Jerzy Długoszowski

Jerzy Długoszowski

Data i miejsce urodzenia	26 czerwca 1922 Babczew (powiat radomszczański)
Data i miejsce śmierci	2009 Bielawa
Stopień instruktorski	harcmistrz
Organizacja harcerska	Związek Harcerstwa Polskiego
Członek Komisji Historycznej Komendy Chorągwi Dolnośląskiej ZHP
Odznaczenia

Jerzy Długoszowski (ur. 26 czerwca 1922 w Babczewie, zm. 2009 w Bielawie) – harcmistrz, kapitan MO, partyzant Szarych Szeregów, instruktor Grup Szturmowych, więzień niemieckich obozów karnych, członek Pogotowia Bojowego Socjalistów, polityk lokalny, dziennikarz, malarz, działacz PPS, PZPR, SLD.

Życiorys

Był synem nauczyciela Stefana Długoszowskiego. Przed wojną ukończył gimnazjum w Częstochowie. Należał do ZHP od 1934.

W 1941 skierowany do przymusowej służby budowlanej Baudienst. Od sierpnia 1941 do czerwca 1942 pracował przymusowo w hucie „Hasag” (obecnie Huta Częstochowa), skąd w związku z oskarżeniem o sabotaż został przewieziony do więzienia w Radomiu, następnie obozu karnego w Solcu, a w końcu do obozu w Jedlni. Ze względu na zły stan zdrowia zwolniony z obozu w czerwcu 1943 wrócił do Barczkowic, gdzie w tym czasie mieszkała jego rodzina. Po rekonwalescencji został członkiem Szarych Szeregów. Ukończył kurs podoficerski, otrzymując nominację na kaprala. Działał jako instruktor Grup Szturmowych. W styczniu 1944 został również członkiem Pogotowia Bojowego Socjalistów, gdzie pełnił funkcje łącznika i kolportera prasy podziemnej.

Po wyzwoleniu został komendantem grupy egzekutywnej w Radomsku. Jednocześnie ukończył liceum w Radomsku. W 1946 został pracownikiem PSS w Dzierżoniowie, następnie w Bielawie, gdzie zajmował m.in. stanowisko kierownika organizacji, zatrudnienia i płac. Jednocześnie rozpoczął (w 1946) studia na Wydziale Prawa na Uniwersytecie Wrocławskim, które jednak z powodu nadmiaru obowiązków zawodowych przerwał w styczniu 1948.

W 1946 zawarł związek małżeński.

W latach 1950–1956 był wykładowcą kursów ekonomicznych w Bielawie. Od 1956 do 1960 pracował w Bielawskiej Fabryce Prostowników.

W 1959 złożył podanie o przyjęcie do MO. Podanie zostało pozytywnie rozpatrzone i w 1961 trafił do Zaocznego Studium Oficerów MO, następnie zaś, w kwietniu 1962, na kurs oficerów polityczno-wychowawczych w Komendzie Głównej MO w Warszawie. Od maja 1962 pracował w Komendzie Powiatowej MO w Dzierżoniowie, a następnie w Komendzie Wojewódzkiej MO w Wałbrzychu, gdzie pełnił m.in. funkcję inspektora do spraw szkolenia. Pracę w MO zakończył w 1981, przechodząc na rentę w związku z inwalidztwem będącym wynikiem służby w MO.

Już jako rencista wstąpił do ORMO, działał w ZHP. W latach 1948–1956 pisywał artykuły do czasopism ogólnopolskich i lokalnych. Przez całe życie zajmował się również malarstwem.

Od 1949 należał do ZBoWiD, gdzie pełnił m.in. funkcję prezesa koła w Bielawie i Dzierżoniowie oraz członka zarządu okręgu we Wrocławiu.

Działalność polityczna

Jerzy Długoszowski przez całe życie pozostawał aktywny społecznie i politycznie, pełniąc szereg funkcji w samorządzie lokalnym i lokalnych strukturach partyjnych, pisząc apele do posłów i senatorów. W 1995 został oficjalnie zaproszony na zaprzysiężenie i orędzie prezydenckie Aleksandra Kwaśniewskiego.

Przynależność partyjna

• PPS od września 1946 do grudnia 1948
• PZPR od grudnia 1948 do 1989
• SLD

Pełnione funkcje

• sekretarz POP PZPR PSS Dzierżoniów.
• wykładowca szkoły partyjnej przy KM PZPR w Bielawie
• członek Komisji Propagandy KP PZPR w Dzierżoniowie
• I sekretarz POP PZPR KP MO w Dzierżoniowie
• prezes koła ZBoWiD w Bielawie
• prezes koła ZBoWiD w Dzierżoniowie – do 1958
• członek Zarządu Okręgu ZBoWiD Wrocław – od 1957
• członek Miejskiego Komitetu FJN – od 1956 do 1958
• członek Powiatowego Komitetu FJN – od 1957
• członek MRN w Bielawie – od 1958 do 1962
• przewodniczący Komisji Oświaty i Kultury MRN w Bielawie
• przewodniczący Miejskiego Komitetu Budowy Szkół – Pomników – od 1958 do 1968

Odznaczenia

• Odznaka za Rany i Kontuzje – ranny dwukrotnie.
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1972)
• Krzyż Partyzancki
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1979)
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1969)
• Srebrna Odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego” (1982)
• Brązowa Odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego” (1974)
• Odznaka „Zasłużony Działacz ORMO”
• Srebrna Odznaka „W Służbie Narodu” (1981)
• Brązowa Odznaka „W Służbie Narodu” (1971)
• Brązowy Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”
• Złoty Medal „Za Zasługi dla Ligi Obrony Kraju”
• Srebrny Medal „Za Zasługi dla Ligi Obrony Kraju”
• Brązowy Medal „Za Zasługi dla Ligi Obrony Kraju”
• Złota Honorowa Odznaka PCK II stopnia
• Srebrna Honorowa Odznaka PCK
• Brązowa Honorowa Odznaka PCK (1982)
• Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony dla Zdrowia Narodu”
• Złote Odznaczenie im. Janka Krasickiego (1991)
• Odznaka „Za Zasługi dla ZSMP” (1991)
• Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1967)
• Odznaka „Zasłużony Honorowy Dawca Krwi” II stopnia (1981)
• Odznaka „Zasłużony Honorowy Dawca Krwi” III stopnia (1979)

Kontrowersje

Po 1989 Jerzy Długoszowski twierdził, że jest stryjecznym bratankiem generała Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego i w związku z tym zaczął się posługiwać nazwiskiem Wieniawa-Długoszowski. Bez dokładnych badań genealogicznych potwierdzenie lub obalenie tego twierdzenia jest jednak niemożliwe.