Dirk Bogarde

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) o 14:52, 16 kwi 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Dirk Bogarde
Ilustracja
Imię i nazwisko

Derek Jules Gaspard Ulric Niven van den Bogaerde

Data i miejsce urodzenia

28 marca 1921
Londyn

Data i miejsce śmierci

8 maja 1999
Londyn

Zawód

aktor, pisarz, scenarzysta

Lata aktywności

1939–1990

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Sir Dirk Bogarde, właściwie Derek Jules Gaspard Ulric Niven van den Bogaerde (ur. 28 marca 1921 w Londynie, zm. 8 maja 1999 w Londynie) – brytyjski aktor, pisarz i scenarzysta.

Życiorys

Syn dyrektora artystycznego tygodnika „Time” – Ulrica van den Bogaerde’a, który był z pochodzenia Holendrem i aktorki Margaret Niven, która pochodziła ze Szkocji, ukończył University College School w Londynie i Allan Glens College w Glasgow. Uczęszczał także do Chelsea School of Art.

Zaczynał w teatrze od drobnych prac pomocniczych; był gońcem, rekwizytorem i dekoratorem. W 1937 r. rozpoczął studia w Royal College of Art, debiutował jako aktor na scenie, a w 1941 r. wstąpił do wojska. Brał udział w walkach na Pacyfiku, walczył na frontach Europy i Azji, pełniąc też służbę komentatora radia BBC na Jawie.

Po zakończeniu II wojny światowej wrócił do aktorstwa. Sukcesem scenicznym był występ w sztuce Johna Boyntona Priestley’a Kiedy się pobierzemy. W 1950 r. podpisał kontrakt z wytwórnią Arthura Ranka. Wystąpił w szeregu popularnych filmów i zyskał status gwiazdy filmowej, jednak pod względem artystycznym najlepszym okresem w jego karierze były lata 60. i początek następnej dekady.

W 1961 zagrał główną rolę w dramacie Ofiara. Bohaterem filmu jest szanowany prawnik szantażowany z powodu swej homoseksualnej orientacji (sam Bogarde również był gejem oraz wieloletnim partnerem aktora Anthony’ego Forwooda[1][2]). Współpracował z Josephem Losey’em, amerykańskim reżyserem realizującym swe filmy w Anglii – zagrał w dramatach psychologicznych Służący (1963) i Wypadek (1967). Najwybitniejsze kreacje stworzył w dziełach Luchino Viscontiego – Zmierzchu bogów (1969) i Śmierci w Wenecji (1971). Inne znaczące pozycje filmowe, w których wystąpił to Darling (1965), Żyd Jakow (1968), Nocny portier (1974) i O jeden most za daleko (1977).

Bogarde był także utalentowanym pisarzem, autorem wspomnień i powieści. W 1992 królowa Elżbieta II nadała mu tytuł szlachecki (za osiągnięcia aktorskie).

Bogarde zmarł w Londynie na atak serca 8 maja 1999, w wieku 78 lat. Prochy artysty zostały rozsypane przy jego byłej posiadłości „Le Haut Clermont” w Grasse w południowej Francji.

Filmografia

Przypisy

  1. ↑ Louise Jury (28 marca 2007 r.), „The private world of Dirk Bogarde”. The Independent. Dostęp: 4 września 2009 r. (ang.).
  2. ↑ Źródło: baza NNDB. [dostęp 2009-03-26].

Linki zewnętrzne

Nagroda BAFTA dla najlepszego aktora pierwszoplanowego
1950–1959
1960–1969
1970–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dirk_Bogarde&oldid=53227702”