Alfuzosyna

Alfuzosyna
	Enancjomer R
	; Enancjomer S
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	mieszanina racemiczna: (RS)-N-(3-((4-amino-6,7-dimetyloksychinazolin-2-ylo)(metylo)amino)propylo)tetrahydrofurano-2-karboksyamid
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C20H29N5O4
Masa molowa	403,48 g/mol
Wygląd	biały, krystaliczny proszek
	Identyfikacja
Numer CAS	81403-80-7; 81403-68-1 (chlorowodorek)
PubChem	2092
DrugBank	DB00346
SMILES
	O=C(NCCC(C)N(C)c2nc1cc(OC)c(OC)cc1c(N)n2)C3CCCO3
InChI
	InChI=1S/C19H27N5O4/c1-24(8-5-7-21-18(25)14-6-4-9-28-14)19-22-13-11-16(27-3)15(26-2)10-12(13)17(20)23-19/h10-11,14H,4-9H2,1-3H3,(H,21,25)(H2,20,22,23)
	InChIKey
	WNMJYKCGWZFFKR-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Rozpuszczalność w wodzie
	92 mg/l
Temperatura topnienia	240 °C
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2021-10-27]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	chlorowodorek alfuzosyny
	Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana; jako niebezpieczna według kryteriów GHS.
	NFPA 704
Na podstawie; podanego źródła; chlorowodorek alfuzosyny	0 1 0
Dawka śmiertelna	LD50 146 mg/kg (szczur, dożylnie)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	G04CA01
Farmakokinetyka
Biodostępność	64%
Metabolizm	wątrobowy
Wydalanie	z żółcią
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	doustnie
	Multimedia w Wikimedia Commons

Alfuzosyna (łac. alfuzosinum) – organiczny związek chemiczny, pochodna chinazoliny, stosowana w leczeniu łagodnego przerostu gruczołu krokowego. Jest związkiem chiralnym, produkt farmaceutyczny jest mieszaniną racemiczną obu enancjomerów^[4].

Mechanizm działania[edytuj | edytuj kod]

Selektywny antagonista obwodowych postsynaptycznych receptorów adrenergicznych α₁, które umiejscowione są w gruczole krokowym, podstawie pęcherza moczowego oraz w części sterczowej cewki moczowej.

Hamowanie receptorów α₁ zmniejsza przeszkodę podpęcherzykową poprzez bezpośrednie rozkurczające działanie na mięśnie gładkie gruczołu krokowego. Alfuzosyna obniża ciśnienie wewnątrzcewkowe, zmniejszając tym samym opór przepływu moczu podczas jego oddawania.

Alfuzosyna jest wysoce uroselektywna – jej działanie na mięśniówkę gładką naczyń krwionośnych jest kilka razy mniejsze niż to wywierane na mięśnie cewki moczowej. Tym samym, w dawkach leczniczych, alfuzosyna nie wpływa na ciśnienie krwi.

Lek zmniejsza nieprzyjemne objawy ze strony układu moczowego, m.in. tzw. wrażenie pełnego pęcherza. Stwierdzono, że alfuzosyna:

wyraźnie zwiększa ilość oddawanego moczu podczas jednej mikcji, średnio nawet o 30%,
zmniejsza napięcie wypieracza i podnosi objętość moczu, która wywołuje potrzebę mikcji,
zmniejsza wyraźnie objętość płynu pozostającego w pęcherzu moczowym po mikcji.

Właściwości farmakokinetyczne[edytuj | edytuj kod]

Lek wchłania się dość szybko z przewodu pokarmowego, osiągając maksymalne stężenie w osoczu średnio po ok. 1,5 godziny od momentu zażycia. Pokarm nie wpływa na biodostępność alfuzosyny. Lek wchłania się znacznie szybciej i osiąga we krwi wyższe stężenie u osób po 75. roku życia. Okres półtrwania wynosi średnio 4,8 godziny i nie wydłuża się znacząco w przypadku pacjentów z niewydolnością nerek. Lek metabolizowany jest w wątropie przy udziale izoenzymu CYP3A4 i wydalany, głównie w postaci nieczynnych metabolitów, z kałem. Około 11% niezmetabolizowanego leku wydalana jest drogą nerkową.

Wskazania[edytuj | edytuj kod]

Leczenie objawów przerostu gruczołu krokowego, głównie związanych z utrudnionym oddawaniem moczu, głównie w sytuacji, gdy leczenie operacyjne zostało odroczone.

Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]

nadwrażliwość na alfuzosynę, olej rycynowy lub jakikolwiek inny składnik preparatu,
nadwrażliwość na inne leki z grupy antagonistów receptora a1-adrenergicznego,
niedociśnienie ortostatyczne,
pacjenci leczeni innymi lekami blokującymi receptory a1-adrenergiczne,
ciężka niewydolność wątroby,

Specjalne środki ostrożności[edytuj | edytuj kod]

U niewielkiej liczby pacjentów leki blokujące receptory α₁-adrenergiczne, zażywane obecnie lub w przeszłości, mogą wywołać podczas operacji zaćmy śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (IFIS, ang. intraoperative floppy iris syndrome). Ryzyko pojawienia się tej komplikacji jest bardzo niewielkie, niemniej jednak należy poinformować chirurga-okulistę o przyjmowanych, obecnie lub w przeszłości, lekach α₁-adrenergicznych, by był przygotowany na ewentualną konieczność zmiany techniki operacyjnej.

Alfuzosynę należy podawać bardzo ostrożnie pacjentom z chorobą niedokrwienną serca.

Interacje[edytuj | edytuj kod]

Alfuzosyny nie należy podawać łącznie z:

innymi środkami blokującymi receptory α₁-adrenergiczne,
środkami do znieczuleń ogólnych (należy odstawić alfuzosynę na 24 h przed planowanym zabiegem chirurgicznym),
nitratami (istnieje ryzyko nadmiernego spadku ciśnienia tętniczego krwi).

Silne inhibitory izoenzymu CYP3A4 (itrakonazol, ketokonazol, rytonawir, inhibiory proteazy, klarytromycyna, telitromycyna, nefazodon) zwiększają stężenie alfuzosyny we krwi.

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]

Do najczęściej występujących objawów ubocznych należy:

niedociśnienie ortostatyczne,
zawroty i bóle głowy, złe samopoczucie, uczucie omdlenia,
zaburzenia przewodu pokarmowego (biegunka, bóle brzucha, nudności, suchość w ustach),

Mają one umiarkowany charakter i w większości mijają samoistnie w miarę kontynuacji leczenia, bardzo rzadko stając się przyczyną odstawienia leku.

Wystąpić mogą również zaburzenia ze strony układu krwionośnego (tachykardia, kołatanie serca), zaburzenia w pracy wątroby, skórne reakcje alergiczne, uderzenia gorąca, zaburzenia widzenia, senność.

Preparaty[edytuj | edytuj kod]

Dalfaz SR (prod. Sanofi-Aventis) – tabletki o przedłużonym uwalnianiu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Alfuzosin, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 2092 (ang.).
↑ ^a ^b Alfuzosin hydrochloride (nr A0232) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2021-10-27]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ Alfuzosin hydrochloride SC-203812. Santa Cruz Biotechnology. [dostęp 2019-11-17]. (ang.).
↑ Rote Liste Service GmbH (Hrsg.): Rote Liste 2017 – Arzneimittelverzeichnis für Deutschland (einschließlich EU-Zulassungen und bestimmter Medizinprodukte). Rote Liste Service GmbH, Frankfurt/Main, 2017, Aufl. 57, s. 159, ISBN 978-3-946057-10-9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

J. Podlewski, A. Chwalibogowska-Podlewska: Leki współczesnej terapii. Wyd. 17. Warszawa: Split Trading, 2005. ISBN 83-85632-82-4.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[PubChem-1] Alfuzosin, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 2092 (ang.).

[Sigma-2] Alfuzosin hydrochloride (nr A0232) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2021-10-27]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

[SCB-3] Alfuzosin hydrochloride SC-203812. Santa Cruz Biotechnology. [dostęp 2019-11-17]. (ang.).

[Rote_Liste-4] Rote Liste Service GmbH (Hrsg.): Rote Liste 2017 – Arzneimittelverzeichnis für Deutschland (einschließlich EU-Zulassungen und bestimmter Medizinprodukte). Rote Liste Service GmbH, Frankfurt/Main, 2017, Aufl. 57, s. 159, ISBN 978-3-946057-10-9.

[1]

[2]

[3]

[4]