121 Dywizja Strzelecka (ZSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
121 Dywizja Strzelecka
121-я стрелковая дивизия
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

11 września 1939

Rozformowanie

27 lipca 1945

Nazwa wyróżniająca

Rylsko-Kijowska

Działania zbrojne
II wojna światowa
agresja ZSRR na Polskę
front wschodni:
Organizacja
Dyslokacja

Bobrujsk

Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

piechota

Skład

383 Pułk Strzelców,
574 Pułk Strzelców,
700 Pułk Strzelców,
297 Pułk Artylerii

Odznaczenia

121 Dywizja Strzelecka (ros. 121-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny (dywizja) Armii Czerwonej.

Sformowana w 1939, stacjonowała w Bobrujsku. Po ataku Niemiec na ZSRR, 121 DS walczyła w obronie Smoleńska, następnie pod Charkowem i Kurskiem. Wyzwalała Rylsk, Kijów, Lwów, Gorlice, Nowy Sącz. Wojnę zakończyła w Czechach.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 1939[1]
  • dowództwo i sztab
  • 383 pułk strzelecki
  • 564 pułk strzelecki
  • 705 pułk strzelecki
  • 297 pułk artylerii
  • 420 pułk artylerii haubic
  • 416 samodzielny batalion czołgów

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

  • płk Aleksandr Mawriczew (był w 1939)[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Zarzycki 2014 ↓, s. 291.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • 121-я стрелковая дивизия. Справочник на сайте клуба «Память» Воронежского госуниверситета. [dostęp 2018-10-30]. (ros.).
  • Robert Poirier, Albert Conner: Red Army order of battle in the Great Patriotic War. 1985. (ang.).
  • Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.