Giuseppe Albani
| kardynał diakon | |
| |
| Data i miejsce urodzenia |
13 września 1750 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 grudnia 1834 |
| Prefekt Kongregacji Dobrego Rządu | |
| Okres sprawowania |
20 maja 1817 – 30 stycznia 1824 |
| Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej | |
| Okres sprawowania |
31 marca 1829 – 23 kwietnia 1830 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Kreacja kardynalska |
23 lutego 1801 |
Giuseppe Albani (ur. 13 września 1750, Rzym - zm. 3 grudnia 1834, Pesaro) – włoski kardynał i dyplomata. Wywodził się z tej samej rodziny co papież Klemens XI.
Nominację kardynalską otrzymał w 1801 od papieża Piusa VII. W okresie okupacji francuskiej Rzymu 1808-14 przebywał w Austrii. Po powrocie z wygnania po upadku Napoleona działał w Kurii Rzymskiej jako kardynał-protektor Austrii i królestwa Sardynii. Prefekt Kongregacji Dobrego Rządu 1817-24. Na konklawe 1823 zgłosił w imieniu Wiednia weto wobec kandydatury kardynała Antonio Gabriele Severoliego, w nagrodę za co został udekorowany austriackim Orderem św. Stefana. Legat w Bolonii w grudniu 1824. Kardynał-protodiakon od 1828 roku. Sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej za pontyfikatu Piusa VIII (1829-30). Sekretarz Listów Apostolskich od kwietnia 1829 oraz Bibliotekarz św. Kościoła Rzymskiego od 1830 roku. Na konklawe 1830-1831 znacząco przyczynił się do wyboru Grzegorza XVI, którego następnie koronował. Nowy papież mianował go legatem w Urbino i Pesaro. Zmarł w Pesaro w wieku 84 lat.
Linki zewnętrzne
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salwatora Mirandy
- Sylwetka w bazie catholic-hierarchy.org
- ↑ w latach 1944–1958 nie było osoby na stanowisku sekretarza stanu, jego obowiązki pełnił osobiście papież Pius XII