Chris Haggard

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chris Haggard
Państwo

 Południowa Afryka

Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1971
Pretoria

Wzrost

178 cm

Gra

leworęczny

Status profesjonalny

1993

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

223 (17 czerwca 1996)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

6

Najwyżej w rankingu

19 (8 września 2003)

Australian Open

SF (2003)

Roland Garros

2R (2000, 2003, 2007)

Wimbledon

QF (2001)

US Open

3R (1999, 2003, 2006)

Chris Haggard (ur. 28 kwietnia 1971 w Pretorii) – południowoafrykański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodową rozpoczął w roku 2003, skupiając się głównie na deblu. Zwyciężał w turniejach z serii ITF Men's Circuit, jak i ATP Challenger Tour. W rozgrywkach rangi ATP World Tour zatriumfował 6–krotnie oraz 12 razy grał w finałach. W turniejach wielkoszlemowych największym sukcesem Haggarda jest awans w 2003 roku do półfinału deblowego Australian Open, grając wspólnie z Jeffem Coetzeem.

W latach 2003–2006 reprezentował swój kraj w Pucharze Davisa, rozgrywając 5 meczów, a wygrywając 3 pojedynki (wszystkie w grze podwójnej).

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był w czerwcu 1996 roku na 223. miejscu, a w klasyfikacji deblistów we wrześniu 2003 roku zajmował 19. pozycję. W przeciągu całej kariery zarobił na kortach ponad milion dolarów amerykańskich.

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (6–12)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 30 sierpnia 1998 Boston Twarda Stany Zjednoczone Jack Waite Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
3:6, 2:6
Finalista 2. 15 listopada 1998 Sztokholm Twarda (hala) Szwecja Peter Nyborg Szwecja Nicklas Kulti
Szwecja Mikael Tillström
5:7, 6:3, 5:7
Zwycięzca 1. 1 sierpnia 1999 Kitzbühel Ceglana Szwecja Peter Nyborg Hiszpania Álex Calatrava
Serbia i Czarnogóra Dušan Vemić
6:3, 6:7(4), 7:6(4)
Zwycięzca 2. 21 lipca 2002 Amersfoort Ceglana Południowa Afryka Jeff Coetzee Brazylia André Sá
Brazylia Alexandre Simoni
7:6(1), 6:3
Zwycięzca 3. 6 października 2002 Tokio Twarda Południowa Afryka Jeff Coetzee Stany Zjednoczone Jan-Michael Gambill
Stany Zjednoczone Graydon Oliver
7:6(4), 6:4
Zwycięzca 4. 4 stycznia 2003 Adelaide Twarda Południowa Afryka Jeff Coetzee Białoruś Maks Mirny
Stany Zjednoczone Jeff Morrison
2:6, 6:4, 7:6(7)
Finalista 3. 27 kwietnia 2003 Barcelona Ceglana Południowa Afryka Robbie Koenig Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
4:6, 3:6
Finalista 4. 20 lipca 2003 Amersfoort Ceglana Brazylia André Sá Stany Zjednoczone Devin Bowen
Australia Ashley Fisher
0:6, 4:6
Finalista 5. 3 sierpnia 2003 Waszyngton Twarda Australia Paul Hanley Rosja Jewgienij Kafielnikow
Armenia Sarkis Sarksjan
5:7, 6:4, 2:6
Finalista 6. 22 lutego 2004 Memphis Twarda (hala) Południowa Afryka Jeff Coetzee Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 4:6
Finalista 7. 7 marca 2004 Scottsdale Twarda Południowa Afryka Jeff Coetzee Stany Zjednoczone Rick Leach
Stany Zjednoczone Brian MacPhie
3:6, 1:6
Zwycięzca 5. 22 sierpnia 2004 Waszyngton Twarda Południowa Afryka Robbie Koenig Stany Zjednoczone Travis Parrott
Rosja Dmitrij Tursunow
7:6(3), 6:1
Finalista 8. 5 lutego 2006 Delray Beach Twarda Południowa Afryka Wesley Moodie Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
2:6, 3:6
Zwycięzca 6. 26 lutego 2006 Memphis Twarda (hala) Chorwacja Ivo Karlović Stany Zjednoczone James Blake
Stany Zjednoczone Mardy Fish
0:6, 7:5, 10–5
Finalista 9. 19 czerwca 2006 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Francja Arnaud Clément Czechy Martin Damm
Indie Leander Paes
1:6, 6:7(3)
Finalista 10. 14 stycznia 2007 Auckland Twarda Szwecja Simon Aspelin Południowa Afryka Jeff Coetzee
Holandia Rogier Wassen
7:6(9), 3:6, 2–10
Finalista 11. 18 lutego 2007 San José Twarda (hala) Niemcy Rainer Schüttler Stany Zjednoczone Eric Butorac
Wielka Brytania Jamie Murray
5:7, 6:7(6)
Finalista 12. 16 września 2007 Pekin Twarda Lu Yen-hsun Południowa Afryka Rik de Voest
Australia Ashley Fisher
7:6(3), 0:6, 6–10

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]