Gary Carter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gary Carter
Ilustracja
Gary Carter jako menadżer występującego w Golden Baseball League zespołu Orange County Flyers (2008)
łapacz
Pełne imię i nazwisko

Gary Edmund Carter

Pseudonim

Kid

Data i miejsce urodzenia

8 kwietnia 1954
Culver City

Data i miejsce śmierci

16 lutego 2012
Palm Beach Gardens

Odbijał

prawą

Rzucał

prawą

Debiut

16 września 1974

Ostatni występ

27 września 1992

Statystyki
Średnia uderzeń

0,262

Home runy

324

Uderzenia

2092

RBI

1225

Kariera klubowa
Lata Kluby
1974–1984 Montreal Expos
1985–1989 New York Mets
1990 San Francisco Giants
1991 Los Angeles Dodgers
1992 Montreal Expos
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia

2003

Głosów

78,0% (6. głosowanie)

Metoda elekcji

BBWAA

Gary Edmund Carter (ur. 8 kwietnia 1954, zm. 16 lutego 2012) – amerykański baseballista, który występował na pozycji łapacza.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Gary Carter uczęszczał do Sunny Hills High School w Fullerton, gdzie grał w drużynie futbolowej, koszykarskiej i baseballowej[1]. W 1972 został wybrany w trzeciej rundzie draftu przez Montreal Expos i zdecydował się podpisać kontrakt z tym klubem, rezygnując z gry na pozycji quarterbacka w futbolowej drużynie uniwersyteckiej UCLA Bruins[1]. W Major League Baseball zadebiutował 16 września 1974 w drugim meczu doubleheader przeciwko New York Mets[2]. Dwanaście dni później w spotkaniu z Philadelphia Phillies zdobył pierwszego w MLB home runa po piłce narzuconej przez Steve'a Carltona[1].

W 1975 po raz pierwszy wystąpił w All-Star Game, a w głosowaniu do nagrody NL Rookie of the Year zajął 2. miejsce za Johnem Montefusco z San Francisco Giants[1]. Występując początkowo jako zapolowy, od 1977 grał już regularnie na pozycji łapacza[2]. W 1980 po raz pierwszy zdobył Złotą Rękawicę i zajął 2. miejsce w głosowaniu do nagrody MVP National League[1]. W 1981 został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem Meczu Gwiazd zdobywając dwa home runy[3][4]. W 1984 po raz drugi został MVP All-Star Game i zaliczył najwięcej RBI w National League (106)[2][4].

W grudniu 1984 w ramach wymiany zawodników przeszedł do New York Mets[2]. 9 kwietnia 1985 w meczu otwarcia rozegranym na Shea Stadium, w którym przeciwnikiem Mets był St. Louis Cardinals, w drugiej połowie dziesiątej zmiany zdobył dającego zwycięstwo home runa[1]. W sezonie 1985 ustanowił rekord kariery zdobywając w sumie 32 home runy[2]. W 1986 wystąpił we wszystkich meczach, zwycięskich dla Mets World Series, zdobywając dwa home runy w meczu numer 4 i zaliczając single'a i runa w drugiej połowie dziesiątej zmiany w meczu numer 6, w którym Mets wyrównali stan rywalizacji na 3–3[1][5]. 11 sierpnia 1987 w meczu przeciwko Chicago Cubs na Wrigley Field zdobył 300. home runa w MLB[6]. Grał jeszcze w San Francisco Giants, Los Angeles Dodgers i ponownie w Montreal Expos, w którym zakończył zawodniczą karierę w 1992[2].

W późniejszym okresie był między innymi komentatorem podczas meczów Florida Marlins, a także menadżerem zespołów z Minor League Baseball, uniwersyteckich i lig niezależnych[1]. W 2003 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame[7]. Był związany z prawniczką Kristin Vogel (siostrą Scotta Vogela)[8]. Zmarł na nowotwór mózgu 16 lutego 2012 w wieku 57 lat[9].

Nagrody i wyróżnienia
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
11× All-Star 1975, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988 [2]
All-Star Game MVP 1981, 1984 [4]
Gold Glove Award 1980, 1981, 1982 [2]
Silver Slugger Award 1981, 1982, 1984, 1985, 1986 [2]
Zwycięzca w World Series 1986 [5]
Roberto Clemente Award 1989 [10]
Baseball Hall of Fame od 2003 [7]
# 8 zastrzeżony przez Expos 1993 [11]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Gary Carter Biography. sabr.org. [dostęp 2014-03-30]. (ang.).
  2. a b c d e f g h i Gary Carter Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2014-03-30]. (ang.).
  3. 1981 All-Star Game. baseball-reference.com. [dostęp 2014-03-30]. (ang.).
  4. a b c All-Star MVPs. mlb.com. [dostęp 2014-03-30]. (ang.).
  5. a b 1986 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2014-03-30]. (ang.).
  6. Carter's 300th career homer. mlb.com. [dostęp 2014-03-30]. (ang.).
  7. a b Carter, Gary. baseball-reference.com. [dostęp 2014-03-30]. (ang.).
  8. Vogel Speaks…. stuckinthecity.wordpress.com, 2008-11-04. [dostęp 2022-03-10]. (ang.).
  9. Hall of Fame catcher Carter dies at 57. mlb.com. [dostęp 2014-03-30]. (ang.).
  10. Roberto Clemente Award winners. mlb.com. [dostęp 2014-03-30]. (ang.).
  11. Franchise Retired Numbers. nationals.mlb.com. [dostęp 2014-03-30]. (ang.).