Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Safi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół
Wniebowzięcia Matki Bożej
w Safi
Il-knisja ta’ Santa Marija tal-Assunta
1885 (NICPMI)
Ilustracja
Państwo

 Malta

Miejscowość

Ħal Safi

Adres

Triq Santa Marija

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

maltańska

Wezwanie

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Wspomnienie liturgiczne

15 sierpnia (święto nakazane)

Położenie na mapie Malty
Mapa konturowa Malty, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięciaw Safi”
Położenie na mapie Morza Śródziemnego
Mapa konturowa Morza Śródziemnego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięciaw Safi”
Ziemia35°50′00,15″N 14°29′03,30″E/35,833375 14,484250

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (malt. Il-knisja ta’ Santa Marija tal-Assunta, ang. Church of the Assumption of the Blessed Virgin Mary) – rzymskokatolicki kościół w miejscowości Safi na Malcie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pośrednio wiadomo, że kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Matki Bożej istniał w Safi długo przed wielkim oblężeniem Malty. Na początku XVI wieku niejaki Vinċenz Manduca z Mdiny był zobowiązany przygotować posiłek dla ubogich w Safi na fiestę Wniebowzięcia[1][2][3].
Kiedy wizytator apostolski na Malcie Pietro Dusina odwiedził wioskę w 1575, stwierdził, że w kościele jest jeden ołtarz i obraz Madonny nad nim. W 1658 kościół był już zaniedbany i opuszczony; w takim stanie rzeczy 25 listopada tegoż roku biskup Balaguer zdekonsekrował go. Na prośbę Gio Vittorio De Notto, który zobowiązał się utrzymywać kościół, poświęcony ponownie 22 sierpnia 1683 przez proboszcza Matteo Xriha. W 1737 kościół był wciąż w dobrym stanie[1][3][4][5][6].

Lecz już w 1758 świątynia była zrujnowana i porzucona. W listopadzie tego roku Ġużeppi Manġion poprosił biskupa Bartolomé Rulla o zgodę na jej odbudowanie. Prace, pod nadzorem projektanta Anġlu Bonniciego, ruszyły w maju 1761, i 20 października 1764 kościół został ukończony, zaś jego poświęcenie nastąpiło w 1765[1][2][3][4][5].

W późniejszych wiekach kościół bywał zamknięty, służył jako magazyn dekoracji kościelnych. Kilkakrotnie był miejscem różnych spotkań religijnych, a także prowadzono w nim katechezy. Od czasu do czasu wykonywane w nim były drobne naprawy oraz prace malarskie[1]. W latach 70.[3][6], oraz 80. i 90. XX wieku kościół przeszedł znaczące odnowy[1].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Wygląd zewnętrzny[edytuj | edytuj kod]

Budynek, zbudowany w stylu barokowym, ma kształt sześcianu. Na fasadzie, na wysokich cokołach wznoszą się cztery pilastry, zakończone doryckimi kapitelami. Dwa środkowe pilastry tworzą szerokie centralne pole, w którym znajdują się prostokątne drzwi do świątyni. Ich portal tworzą proste kamienne listwy, zaś zwieńczone są dwoma niezdobionymi belkami, ponad którymi półkolisty fronton. Bezpośrednio nad nim umieszczone jest prostokątne okno, obwiedzione również kamiennymi listwami. Dwa boczne pola fasady, dwukrotnie węższe od centralnego, są gładkie. Całość pokrywa szeroki gzyms, na którym wznosi się pełna balustrada. Na niej, na przedłużeniu pilastrów, cztery ozdobne elementy w kształcie urny, z których wewnętrzne oflankowują trójkątny główny fronton. Na świątyni wznosi się kopuła na wysokim ośmiobocznym bębnie. Na styku jego ścian identyczne urny, jak na fasadzie[2].

Wnętrze[edytuj | edytuj kod]

Kościół ma jeden ołtarz, znajdujący się w niewielkiej apsydzie. Obraz tytularny nieznanego autora przedstawia Wniebowzięcie Matki Bożej. Maryja na obrazie ma koronę, i gwiazdy wokół głowy; nic nie wiadomo o okolicznościach koronacji. Po obu stronach obrazu wspaniałe rzeźby dwóch aniołów, ponad nim putti oraz figura Boga Ojca[1]. Na predelli ołtarza, ponad tabernakulum owalny obraz przedstawiający św. Katarzynę[1].
W kościele znajduje się kruchta, nad nią drewniana galeria, zbudowana w 1772[1].

Kościół dziś[edytuj | edytuj kod]

W kościele, od poniedziałku do piątku w godzinach 8–12 oraz 15–18, odbywa się adoracja Najświętszego Sakramentu[1][3][6].

Ochrona dziedzictwa kulturowego[edytuj | edytuj kod]

Od 16 grudnia 2011 budynek umieszczony jest na liście National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands pod nr. 1885[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Paul Callus: Il-knisja ta’ Santa Marija ~ Ħal Safi ~. Kappelli Maltin. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-07)]. (malt.).
  2. a b c d Chapel of Saint Mary. NICPMI, 2012-08-27. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-02)]. (ang.).
  3. a b c d e John Scerri: Safi / Assumption. malta-canada. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-26)]. (ang.).
  4. a b Safi - Church of Santa Marija. W: Alfie Guillaumier: Malta's Towns and Villages. USA: Terry Asphar (tłum.), 2003, s. 409-410. ISBN 0-9743821-0-8. (ang.).
  5. a b CXXXIII. ALTRA CHIESA IN CASAL SAFI / Chiesa dell' Assunta. W: Achille Ferres: Deserizione storica delle chiese di Malta e Gozo. Malta: 1866, s. 461. (wł.).
  6. a b c Ħal Safi / St Mary's Church. Archdiocese in Malta. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-02)]. (ang.).