Hatsukaze (1939)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hatsukaze
ilustracja
Historia
Stocznia

Kawasaki w Kobe

Położenie stępki

3 grudnia 1937

Wodowanie

24 stycznia 1939

 Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Wejście do służby

15 lutego 1940

Zatopiony

2 listopada 1943

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa – 2033 ton,
pełna – ok. 2600 ton

Długość

118,5 m

Szerokość

10,8 m

Zanurzenie

3,8 m

Napęd
2 turbiny parowe o mocy łącznej 52 000 KM, 3 kotły parowe, 2 śruby
Prędkość

35 węzłów

Zasięg

5000 Mm przy prędkości 18 w.

Uzbrojenie
6 dział 127 mm (3xII)
4 działka 25 mm plot (2xII)
8 wt 610 mm (2xIV), 16 torped
2 mbg, 16 bg
Załoga

240

Hatsukaze (jap. 初風, はつかぜ, ハツカゼ)[a]niszczyciel japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej typu Kagerō z okresu II wojny światowej. Brał udział w działaniach od początku wojny na Pacyfiku. Zatopiony 2 listopada 1943 przez amerykańskie okręty podczas bitwy w Zatoce Cesarzowej Augusty.

Historia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Niszczyciele typu Kagerō.

"Hatsukaze" należał do pierwszej serii dużych japońskich niszczycieli typu Kagerō, zamówionej w ramach programu finansowego z 1937 roku. Nazwa znaczy "pierwszy wiatr w roku"[1].

Stępkę pod budowę okrętu położono 3 grudnia 1937 w stoczni Kawasaki w Kobe, kadłub wodowano 24 stycznia 1939, a okręt wszedł do służby 15 lutego 1940[2].

Służba[edytuj | edytuj kod]

Przed wybuchem II wojny światowej na Pacyfiku, "Hatsukaze" został przydzielony do 16. Dywizjonu Niszczycieli (Kuchikutai) 2. Eskadry Niszczycieli (Suirai Sentai) 2. Floty. Pierwszym dowódcą był kmdr por. Kameshirou Takahashi[3].

Początkowy etap walk na Pacyfiku 1941-1942[edytuj | edytuj kod]

Bezpośrednio przed rozpoczęciem działań, okręt przypłynął 1 grudnia 1941 ze swoją eskadrą do Palau, skąd eskortował siły przeznaczone do zdobycia południowych Filipin, a następnie Holenderskich Indii Wschodnich. Między innymi, między 6 a 15 grudnia eskortował lotniskowiec "Ryūjō". W kolejnych dniach osłaniał siły dokonujące inwazji na Davao (20 grudnia), Manado (11 stycznia 1942), Kendari (24 stycznia), Ambon (31 stycznia), Timor (20 lutego), południową Jawę (27 lutego)[3].

W dniach 27-28 lutego wziął udział w bitwie na Morzu Jawajskim, dokonując m.in. ataków torpedowych na alianckie okręty[3]. W marcu pełnił patrole przeciwpodwodne na Morzu Jawajskim, po czym od 31 marca do 3 kwietnia wspierał siły inwazyjne na Wyspę Bożego Narodzenia. Po pobycie w Makasarze, 3 maja popłynął do Japonii (Kure) na krótki remont[3].

W dniach 3–6 czerwca 1942, "Hatsukaze" brał udział w operacji mającej na celu zajęcie Midway, osłaniając transportowce[3] (do inwazji nie doszło na skutek klęski w bitwie pod Midway).

Rejon Wysp Salomona (1942–1943)[edytuj | edytuj kod]

Rejon działań 1942–1943 (baza Truk leży poza mapą, ok. 1300 km na północ od Rabaulu)

14 lipca 1942 r. 16. Dywizjon Niszczycieli został włączony w skład 10. Eskadry Niszczycieli 3. Floty, operującej na obszarze archipelagu Wysp Salomona, gdzie od sierpnia toczyły się intensywne walki o Guadalcanal. "Hatsukaze" został tam skierowany 16 sierpnia, eskortując jednostki floty z Kure do Truk. Następnie 24 sierpnia eskortował siły Zespołu Uderzeniowego wiceadmirała Chūichi Nagumo podczas powietrzno-morskiej bitwy koło wschodnich Wysp Salomona. We wrześniu-październiku patrolował w rejonie Truk, po czym 26 października 1942, eskortował Zespół Uderzeniowy wiceadm. Nagumo podczas powietrzno-morskiej bitwy koło wysp Santa Cruz. Eskortował następnie uszkodzone lotniskowce "Shōkaku" i "Zuihō" do Truk, po czym na początku listopada eskortował "Zuikaku" z Truk do Kure, a na początku stycznia z powrotem z Japonii do Truk[3].

Po przepłynięciu na wyspę Shortland, 10 stycznia 1943 "Hatsukaze" osłaniał nocną operację dowozu zaopatrzenia w pojemnikach przez niszczyciele na Guadalcanal (tzw. Tokyo Express). Brał udział w zatopieniu amerykańskich kutrów torpedowych PT-43 i PT-112, lecz został przy tym uszkodzony torpedą w lewą burtę, prawdopodobnie przez PT-112. 2 lutego przepłynął z Shortland do Truk, po czym, po prowizorycznych naprawach, 14 kwietnia udał się na remont do Kure, eskortując przy tym krążownik "Kashima"[3].

Po remoncie i zmianie dowódcy, w dniach 16-23 sierpnia "Hatsukaze" eskortował pancernik "Yamato" do Truk. Między 18-25 września i ponownie 16-28 października eskortował flotę z Truk do atolu Eniwetok i z powrotem, z powodu rajdów amerykańskich lotniskowców na centralny Pacyfik[3].

Między 30 października a 1 listopada "Hatsukaze" transportował personel lotniczy z Truk do Rabaulu, po czym 1 listopada wyruszył stamtąd z siłami przeznaczonymi do zniszczenia sił amerykańskich na południe od Bougainville. Po północy 2 listopada 1943 wziął udział w bitwie w Zatoce Cesarzowej Augusty. Został podczas niej uszkodzony w kolizji z krążownikiem "Myōkō", tracąc urwany dziób, po czym został zatopiony ogniem dział amerykańskich niszczycieli USS "Spence", USS "Ch. F. Ausuburne", USS "Dyson", USS "Stanley" i USS "Claxton", tonąc o 5.39[4]. Zatonął na pozycji 6°01′S 153°58′E/-6,016667 153,966667 z całą załogą, w tym dowódcą kmdr. por. Ashidą[3]. 3 stycznia 1944 został oficjalnie skreślony z listy floty[3].

Dowódcy[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[3]

1. kmdr por. Kameshirou Takahashi - 1941 – 28 grudnia 1942
2. kmdr por. Yasumasa Watanabe - 28 grudnia 1942 – 1 lipca 1943
3. kmdr por. Buichi Ashida - 1 lipca 1943 – 2 listopada 1943†

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

Opis konstrukcji i szczegółowe dane – w artykule niszczyciele typu Kagerō. Poniżej dane ogólne dla niszczycieli tego typu[5].

  • wyporność:
    • standardowa: 2033 t
    • pełna: ok. 2600 t
  • wymiary:
    • długość całkowita: 118,5 m
    • długość na linii wodnej: 116,2 m
    • szerokość: 10,8 m
    • zanurzenie: 3,8 m
  • napęd: 2 turbiny parowe o mocy łącznej 52 000 KM, 3 kotły parowe (ciśnienie pary 30 at), 2 śruby
  • prędkość maksymalna: 35 w.
  • zasięg: 5000 mil morskich przy prędkości 18 w.
  • zapas paliwa: 500 t.
  • załoga: 240

Uzbrojenie i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Zapis w kanji: 初風, hiragana (na rufie): はつかぜ, katakana: ハツカゼ (od lewej do prawej - na lewej burcie; na prawej burcie od prawej do lewej ゼカツハ[potrzebny przypis])

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Japanese Warship Names w serwisie Imperial Japanese Navy Page [dostęp: 25-03-2010]
  2. Hiroshi Nishida: Kagero class 1st class destroyers w serwisie Imperial Japanese Navy [dostęp 25-3-2011]
  3. a b c d e f g h i j k Allyn D. Nevitt: IJN Hatsukaze: Tabular Record of Movement
  4. Zbigniew Flisowski, Burza nad Pacyfikiem Tom 2, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1989, ISBN 83-210-0412-1, s. 93-96
  5. W. Daszjan, Korabli...

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]