Bitwa pod Mikuliszkami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Mikuliszkami
II wojna światowa
Czas

8 stycznia 1944

Miejsce

Mikuliszki

Terytorium

Polska pod okupacją III Rzeszy (Generalne Gubernatorstwo)

Przyczyna

zatargi pomiędzy Polakami i Litwinami

Wynik

zwycięstwo Polaków

Strony konfliktu
 Polskie Państwo Podziemne Żandarmeria Litewska
Dowódcy
Romuald Rajs „Bury”
Piotr Motylewicz †
Gregor Schnabel †
Siły
3 Wileńska Brygada Armii Krajowej oraz dwóch partyzantów z 6 Brygady Wileńskiej żandarmeria litewska
Straty
5 Partyzantów 31 i 12 wziętych do niewoli
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia54°21′52,0″N 25°40′39,0″E/54,364444 25,677500

Bitwa pod Mikuliszkami – walka stoczona w 8 stycznia 1944 pod Mikuliszkami pomiędzy oddziałami 3 Brygady Wileńskiej Armii Krajowej a oddziałami żandarmerii litewskiej. Bitwa zakończyła się zwycięstwem 3 Brygady Wileńskiej[1].

Przebieg bitwy[edytuj | edytuj kod]

Siły 3 Brygady Wileńskiej kwaterujące we wsi Mikuliszki dowodzone przez Romualda Rajsa i Piotra Motylewicza zostały zaatakowane 8 stycznia 1944 przez żandarmerię litewską. Atak został odparty, w którym podczas walki zdobyto 25 kb, 1 lkm, i 4 pm. W walce zginęło 5 partyzantów, w tym zastępca dowódcy Wileńskiej Brygady Piotr Motylewicz „Szczepcio”. Natomiast w oddziale żandarmerii 5 żandarmów i 26 policjantów, w tym dowódca por. Gregor Schnabel[2]. 12 policjantów zostało wziętych do niewoli[1]. Po zakończeniu bitwy partyzanci rozstrzelali wziętych do niewoli litewskich policjantów. Według wiedzy zdobytej przez partyzantów byli oni sprawcami serii mordów dokonanych na polskiej ludności cywilnej w okolicach Święcian w 1942 r[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c O cmentarzu zniszczonym przez dyktatora… Historia partyzanckich mogił w Mikuliszkach [online], Przystanek Historia [dostęp 2023-10-28] (pol.).
  2. Kpt. br. panc. .Gracjan Klaudiusz Próg [online], s. 3 [dostęp 2023-10-27].