Kamienica przy ulicy Batorego 8 w Katowicach
 Kamienica przed remontem (2008) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. S. Batorego 8 / Krzywa 1, 40-061 Katowice |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt |
Filip Brenner lub Gustaw Weinzieher |
| Inwestor |
Maurycy Sercarz |
| Kondygnacje |
6+1 |
| Powierzchnia użytkowa |
1964,18 m² |
| Ukończenie budowy |
lata 30. XX wieku |
Położenie na mapie Katowic  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
 50°15′20,9″N 19°01′00,3″E/50,255806 19,016750
| |
Kamienica przy ulicy Batorego 8 w Katowicach – kamienica mieszkalna w Katowicach, położona w narożniku ulic S. Batorego 8 i Krzywej 1, na terenie dzielnicy Śródmieście[1].
Powstała na zlecenie Maurycego Sercarza. Jej projekt w 1937 roku opracował Filip Brenner i jeszcze w tym samym roku, 21 grudnia Policja Budowlana udzieliła pozwolenia na jej budowę[2][3]. Inne źródło wskazuje natomiast, że powstała ona w 1931 roku, a jej projektantem był Gustaw Weinzieher[4].
Jest to obiekt murowany z cegły i żelbetu, tynkowany, wzniesiony na planie litery „L”, zwieńczony stropodachem krytym papą[4]. Powierzchnia użytkowa budynku wynosi 1964,18 m², a powierzchnia zabudowy 369 m². Liczy 6 kondygnacji nadziemnych i 1 podziemną[1].
Kamienica architektonicznie reprezentuje styl funkcjonalizmu. Elewacja od strony ulicy S. Batorego (północna) jest pięcioosiowa, a od strony ulicy Krzywej (wschodnia) jest sześcioosiowa[4]. Charakterystycznym elementem budynku jest ubogacający jej prostą bryłę nadwieszony ryzalit w narożniku. Łączy się on ze ścianą elewacji od strony ulicy S. Batorego za pomocą wydłużonych, pełnych balkonów[5]. Ponadto balkony znajdują się w drugiej osi na elewacji wschodniej[4].
Stolarka okienna kamienicy jest trój- i sześciokwaterowa, bez ślemienia Posadzka sieni w latach 90. XX wieku była wykonana z płytek ceramicznych, a okładziny ścian z lastriko. Schody były wówczas oryginalne, dwubiegowe, żelbetowe i z metalową balustradą[4].
Kamienica nie ma bramy przejazdowej ani oficyn[4]. Wpisana jest do gminnej ewidencji zabytków miasta Katowice, a ponadto znajduje się w strefie ochrony konserwatorskiej ustanowionej na podstawie przepisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Urząd Miasta Katowice: Miejski System Zarządzania-Katowicka Infrastruktura Informacji Przestrzennej. Zabytki. emapa.katowice.eu. [dostęp 2024-02-19]. (pol.).
- ↑ Odorowski 2013 ↓, s. 291.
- ↑ Borowik 2012 ↓, s. 24.
- ↑ a b c d e f Hiżycka, Sławiński i Komorowski 1993 ↓, s. 1.
- ↑ Odorowski 2013 ↓, s. 295.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Aneta Borowik, Słownik architektów, inżynierów i budowniczych związanych z Katowicami w okresie międzywojennym, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2012, ISBN 978-83-226-2106-6 (pol.).
- J. Hiżycka, S. Sławiński, W. Komorowski, Studium historyczno-urbanistyczne Katowic w granicach administracyjnych. Katalog zabytków. Katowice, ul. S. Batorego 8 / Krzywa 1, Opublikowano w: Miejski System Zarządzania – Katowicka Infrastruktura Informacji Przestrzennej. Zabytki, Kraków: Pracownie Konserwacji Zabytków „ARKONA” Sp. z o.o. Pracownia Dokumentacji Naukowo-Historycznej, 1993 (pol.).
- Waldemar Odorowski, Architektura Katowic w latach międzywojennych 1922-1939, wyd. drugie, Katowice: Muzeum Śląskie w Katowicach, 2013, ISBN 978-83-62593-44-6 (pol.).
