Józef Kuczak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Kuczak
generał brygady w st. spocz. generał brygady w st. spocz.
Data i miejsce urodzenia

8 września 1940
Miechowice Wielkie

Przebieg służby
Lata służby

19602000

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Jednostki

75pz
ASG
15 DZ
37pz
• 15 DZ
• 15 Baza Mat.-Techniczna
15 DZ
WSzW

Stanowiska

• dowódca plp, kp
• szef sztabu–z-ca d-cy bp
• pomocnik szefa wydziału operacyjnego DZ
• dowódca pz
• z-ca, d-ca DZ
• komend. Bazy Mat.-Tech.
• dowódca DZ, szef WSzW

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Józef Kuczak (ur. 8 września 1940 w Miechowicach Wielkich) – generał brygady Wojska Polskiego w stanie spoczynku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Józef Kuczak urodził się 8 września 1940 w Miechowicach Wielkich. We wrześniu 1960 rozpoczął studia wojskowe w Oficerskiej Szkole Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu. W 1963 promowany na podporucznika przez marszałka Mariana Spychalskiego. Służbę zawodową rozpoczął jako dowódca plutonu piechoty w 75 pułku zmechanizowanym w Bartoszycach z 15 Dywizji Zmechanizowanej. W latach 1963–1970 był w tym pułku na stanowiskach dowódcy kompanii piechoty (1966–1969) i szefa sztabu – zastępcy dowódcy batalionu (1966–1969)[1].

Od października 1970 do sierpnia 1973 studiował w Akademii Sztabu Generalnego WP w Rembertowie, po ukończeniu których został wyznaczony na stanowisko pomocnika szefa wydziału operacyjnego 15 Dywizji Zmechanizowanej w Olsztynie, którym był do listopada 1974. Następnie odbył roczną praktykę jako szef sztabu – zastępca dowódcy 37 pz w Morągu z 15 Dywizji Zmechanizowanej. W latach 1975–1984 był dowódcą 37 pz. Dowodzony przez niego oddział zdobył tytuł przodującego pułku Warszawskiego Okręgu Wojskowego. W latach 1984–1988 był zastępcą dowódcy, a następnie przez rok dowódcą 15 Dywizji Zmechanizowanej. Od 1989 do 1992 komendant 15 Bazy Materiałowo-Technicznej w Olsztynie, powstałej z przeformowania 15 DZ. W 1993 został skierowany na Podyplomowe Studia Operacyjno-Strategiczne w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie, po ukończeniu których powierzono mu funkcję dowódcy powstałej na nowo 15 Dywizji Zmechanizowanej[1].

W 1993 awansowany na stopień generała brygady. Akt mianowania odebrał z rąk prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Wałęsy. W 1996 objął stanowisko szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego – Rejonowego Sztabu Wojskowego, po reorganizacji szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Olsztynie[2]. 8 września 2000 zakończył zawodową służbę wojskową[1].

Awanse[1][edytuj | edytuj kod]

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[1][edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Jędrzejko, Krogulski i Paszkowski 2002 ↓, s. 217.
  2. Historia WSzW. wszwolsztyn.wp.mil.pl. [dostęp 2021-04-29].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mariusz Jędrzejko, Mariusz Krogulski, Marek Paszkowski: Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002). Warszawa: Von Borowiecky, 2002. ISBN 83-87689-46-7.