Alison Van Uytvanck
_(29827520446).jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
26 marca 1994 |
| Wzrost |
173 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Status profesjonalny |
2009 |
| Zakończenie kariery |
aktywna |
| Trener |
Ann Devries |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
5 WTA, 3 WTA 125, 14 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
37 (13 sierpnia 2018) |
| Australian Open |
2R (2021, 2022) |
| Roland Garros |
QF (2015) |
| Wimbledon |
4R (2018) |
| US Open |
2R (2019, 2022) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
2 WTA, 2 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
66 (16 maja 2022) |
| Australian Open |
3R (2023) |
| Roland Garros |
2R (2020, 2022) |
| Wimbledon |
3R (2015) |
| US Open |
3R (2021) |
| Strona internetowa | |
Alison Van Uytvanck (ur. 26 marca 1994 w Vilvoorde) – belgijska tenisistka, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
W 2011 wygrała cztery turnieje rangi ITF, w 2012 – dwa, a w 2013 – trzy. Reprezentowała Belgię w Fed Cup 2012 w deblu.
Wygrała w pierwszej rundzie Brussels Ladies Open 2011 po przejściu kwalifikacji. W następnym roku dostała się do ćwierćfinału Brussels Open 2012 w singlu, tym razem po otrzymaniu dzikiej karty, gdzie przegrała z najwyżej rozstawioną w turnieju Agnieszką Radwańską 2:6, 1:6.
W 2013 roku otrzymała dziką kartę do zawodów w Brukseli, gdzie przegrała w pierwszej rundzie. W Birmingham przeszła przez kwalifikacje i pokonała rozstawioną Ayumi Moritę, by w drugim meczu ulec innej kwalifikantce, Marii Sanchez. W Budapeszcie przegrała pierwsze spotkanie. W sezonie osiągnęła drugą rundę kwalifikacji do wielkoszlemowego Wimbledonu i trzecią do US Open. W zawodach kategorii WTA 125K series w Tajpej zwyciężyła w grze pojedynczej i zanotowała finał w grze podwójnej.
W sezonie 2014 awansowała do ćwierćfinału turnieju we Florianópolis.
W zawodach cyklu WTA Tour Belgijka wygrała pięć turniejów w grze pojedynczej, w grze podwójnej natomiast zwyciężyła w dwóch turniejach z czterech rozegranych finałów. Triumfowała też w trzech turniejach singlowych w cyklu WTA 125 z czterech osiągniętych finałów, w deblu zaś osiągnęła dwa finały zawodów tej kategorii.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Była związana z belgijską tenisistką Greet Minnen[1], z którą w grudniu 2020 roku się zaręczyła, ale po kilku miesiącach para rozstała się[2]. W lipcu 2023 roku wzięła ślub z Emilie Vermeiren[3].
Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | 1R | 1R | 1R | A | 1R | 1R | 1R | 2R | 2R | 1R | A | 0 / 9 | 2 – 9 | |||||||||
| French Open | A | A | A | A | 1R | QF | A | 2R | 2R | 1R | 2R | 1R | 2R | A | 0 / 8 | 8 – 8 | ||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | Q2 | 2R | 1R | 1R | 1R | 4R | 2R | NH | 1R | 1R | A | 0 / 8 | 5 – 8 | ||||||||||
| US Open | A | A | A | Q3 | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | 2R | A | 0 / 9 | 2 – 9 | ||||||||||
| Ranking na koniec roku | 829 | 297 | 220 | 129 | 80 | 42 | 124 | 75 | 50 | 47 | 63 | 68 | 54 | 299 | 0 / 34 | 17 – 34 | ||||||||||
Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | 1R | A | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 3R | A | 0 / 7 | 2 – 7 | ||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 2R | 1R | 2R | A | 0 / 5 | 2 – 5 | |||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | 3R | A | A | A | 2R | NH | 2R | A | A | 0 / 3 | 4 – 3 | |||||||||||
| US Open | A | A | A | A | 1R | 1R | A | A | 1R | A | 1R | 3R | 1R | A | 0 / 6 | 2 – 6 | |||||||||||
| Ranking na koniec roku | – | 988 | 319 | 508 | 365 | 107 | 294 | – | 186 | 123 | 102 | 87 | 183 | 348 | 0 / 21 | 10 – 21 | |||||||||||
Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]
Alison Van Uytvanck nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.
Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza 5 (5–0)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 17 września 2017 | Québec | Dywanowa (hala) |  Tímea Babos
|
5:7, 6:4, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 2. | 25 lutego 2018 | Budapeszt | Twarda (hala) |  Dominika Cibulková
|
6:3, 3:6, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 3. | 24 lutego 2019 | Budapeszt | Twarda (hala) |  Markéta Vondroušová
|
1:6, 7:5, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 4. | 28 września 2019 | Taszkent | Twarda |  Sorana Cîrstea
|
6:2, 4:6, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 5. | 2 października 2021 | Nur-Sułtan | Twarda (hala) |  Julija Putincewa
|
1:6, 6:4, 6:3 |
Gra podwójna 4 (2–2)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 15 lutego 2015 | Antwerpia | Twarda (hala) |  An-Sophie Mestach
|
 Anabel Medina Garrigues Arantxa Parra Santonja
|
4:6, 6:3, 5–10 |
| Zwyciężczyni | 1. | 20 października 2018 | Luksemburg | Twarda (hala) | Greet Minnen
|
 Wiera Łapko Mandy Minella
|
7:6(3), 6:2 |
| Finalistka | 2. | 21 maja 2021 | Belgrad | Ceglana | Greet Minnen
|
 Aleksandra Krunić Nina Stojanović
|
0:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 18 września 2021 | Luksemburg | Twarda (hala) | Greet Minnen
|
 Erin Routliffe Kimberley Zimmermann
|
6:3, 6:3 |
Finały turniejów WTA 125[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza 4 (3–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 10 listopada 2013 | Tajpej | Dywanowa (hala) | Yanina Wickmayer
|
6:4, 6:2 |
| Finalistka | 1. | 4 sierpnia 2019 | Karlsruhe | Ceglana | Patricia Maria Țig
|
6:3, 1:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 19 grudnia 2021 | Limoges | Twarda (hala) | Ana Bogdan
|
6:2, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 3. | 19 czerwca 2022 | Gaiba | Trawiasta |  Sara Errani
|
6:4, 6:3 |
Gra podwójna 2 (0–2)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 10 listopada 2013 | Tajpej | Dywanowa (hala) |  Anna-Lena Friedsam
|
 Caroline Garcia Jarosława Szwiedowa
|
3:6, 3:6 |
| Finalistka | 2. | 15 maja 2022 | Karlsruhe | Ceglana |  Jana Sizikowa
|
 Majar Szarif Panna Udvardy
|
7:5, 4:6, 2–10 |
Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Data | Turniej | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 13/02/2011 |  Vale Do Lobo
|
10 000 | twarda |  Elica Kostowa
|
6:4, 4:6, 6:2 |
| 2. | 13/03/2011 | Dijon
|
10 000 | twarda | Claire Feuerstein
|
6:2, 6:3 |
| 3. | 08/05/2011 |  Edynburg
|
10 000 | ziemna |  Justyna Jegiołka
|
6:7(5), 6:4, 6:2 |
| 4. | 06/11/2011 | Sunderland
|
10 000 | twarda | Tara Moore
|
6:4, 6:1 |
| 5. | 15/01/2012 | Glasgow
|
10 000 | twarda | Francesca Stephenson
|
6:3, 6:0 |
| 6. | 11/11/2012 | Equeurdreville
|
25 000 | twarda | Julie Coin
|
6:1, 3:6, 6:3 |
| 7. | 27/01/2013 | Andrézieux-Bouthéon
|
25 000 | twarda |  Ana Vrljić
|
6:1, 6:4 |
| 8. | 28/04/2013 |  Chiasso
|
25 000 | ziemna | Katarzyna Kawa
|
7:6(2), 6:3 |
| 9. | 22/09/2013 | Shrewsbury
|
25 000 | twarda |  Marta Sirotkina
|
7:5, 6:1 |
| 10. | 17/07/2016 |  Stockton
|
50 000 | twarda | Anastasija Piwowarowa
|
6:3, 3:6, 6:2 |
| 11. | 02/10/2016 | Las Vegas
|
50 000 | twarda | Sofia Kenin
|
3:6, 7:6(4), 6:2 |
| 12. | 20/06/2021 | Nottingham
|
100 000 | trawiasta |  Arina Rodionowa
|
6:0, 6:4 |
| 13. | 05/06/2022 | Surbiton
|
100 000 | trawiasta | Arina Rodionowa
|
7:6(3), 6:2 |
| 14. | 08/10/2023 | Reims
|
25 000 | twarda | Julia Awdiejewa
|
6:4, 6:4 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jim Buzinski: Alison Van Uytvanck in relationship with fellow pro tennis player Greet Minnen. outsport.com, 2018-03-05. [dostęp 2018-07-09]. (ang.).
- ↑ Marija: Alison Van Uytvanck reveals new girlfriend, Emilie Vermeiren. womenstennisblog.com, 2022-05-29. [dostęp 2023-07-20]. (ang.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, Rywalka Igi Świątek wzięła ślub z kobietą! [online], sportowefakty.wp.pl, 16 lipca 2023 [dostęp 2023-07-17] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-02-09] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2024-02-09] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2024-02-09] (ang.).