Herbert von Dirksen
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Eduard Willy Kurt Herbert Dirksen |
|---|---|
| Imię i nazwisko po urodzeniu |
Eduard Dirksen |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Charge d'affaires Niemiec w Warszawie | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna | |
| Następca | |
| Konsul Generalny Niemiec w Wolnym Mieście Gdańsku | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador Niemiec w ZSRR | |
| Okres |
od 1928 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador Niemiec w Japonii | |
| Okres |
od 1933 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador Niemiec w Wielkiej Brytanii | |
| Okres |
od 1938 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca |
II wojna światowa, zerwanie stosunków dyplomatycznych |
Eduard Willy Kurt Herbert Dirksen, od 1887 von Dirksen (ur. 2 kwietnia 1882 w Berlinie, zm. 19 grudnia 1955 w Monachium) – niemiecki prawnik, urzędnik konsularny i dyplomata.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z mennonickiej rodziny mającej swe korzenie w Prusach Zachodnich, której założycielem był w 1681 w Gdańsku pochodzący z Holandii zajmujący się kupiectwem Claes Dirksen (ur. 1605). Herbert Dirksen był synem posła cesarza niemieckiego Willibalda von Dirksena (1852–1928), właściciela zamku Grodziec na Dolnym Śląsku.
Absolwent Gimnazjum im. Króla Wilhelma (Königlichen-Wilhelms-Gymnasium) w Berlinie (1900); student wydziałów prawa uniwersytetów w Heidelbergu i Berlinie (1900-1903), uzyskując tytuł doktora prawa na uniwersytecie w Rostocku (1904)[1]. Następnie odbył roczną służbę wojskową w 3 Pułku Kawalerii Gwardii (3. Garde-Ulanen-Regiment) w Poczdamie (1903-1904), w której uzyskał stopień porucznika rezerwy i odbył staż w pruskiej służbie państwowej (preußischen Staatsdienst) (1904-1910), w którym to okresie przebywał dłuższy czas w Londynie (1905) i odbył podróż dookoła świata (1907-1908) i do kilku państw afrykańskich – Rodezji, Południowej Afryki i Niemiecka Afryka Wschodnia (1910).
W latach 1910–1914 pracował w starostwie (Landratsamt) w Bonn, pruskim ministerstwie handlu (Handelsministerium) w Berlinie (1914). Wziął udział w działaniach I wojny światowej, m.in. w Belgii (1915). W 1917 wstąpił do niemieckiej służby dyplomatycznej pełniąc funkcje w Hadze (1917-1918), kier. Referatu Prasy i Propagandy w Kijowie (1918-1919), kier. Podreferatu Państw Nadbałtyckich w centrali Auswärtiges Amt (1919-1920), chargé d’affaires w Warszawie (1920-1921), kier. Referatu Polskiego AA (1921-1923), konsula generalnego w Gdańsku (1923-1925), kierownika Wydziału Wschodniego AA (1928), ambasadora w Moskwie (1928-1933), Tokio (1933-1938) i Londynie (1938-1939). Następnie odszedł na emeryturę.
Członek DNVP do 1933, od 1937 – NSDAP. Był jednym z najbardziej zaufanych dyplomatów III Rzeszy, który po części kształtował politykę wschodnią i światową. W 1933 posiadłość von Dirksena odwiedził Adolf Hitler.
Dokumenty von Dirksena, tzw. Archiwum Dirksena, przechowywane są w Archiwum Federalnym (Bundesarchiv) w Berlinie, biblioteka na uniwersytecie w Bonn.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Leon Grosfeld: Poselstwo Niemieckie w Warszawie wobec wojny polsko-radzieckiej 1920 r., Kwartalnik Historyczny R. 78 nr 4 (1971)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek Andrzejewski: Ludzie Wolnego Miasta Gdańska (1920-1939), Informator biograficzny, Marpress Gdańsk 1997, 79 s., ISBN 83-87291-27-7.
- Piotr Kanikowski: Herbert von Dirksen. Ostatni pan na zamku Grodziec, Nasze Miasto z 16 czerwca 2008, [w:] [1]
- Biographisches Handbuch des deutschen Auswärtigen Dienstes 1871-1945, Auswärtiges Amt/Ferdinand Schöningh Paderborn 2000-2012, 4 tomy
- Wrzesiński Szymon, Krzysztof Urban: Tajemnice zamku Grodziec i pałacu ambasadora III Rzeszy: Skarby – Tajne archiwum – Ukryte depozyty, Agencja Wydawnicza CB Warszawa 2016, 250 s., ISBN 978-83-7339-163-5.