Generalissimus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Generalissimus (łac. najgłówniejszy, najbardziej nadrzędny; stopień najwyższy od generalis, ogólny, główny) – tytuł (stopień) nadawany w niektórych państwach generałowi lub marszałkowi pełniącemu obowiązki naczelnego wodza, zwłaszcza na czas wojny, związany z szerokimi pełnomocnictwami. Nadawany też dowodzącym armiami sojuszniczymi, a także w wielu wypadkach w przeszłości osobom z rodzin królewskich i działaczom państwowym jako stopień (tytuł) honorowy.

Zwykle jest to tytuł (stopień) najwyższy w hierarchii wojskowej, wyższy niż marszałek. Spotykany w niektórych armiach w czasach współczesnych, w Polsce nienadawany.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pojawił się we Francji w XVI wieku. W 1569 król Francji Karol IX Walezjusz nadał stopień generalisimussa 18-letniemu bratu (późniejszemu Henrykowi III). W Rosji pierwszy stopień generalissimusa nadał Piotr I Wielki wojewodzie Aleksiejowi Siemionowiczowi Szeinowi w 1696, za walki o twierdzę Azow. Oficjalnie stopień ten został wprowadzony w Rosji Regulaminem wojskowym z 1716.

W Niemczech najwyższym stopniem wojskowym, który można uznać za odpowiednik generalissimusa, był Reichsmarschall[1].

W Stanach Zjednoczonych za odpowiednik uznaje się stopień General of the Armies.

Znane osoby noszące tytuł generalissimusa[edytuj | edytuj kod]

Naramiennik generalissimusa Korei Północnej
Projekt (niewdrożony) naramiennika Generalissimusa Związku Radzieckiego

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]