyciu Königsberga.

Po Zwycięstwie wycofana do Rżewa. Wobec demobilizacji w 1946 zredukowana do brygady i rozwiązana w 1947.

Dowódcy[edytuj | edytuj kod]

 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Czujkow 1963 ↓, s. 282.
  2. Директива Ставки ВГК № 170422 от 29 мая 1942
  3. Директива Ставки ВГК № 170430 от 2 июня 1942
  4. Приказы Верховного Главнокомандующего о присвоении воинским частям почётных наименований [online], mil.ru (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]