Aleksander Gąssowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Lowdown (dyskusja | edycje) o 23:23, 2 mar 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Aleksander Gąssowski
Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1910
Petersburg, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

22 maja 1980
Warszawa

Zawód

aktor, reżyser

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Aleksander Gąssowski (ur. 7 czerwca 1910 w Petersburgu, zm. 22 maja 1980 w Warszawie) – polski aktor, teatralny, filmowy i telewizyjny, reżyser teatralny, dyrektor teatrów.

Życiorys

Urodził się 7 czerwca 1910 w Petersburgu, ówcześnie na terenie Imperium Rosyjskiego. Karierę artystyczną rozpoczął w 1930 w warszawskim Teatrze dla Dzieci „Jaskółka”. W 1932 zdał aktorski egzamin eksternistyczny przy ZASP. Przed II wojną światową pracował w Polskim Radiu (1932–1939).

W 1945 występował na scenie Starego Teatru w Krakowie. Przez ponad 20 lat był dyrektorem różnych teatrów: Teatru Dramatycznego Województwa Gdańskiego w Sopocie (1945/1946), Teatru Aktorów Województwa Gdańskiego w Gdyni (1947), Teatru im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim (1947/1948), Teatru Miejskiego w Bydgoszczy (1948/1949), Teatru Polskiego w Bielsku-Białej (1949–1953), Teatru Polskiego w Poznaniu (1953–1956). W latach 1956–1959 grał i reżyserował w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie. W latach 1959–1966 był dyrektorem Teatru Popularnego, później przemianowanego na Teatr Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu.

Był członkiem PZPR[1].

W prowadzonych przez siebie zespołach również występował jako aktor i reżyserował. W latach 1967–1972 występował na deskach Teatru Polskiego w Warszawie. W 1972 przeszedł na emeryturę, ale nadal występował gościnnie.

Występował również w Teatrze Telewizji, m.in. w spektaklach: Notes Zdzisława Skowrońskiego w reż. Jerzego Antczaka (1968), Kollokacja Józefa Korzeniowskiego w reż. Maryny Broniewskiej (1969) i Epilog norymberski Jerzego Antczaka (1969) oraz w przedstawieniu Tristan 1946 według Marii Kuncewiczowej w reż. Janusza Majewskiego jako Stevens (1971) i Fantazy Juliusza Słowackiego w reż. Gustawa Holoubka jako Kajetan (1971), a także w epizodach w Profesorze Skutarewskim Leonida Leonowa w reż. Konstantego Ciciszwili (1971) i Sprawie Evy Evard według Andrzeja Struga w reż. Andrzeja Zakrzewskiego (1972).

Na ekranie zadebiutował w 1931 w filmie Dziesięciu z Pawiaka w reż. Ryszarda Ordyńskiego.

Filmografia (wybór)

Odznaczenia i nagrody

Przypisy

  1. ↑ Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 233. ISBN 83-223-2073-6.
  2. ↑ M.P. z 1951 r. nr 74, poz. 990.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aleksander_Gąssowski&oldid=52641213”