Kamienica przy ulicy Mickiewicza 22 w Katowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica przy ulicy A. Mickiewicza 22 w Katowicach
Ilustracja
Kamienica od frontu (2009)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Katowice

Adres

ul. A. Mickiewicza 22 / ul. Stawowa 2, 40-092 Katowice

Typ budynku

kamienica mieszkalno-handlowa

Styl architektoniczny

eklektyzm[1]

Architekt

Przedsiębiorstwo Budowlane Perl i Trapp

Ukończenie budowy

1906

Położenie na mapie Katowic
Mapa konturowa Katowic, u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Mickiewicza 22”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Mickiewicza 22”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Mickiewicza 22”
Ziemia50°15′39,09″N 19°01′06,76″E/50,260858 19,018544

Kamienica przy ulicy Adama Mickiewicza 22 w Katowicacheklektyczna kamienica mieszkalno-handlowa, położona w Katowicach-Śródmieściu przy ulicy A. Mickiewicza 22, na rogu z ulicą Stawową 2[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kamienica w porze nocnej

Kamienica ta została zbudowana w 1906 roku przy August-Schneider Strasse i Teichstrasse[3]. Zaprojektował i zbudował ją niemiecki zakład budowlany Perla i Trappa, z siedzibą w Katowicach. Rok później w budynku na parterze został otwarty „Casino-Bar”, który istniał przez kilka następnych lat. Po jego zamknięciu została uruchomiona „Wein-Restaurant”. W kolejnej dekadzie urządzono tu winiarnię. Obok znajdowała się piekarnia. W następnych latach na parter budynku wprowadził się sklep mięsny Pinkusa Friszera. W dwudziestoleciu międzywojennym funkcjonowała tu restauracja „Patria” (wcześniej „Flank”)[4].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Budynek został wzniesiony na planie podobnym do litery „U”. Posiada pięć kondygnacji, podpiwniczenie, poddasze, trójksrzydłową bryłę, rozbitą narożnymi wykuszami − wieżyczkami nakrytymi hełmami oraz wykuszami na osiach centralnych elewacji frontowej i bocznej − zachodniej. Wykusze zwieńczono ozdobnymi szczytami. Kamienicę nakryto dachem dwuspadowym o stromej połaci frontowej, z facjatkami i wieżyczką na osi elewacji frontowej. Parter jest tynkowany, boniowany, nieznacznie przebudowany. Na osi elewacji frontowej umieszczono drzwi wejściowe w bogato zdobionym portalu, zwieńczonym łukiem pełnym. Tynkowane i boniowane elewacje ukształtowano symetrycznie. Elewacja frontowa jest pięcioosiowa, z balkonami z kamiennymi balustradami umieszczonymi na kondygnacjach od drugiej do czwartej łączącymi wieżyczki z wykuszem centralnym. Elewacja boczna od ul. Stawowej posiada pięć osi, elewacja boczna od ul. A. Mickiewicza − trzy osie z trójkątnymi balkonami z metalowymi balustradami na osi centralnej. Elewacje ozdobiono dekoracjami sztukatorskimi o motywach secesyjnych, umieszczonymi w płycinach podokiennych, na zwieńczeniu wykuszy i na elewacjach szczytów. W sieni zachował się sufit zdobiony fasetą oraz mozaikowa oryginalna posadzka lastrykowa i ściany, obłożone ceramiczną okładziną. Schody dwubiegowe mają drewnianą oryginalną balustradę o motywach geometrycznych, okna klatki schodowej przeszklono kolorowymi szybkami.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michał Bulsa: Ulice i place Katowic. Katowice: Prasa i Książka, 2012, s. 122. ISBN 978-83-933-665-8-3. (pol.).
  2. Urząd Miasta Katowice: Wartości dziedzictwa kulturowego (załącznik 1.9). www.bip.um.katowice.pl. [dostęp 2011-06-08]. (pol.).
  3. Alle Straßen bzw. Straßennamen von Kattowitz Deutsch – Polnisch. www.grytzka-genealogie.de. [dostęp 2011-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-19)]. (niem.).
  4. Wojciech Janota: Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn, 2010, s. 95. ISBN 978-83-7729-021-7.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Barbara Klajmon: Katowicka kamienica mieszczańska 1840−1918, wyd. I, Katowice 1997.