Fluorek chromu(III)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fluorek chromu(III)
     Cr3+      F
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

CrF3

Masa molowa

108,99 g/mol

Wygląd

krystaliczne, zielone ciało stałe

Identyfikacja
Numer CAS

7788-97-8

PubChem

10154021

Podobne związki
Inne aniony

CrCl3

Inne kationy

MnF3, AlF3

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Fluorek chromu(III), CrF3nieorganiczny związek chemiczny z grupy chlorków, sól kwasu fluorowodorowego i chromu na III stopniu utlenienia.

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Fluorek chromu(III) jest krystalicznym ciałem stałym o zielonej barwie, nierozpuszczalnym w wodzie i etanolu[2]. Topi się w temperaturze powyżej 1000 °C[1] lub w 1400 °C[2]. Tworzy hydraty zawierające 3–9 cząsteczek wody, przy czym związki o niskiej zawartości wody mają barwę zieloną, a związki wysoko uwodnione są fioletowe[1]. Wszystkie wodziany mają strukturę oktaedryczną. W substancjach zielonych występują cząsteczki CrF3(H2O)3, natomiast substancje fioletowe zawierają jony [Cr(H2O)6]3+, jak np. związek dziewięciowodny, [Cr(H2O)6]F3·3H2O[3].

Otrzymywanie[edytuj | edytuj kod]

Bezwodny fluorek chromu(III) można otrzymać podczas ogrzewania chlorku chromu(III) w strumieniu fluorowodoru[4]:

CrCl3 + 3HF → CrF3 + 3HCl

Na skalę przemysłową uwodniony zielony fluorek chromu(III) otrzymuje się w reakcji uwodnionego tlenku chromu(III) z gorącym kwasem fluorowodorowym[1]:

Cr2O3 + 6HF + 3H2O → 2CrF3(H2O)3

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Fluorek chromu(III) jest używany w technologiach barwników i pigmentów oraz jako inhibitor korozji[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Gerd Anger i inni, Chromium Compounds, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, ISBN 978-3-527-30385-4 (ang.).
  2. a b CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R. Lide (red.), wyd. 83, Boca Raton: CRC Press, 2002, s. 4-18, ISBN 978-0-8493-1556-5 (ang.).
  3. Frank H. Herbstein, Moshe Kapon, George M. Reisner. Crystal structures of chromium(III) fluoride trihydrate and chromium(III) fluoride pentahydrate. Structural chemistry of hydrated transition metal fluorides. Thermal decomposition of chromium(III) fluoride nonahydrate. „Zeitschrift für Kristallographie – Crystalline Materials”. 171 (3–4), s. 209–224, 1985. DOI: 10.1524/zkri.1985.171.3-4.209. 
  4. W. Kwasnik: Fluorine compounds. W: Handbook of Preparative Inorganic Chemistry. Georg Brauer (red.). New York, London: Academic Press, 1963, s. 257.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]