Lu Yen-hsun

Lu Yen-hsun
Państwo	Tajwan
Data i miejsce urodzenia	14 sierpnia 1983 ; Tajpej
Wzrost	180 cm
Gra	praworęczny, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	2001
Zakończenie kariery	aktywny
Trener	Stephen Koon
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	33 (1 listopada 2010)
Australian Open	3R (2009, 2012)
Roland Garros	2R (2013, 2015)
Wimbledon	QF (2010)
US Open	2R (2008, 2013, 2017)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	3
Najwyżej w rankingu	86 (31 stycznia 2005)
Australian Open	3R (2005)
Roland Garros	2R (2012, 2021)
Wimbledon	3R (2010)
US Open	3R (2009, 2013)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Chińskie Tajpej
	Igrzyska azjatyckie
	Reprezentacja Chińskie Tajpej
	Uniwersjada
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Lu Yen-hsun, chin. upr. 卢彦勋, chin. trad. 盧彥勳, pinyin Lú Yànxūn (ur. 14 sierpnia 1983 w Taoyuan) – tajwański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Lu Yen-hsun karierę zawodową rozpoczął w 2001 roku.

W grze pojedynczej wielokrotnie wygrywał turnieje z serii ATP Challenger Tour i ITF Futures. W zawodach rangi ATP World Tour awansował do 1 finału. W rozgrywkach wielkoszlemowych najlepszym wynikiem Tajwańczyka jest ćwierćfinał Wimbledonu z 2010 roku, gdzie po drodze wyeliminował m.in. Andy’ego Roddicka. Mecz o półfinał przegrał z Novakiem Đokoviciem.

W deblu ma w swoim dorobku 3 wygrane turnieje o randze ATP World Tour, w Ćennaju w roku 2005 i 2015 oraz w 2012 roku w Bangkoku. W Ćennaju zwyciężył w parze z Rainerem Schüttlerem, a później z Jonathanem Marrayem, w Bangkoku z Danaim Udomchokem. Ponadto grał w 3 finałach tych rozgrywek.

Lu Yen-hsun jest multimedalistą igrzysk azjatyckich. Zdobył 2 złote medale, 1 srebrny i 2 brązowe. 2 medale Tajwańczyk wywalczył również na uniwersjadzie, złoty i brązowy.

Na igrzyskach olimpijskich startował 3 razy, za każdym razem wyłącznie w grze pojedynczej. Najdalej doszedł do 3 rundy w 2008 roku w Pekinie.

W rankingu gry pojedynczej Lu Yen-hsun najwyżej był na 33. miejscu (1 listopada 2010), a w klasyfikacji gry podwójnej na 86. pozycji (31 stycznia 2005).

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250

Gra pojedyncza (0–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	11 stycznia 2014	Auckland	Twarda	John Isner	6:7(4), 6:7(7)

Gra podwójna (3–3)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	9 stycznia 2005	Ćennaj	Twarda	Rainer Schüttler	Mahesh Bhupathi Jonas Björkman	7:5, 4:6, 7:6(4)
Finalista	1.	16 września 2007	Pekin	Twarda	Chris Haggard	Rik de Voest Ashley Fisher	7:6(3), 0:6, 6–10
Finalista	2.	10 stycznia 2010	Ćennaj	Twarda	Janko Tipsarević	Marcel Granollers Santiago Ventura	5:7, 2:6
Zwycięzca	2.	30 września 2012	Bangkok	Twarda (hala)	Danai Udomchoke	Eric Butorac Paul Hanley	6:3, 6:4
Zwycięzca	3.	11 stycznia 2015	Ćennaj	Twarda	Jonathan Marray	Raven Klaasen Leander Paes	6:3, 7:6(4)
Finalista	3.	23 maja 2015	Genewa	Ceglana	Raven Klaasen	Juan Sebastián Cabal Robert Farah	5:7, 6:4, 7–10

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-30] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-30] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-30] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Profil na stronie Sports-Reference.com. Sports-Reference.com. [dostęp 2013-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-18)]. (ang.).