FK Borac Banja Luka

Borac
Pełna nazwa	Fudbalski Klub Borac
Barwy
Data założenia	4 lipca 1926
Liga	Premijer liga
Państwo	Bośnia i Hercegowina
Adres	Vladike Platona 6, 78000 Banja Luka
Stadion	Gradski stadion
Prezes	Stojan Malbašić
Trener	Nemanja Miljanović
Stroje; domowe	Stroje; wyjazdowe
	Trzeci; strój
	Trzeci; strój
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Fudbalski Klub Borac – bośniacki klub piłkarski z siedzibą w mieście Banja Luka.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Puchar Jugosławii:
- zdobywca (1): 1987/88
- finalista (1): 1973/74
Mistrzostwo Bośni i Hercegowiny
- mistrz (2): 2010/11, 2020/2021
Puchar Bośni i Hercegowiny:
- zdobywca (1): 2009/10
- finalista (2): 2003/04, 2020/21
Puchar Republiki Serbskiej:
- zdobywca (4): 1994/95, 1995/06, 2008/09, 2010/11
- finalista (1): 2007/08

Historia[edytuj | edytuj kod]

Klub założony został 4 lipca 1926 roku pod początkową nazwą Radnički sportski klub Borac (czyli Robotniczy Klub Sportowy Borac). Klub założyła grupa miłośników futbolu, w skład której wchodzili m.in. Veselin Masleša, Rudolf „Rudi” Hiter, Savo Novaković, Mustafa Softić i Nikola Kuković. Pierwszym sukcesem nowo powstałego klubu było zwycięstwo w 1928 roku w turnieju rozegranym w Sarajewie.

W 1945 klub zmienił nazwę na Fudbalski klub Borac. Po trzech latach gry w trzeciej lidze jugosłowiańskiej klub w 1953 awansował do drugiej ligi.

Borac awansował do pierwszej ligi jugosłowiańskiej w sezonie 1961/62, jednak od razu spadł z powrotem do drugiej ligi. Ponowny awans do najwyższej ligi klub uzyskał w sezonie 1970/71 i tym razem rozegrał w pierwszej lidze cztery sezony z rzędu.

Sezon 1974/75 Borac spędził w drugiej lidze, z której dzięki dobrej grze powrócił do pierwszej ligi i tym razem utrzymał się w niej przez 5 sezonów - do 1980 roku. Ponadto w 1975 dotarł do finału Pucharu Jugosławii, gdzie przegrał z Hajdukiem Split 0:1. Ponieważ Hajduk zdobył mistrzostwo Jugosławii, wystartował w Pucharze Mistrzów, natomiast Borac wziął udział w Pucharze Zdobywców Pucharów w sezonie 1975/76. W pierwszej rundzie losowanie było dla drużyny z Jugosławii szczęśliwe, gdyż przeciwnikiem okazał się luksemburski klub US Rumelange. Borac po dwóch efektownych zwycięstwach (9:0 i 5:1) awansował do 1/8 finału. Tutaj przeciwnik był z najwyższej półki - był nim belgijski klub RSC Anderlecht. W stolicy Belgii Anderlecht wygrał zdecydowanie 3:0. U siebie Borac wygrał tylko 1:0 i odpadł z rozgrywek. Jedynym pocieszeniem był fakt, że zwycięski rywal okazał się w tym sezonie zdobywcą pucharu.

Następne 9 sezonów Borac spędził w drugiej lidze. W 1988 roku Borac osiągnął swój największy sukces na arenie krajowej – po zwycięskim 1:0 finale z Crveną Zvedzą Belgrad zdobył Puchar Jugosławii. Dzięki temu drugi raz pokazał się w europejskich pucharach – w Pucharze Zdobywców Pucharów w sezonie 1988/89. Tym razem już w pierwszej rundzie wylosowano trudnego rywala - był nim zdobywca Pucharu ZSRR, klub Metalist Charków. U siebie Borac wygrał pewnie 2:0, jednak w Charkowie przegrał aż 0:4 i odpadł z turnieju.

Ostatni raz w pierwszej lidze jugosłowiańskiej klub grał w latach 1989 - 1992. W sezonie 1990/91 Borac zajął najwyższe w swojej historii, czwarte miejsce w pierwszej lidze jugosłowiańskiej. W 1992 Borac wygrał Puchar Europy Środkowej, znany pod nazwą Puchar Mitropa. Jednocześnie to była ostatnia edycja tych rozgrywek.

W pierwszej lidze Bośni i Hercegowiny Borac zadebiutował w sezonie 2002/03 (wcześniej kluby z Republiki Serbskiej nie uczestniczyły w rozgrywkach)^[1], zajmując 7 miejsce^[2]. W sezonie 2003/04 klub dotarł do finału Pucharu Bośni i Hercegowiny, gdzie po remisie 1:1 przegrał 2:4 w rzutach karnych z klubem Modriča Maxima. W sezonie 2009/2010 Borac wygrał puchar, po wygranym dwumeczu finałowym z Željezničar dzięki golom na wyjeździe (1:1 i 2:2)^[3]. W sezonie 2010/2011 klub został mistrzem kraju^[1], a 10 lat później powtórzył to osiągnięcie^[4].

Europejskie puchary[edytuj | edytuj kod]

Legenda do wszystkich tabel:

Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe

Sezon	Rozgrywki	Runda	Przeciwnik	Dom	Wyjazd	Ogólnie
1975/76	Puchar Zdobywców Pucharów	1R	Rumelange	9–0	5–1	14–1
1975/76	Puchar Zdobywców Pucharów	2R	RSC Anderlecht	1–0	0–3	1–3
1988/89	Puchar Zdobywców Pucharów	1R	Metalist Charków	2–0	0–4	2–4
2010/11	Liga Europy	2Q	Lausanne Sports	1–1	0–1	1–2
2011/12	Liga Mistrzów	2Q	Maccabi Hajfa	3–2	1–5	4–7
2012/13	Liga Europy	1Q	Čelik Nikšić	2–2	1–1	3–3, w.
2020/21	Liga Europy	1Q	Sutjeska Nikšić	1–0 (D)
2020/21	Liga Europy	2Q	Rio Ave	0–2 (D)
2021/22	Liga Mistrzów	1Q	CFR Cluj	2–1	1–3	3–4, Dogr.
2021/22	Liga Konferencji Europy	2Q	Linfield	0–0	0–4	0–4
2022/23	Liga Konferencji Europy	1Q	B36 Tórshavn	2–0	1–3	3–3, k: 3–4
2023/24	Liga Konferencji Europy	2Q	Austria Wiedeń	1–2	0–1	1–3

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Igor Kramarsic, Zoran Stojakovic: Bosnia-Herzegovina - List of Champions. rsssf.com. [dostęp 2021-05-27]. (ang.).
↑ Iordan Tsirov, Dragoljub Jovanović: Bosnia-Hercegovina 2002/03. rsssf.com. [dostęp 2021-05-27]. (ang.).
↑ Igor Kramarsic, Dragan Krsmanovic, Dragoljub Jovanovic, Ranko Arezina: Bosnia-Hercegovina - Cup Histories. rsssf.com. [dostęp 2021-05-27]. (ang.).
↑ Borac prvak Bosne i Hercegovine!. nfsbih.ba, 2021-05-23. [dostęp 2021-05-27]. (bośn.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

[bih-champions-1] Igor Kramarsic, Zoran Stojakovic: Bosnia-Herzegovina - List of Champions. rsssf.com. [dostęp 2021-05-27]. (ang.).

[2] Iordan Tsirov, Dragoljub Jovanović: Bosnia-Hercegovina 2002/03. rsssf.com. [dostęp 2021-05-27]. (ang.).

[3] Igor Kramarsic, Dragan Krsmanovic, Dragoljub Jovanovic, Ranko Arezina: Bosnia-Hercegovina - Cup Histories. rsssf.com. [dostęp 2021-05-27]. (ang.).

[4] Borac prvak Bosne i Hercegovine!. nfsbih.ba, 2021-05-23. [dostęp 2021-05-27]. (bośn.).

[:1-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Rozgrywki nieoficjalne.

[:2-6] Zwycięzca Mistrzostw Związku Piłkarskiego Sarajewa otrzymywał prawo startować w ogólnokrajowych mistrzostwach Jugosławii.

[:3-7] Tytuł mistrza Bośni i Hercegowiny zdobywał zwycięzca ligi Boszniaków.

[:4-8] Rozgrywki nie odbyły się z powodu wojny w Bośni.

[:5-9] Tytuł mistrza Bośni i Hercegowiny zdobywał zwycięzca baraży pomiędzy najlepszymi zespołami ligi Boszniaków i ligi Chorwatów.

[:6-10] Tytuł mistrza Bośni i Hercegowiny zdobywał zwycięzca ligi Boszniaków i Chorwatów.

[:7-11] Od sezonu 2000/01.

[1]

[2]

[3]

[4]

[A]

[B]

[C]

[D]

[E]

[F]

[G]